4 มิถุนายน 2551 09:26 น.
จ.จันทร์สุวรรณ
ในโลกฝันสรรสร้างทุกอย่างสิ่ง
ซึ่งโลกจริงหาไม่ได้ดังใจหมาย
สร้างวิมานจากฝันพรรณราย
เราแพ้พ่ายมากพอแล้วหนอเรา
กับความจริงทุกสิ่งเห็นที่เป็นอยู่
เราต่อสู้อย่างคนหม่นหมองเศร้า
มีความหลังตราประทับเหมือนกับเงา
แต่ยังเฝ้าสร้างฝันทุกวันมา
ในความฝันเรามี เขา ที่รัก
คอยถามทัก อาวรณ์ อ้อนห่วงหา
มีใจซื่อถือมั่นคำสัญญา
เทินทูนค่าของชีวิตนิจนิรันดร์
เราจะใช้ชีวิตนี้อย่างมีหวัง
ถ้าไม่พลั้ง ผิดพลาด จนหวาดหวั่น
ได้แต่เฝ้าปลอบตัวไปชั่ววัน
สุขกับฝันเท่านี้ดีเกินพอ
สงสารใจไยคว้างกลางความฝัน
จะมีวันสุขใจบ้างไหมหนอ
กระซิบถามใจตนอย่างคนท้อ
คงต้องรอ...รออย่างนี้...นิรันดร
25 พฤษภาคม 2551 09:37 น.
จ.จันทร์สุวรรณ
ฉันเสแสร้งแกล้งทำว่าฉ่ำชื่น
ขอเริงรื่นไร้ทุกข์สนุกสนาน
พลางดวงหน้ายิ้มแย้มแกมอาการ
เกินกล่าวขานสิ่งใดให้ใครฟัง
แท้จริงนั้นฉันคือผู้อยู่โดดเดี่ยว
สุดแลเหลียวหวนไห้ใจสิ้นหวัง
ระทมทุกข์หม่นไหม้ไร้พลัง
อยู่เพื่อยังชีพแพ้แก่ชะตา
หัวใจรักภักดีเคยมีนั้น
บัดนี้มันร่วงโรยให้โหยหา
รักร้าวรานร้อนรุ่มสุมอุรา
ไร้เธอมาปลอบจินต์เหมือนสิ้นใจ
ใช่ซิ ! ฉันต้องแสร้งแฝงทำสุข
ให้หวังทุกข์นั้นมากยากแก้ไข
ฝืนยิ้มแย้มแช่มชื่นฝืนความใน
ฝืนอาลัยทั้งที่ตรมขืนข่มทรวง
13 มีนาคม 2550 22:38 น.
จ.จันทร์สุวรรณ
คนดีของฉัน (ในนามของความรัก)
ฉันจะไม่ทำให้เธอเจ็บปวด
กับอดีต อันเร่งรวด เจ็บปวดฉัน
ในนามความรัก ประจักษ์พลัน
จำไว้ว่า เรารักกัน ในวันนี้
ไม่เห็นจะเป็นอะไร
อดีตฉันอาจขื่นไข้ ไร้สดศรี
ส่วนเธออาจพลั้งหวังชังชีวี
จำไว้ว่า วันนี้ เรารักกัน
เธอเคยอยู่กับความหลัง ชิงชังรัก
ฉันอยู่กับ ความพ่ายภักดิ์ สลักมั่น
ใช่ฟ้าเหงา แค่นำเรา มาพบกัน
โปรดเชื่อฉัน เราพบกันด้วยความรัก
คนดีของฉัน
จะรักกัน รักกัน อย่างแน่นหนัก
เถอะนะ คนดี ที่น่ารัก
โปรดเชื่อ หัวใจภักดิ์ ความรักฉัน
เธอไม่เคยทำให้ฉันเจ็บปวด
ท่ามกลางความร้าวรวดเจ็บปวดนั่น
ฉันก็จัก ไม่ทำร้ายเธอเหมือนกัน
นิจนิรันดร์เช่นนั้นตลอดไป
...............................................
กระท่อมคอนกรีต กรุงเทพมหานคร / พระจันทร์ที่ ๑๓ มีนาคม ๒๕๕๐
9 กุมภาพันธ์ 2550 09:55 น.
จ.จันทร์สุวรรณ
๘ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๐
................................
จักไม่พยายาม...
รักยากห้ามความรู้สึกลึกลึกได้...
อย่าใช้ เหตุผล มากกว่าหัวใจ...
รักไม่ได้ อยู่ได้เพราะสิ่งนั้น...
อย่าคิดว่า...
ท่ามกลางกาลเวลาที่เปลี่ยนผัน...
อาจหยุดโลกที่หมุนเวียนเปลี่ยนคืนวัน...
เราไม่ได้รักกันเพียงวันนี้...
เถิดยอดรัก...
ถึงด่วนปักใจพลีฤดีปลี่...
ถึงไหวหวั่นสั่นซ่านทั้งมานมี...
ก็ยังดี กว่าไม่รู้สึกอะไร....
แรกพบ...
ก็อยากพบ อยากพบ พบกันใหม่...
อย่าให้เป็นแค่ลมที่พรมนัย...
ฉันอยากเป็น อะไร มากกว่านั้น...
ฝากรัก...
มากกว่ารัก ภักดี ฤดีมั่น...
มากกว่ากัน ปรารถนา ให้กายกัน...
ฉันอยากเป็น กว่านั้น จะได้ไหม...
จักไม่พยายาม...
รักยากห้ามความรู้สึกลึกลึกได้...
จักไม่ใช้ เหตุผล มากกว่าหัวใจ...
รักไม่ได้ อยู่ได้เพราะสิ่งนั้น...
.................................................
สถานีขนส่งสายใต้ กรุงเทพมหานคร / จ.จันทร์สุวรรณ
หน้าส่วนตัว
1392
