25 พฤศจิกายน 2551 22:15 น.

น้ำตา

จักรพรรดิหยก

ใหลลง      อาบแก้ม     ทั้งสองข้าง

วันนี้      แพ้ทาง       ก็แค่นั้น

      ร้องเถิด     ปลดปล่อย    ไปกับมัน

กี่หยด     จอกขัน    กลั่นออกมา


         ให้เธอ     เรียนรู้     จนอยู่ได้

เจ็บมาก     เท่าไหร่     ใจจงกล้า

        เจ็บนั่น    จงปั้น   เป็นน้ำตา

คราบเลือด    ผู้กล้า    ให้ยินดี				
25 พฤศจิกายน 2551 21:48 น.

ใจร้าว

จักรพรรดิหยก

ซึมเซา   หงอยเหงา    เฝ้าร้องหา

รำพึง     ทั้งน้ำตา     ถึงความหลัง

       รินรด     กดดัน      เข้าประดัง

ดับสิ้น    ความหวัง    ทั้งชีวา


          รักจาก     รักจร    มิคืนแล้ว

ดวงแก้ว      แตกสิ้น      ปวดแทบบ้า

         แยกกัน     เขาจาก   ไปลับตา

ยืนมอง    หน้าชา    ผิดสิ่งใด


         ทุ่มกาย      มอบใจ     ให้ไปหมด

แล้วรัก      ทรยศ     เหตุใฉน

        ร้าวราน      ร้าวฉาน    มิเหลือใจ

สิ่งใด       ทดแทน     มิมีวัน


        ใจร้าว      หนาวใน      ดูไร้แผล

แสบเจ็บ     เหน็บแล้     จวนอาสัญ

       ใจร้าว     แผ่วแผ่ว    ในคืนวัน

รวยระริน     ทรมาน     ใจเจ้าเอย				
24 พฤศจิกายน 2551 18:54 น.

ผงเข้าตา

จักรพรรดิหยก

จะโศกา   อาวร    มินอนได้

กระสับกระส่าย    ทรมา  ในหัวอก

     จะหนาวเหน็บ     หนาวสั่น   ให้งันงก

จะตีอก     ชกตัว    อย่ากลัวไป


       วันเวลา     พัดมา    เจอกันแล้ว

จะอยู่ข้าง      เคียงแนว    มิห่างหาย

       เธอยังมี     ฉันนี้    เป็นเพื่อนตาย

จะยังใง     ความเจ็บปวด      ต้องแบ่งเบา



       ปล่อยไปเถิด     ความรัก      ก็แค่นี้

เขาไม่รัก     ก็ช่างสิ     ใจของเขา

       เขารักจริง    เขาจะอยู่   โปรดเชื่อเรา

แต่ที่เขา    ทิ้งไป    เพราะใจแปร


       อยากให้เธอ     เข้มแข็ง  และแกร่งกว่า

ทำให้เขา    รู้ว่า     เธอก็แน่

       เช็ดน้ำตา    เพื่อนจ๋า    อย่างอแง

เป็นเพียงแค่     ผงเข้าตา     มิช้าคลาย				
22 พฤศจิกายน 2551 22:58 น.

เงินตรารือจะล้างโศก

จักรพรรดิหยก

เงินตรา     รือจะล้าง    รอยโศก

วิบัติ       แห่งกลโลก      ที่แผ่ซ่าน

      นวัติกรรม   ล้ำยุค    ทุกข์กบาล

จะนิมิตร     ร้าวฉาน     ปุถุชน

 
       โลกา      ยิ่งง่าย      คนยิ่งยาก

เห็นแก่ตัว      ฝังราก    ทุกแห่งหน

       จริตทราม    ตามกระแส     แง่ของตน

คุณธรรม      ปี้ป่น    มิมาแล


       ไทยที่รัก     พวกพรรค     ที่แบ่งข้าง

จะเห็นด้วย       เห็นต่าง     มองหลายแง่

        ไทยฆ่าไทย     อุบัติใน      ไทยแท้แท้

ไร้ทางแก้      จึ่งยิง     ให้สิ้นลม


         แม้นสิ้นแล้ว     หน่อราก    ลำบากกาย

จักชดใช้     แค่เงิน     มิเห็นสม

        คำตอบใด    บอกที   จะคอยชม

ที่มิต้อง      เพาะบ่ม     ชนวนไฟ				
22 พฤศจิกายน 2551 20:46 น.

แด่น้องดำ

จักรพรรดิหยก

จะกอด    พร่ำพรอดจน    ซี่โครงบาน

จะกอด     นงคราญ     ให้ชื่นฉ่ำ

      จะกอด      รัดแน่น    แม้เธอดำ

แต่นั่นคือ    สีประจำ    ที่ดูดี


        จะจูบ     สองแก้มให้    จมูกหัก

จะจูบ    ด้วยความรัก    ปั๊มสักขี

      จะจูบ     ทั้งซ้ายขวา    เป็นหมื่นที

จะจูบ     แล้วขยี้    ทั้งสองปรางค์


         แม้หมั่นเขี้ยว    น้องดำ   คนงามแล้ว

จะนอนทับ   ให้แผ่วแผ่ว   เวลาว่าง

        จะคลอเคลีย    คลอเคล้า   แม่สำอางค์

ถึงจะดำ     มันก็ช่าง    ก็รักใง


         ถ้ากลับมา    จะโดดกอด     มิคอยที

ถึงจะดำ    แต่ดูดี     หาทิ้งไม่

        ซี่โครงบาน     งานเข้า    แม่เยาว์วัย

จะทำให้      หายคิดถึง      มิพึงลา				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจักรพรรดิหยก
Lovings  จักรพรรดิหยก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจักรพรรดิหยก
Lovings  จักรพรรดิหยก เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟจักรพรรดิหยก
Lovings  จักรพรรดิหยก เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงจักรพรรดิหยก