9 พฤษภาคม 2552 14:15 น.

ลืมเสียเถิด..

สองสหายหมายเมาเหล้าพาเผย
ไฉนเลยหัวใจไม่เข้มแข็ง
ผ่านคิมหันต์มาหมาด ๆ มาดแข็งแรง
ใยสำแดงแรงอ่อนป้อนฤดู

จะไม่เด็ดเข็ดมาสักคราพัก
ถ้วนทั่วรักไม่สบแดนแสนอดสู
ผ่านข้าศึกมาสิบแคว้นแดนศัตรู
กลับเสียผู้เสียคนจนลาจร

ส่วนลมแปร ฯ แลลับกับแสงจืด
จางจนมืดชืดเชียวเหลียวสะท้อน
ถึงใคร ๆ ได้ลมชื่นรื่นอุทร
แต่ลมร้อนนั่นแท้แปรสิ้นดี

จึงเหลือเพียงจอมปราชญ์ ฯ วาดเพลงต่อ
หวังได้ก่อประสบพบสุขขี
ดำเนินกลอนต้อนรับกับไมตรี
จนวันที่จะได้จบ..ลบเลือนนาม

...แบบว่า