13 เมษายน 2552 15:25 น.
จักรพรรดิหยก
จับถนน มาเป็น ตัวประกัน
เขาผิด มากมหันต์ เชียวงั้นหรือ
มาปิด คิดบ้าบ้า มิหารือ
ถนนคือ ตัวอะไร ในรูปการณ์
รือจะเป็น แฟชั่น นำบันลือ
ที่ยึดถือ หือจัด ประหัตประหาร
ท้องถนน ผิดอะไร ในสันดาน
รือชน เองที่พาล ระรานกัน
ไม่เข้าใจ ทำไม ปิดถนน
หยักสมอง แต่ละคน รือแค่นั้น
การศึกษา ช่วยอะไร ในคืนวัน
จี้ถนน ปล้นฉกรรจ์ ดันทุรัง
อันธพาล ชัดชัด ขัดลูกตา
ปลุกระดม บ่มบ้า น่าผิดหวัง
ประเทศนี้ มุดหน้าหนี อีกกี่ครั้ง
หยุดก่อกวน ได้หรือยัง ซังกะบวย
30 มีนาคม 2552 08:45 น.
จักรพรรดิหยก
คนเคยนอน คุยกัน มันลืมยาก
จะหักมุม กุมหน้าผาก ที่ฝากฝัง
วัวเคยค้า ม้าเคยควบ จวบภวังค์
ได้ซึมซาบ นาบรวงรัง มิฟังใจ
อันขวบปี รอยโลกีย์ ที่ตีตรวน
จึ่งโหยหา ท่ากระบวน ที่ควรได้
ถ่านปะทุ ระอุระลอก กระฉอกกระจาย
สุดคนึง พึงหมาย ตายก็ยอม
28 มีนาคม 2552 09:01 น.
จักรพรรดิหยก
เพียงละออง ล่องลอย ในรอยทาง
ช่างบอบบาง หนักหนา หารู้ไม่
มิกี่วัน ถึงเวลา เขาพาไป
สู่หนใหน ห้วงอะไร ในดารา
จะจองหอง พองขน มิพ้นวาย
มิมีใคร ซื้อความตาย ที่ตรงหน้า
มาเติมเต็ม หนึ่งชีวิต ลิขิตมา
ให้สมบูรณ์ วัฎจักรา แห่งฝุ่นดิน
3 มีนาคม 2552 08:55 น.
จักรพรรดิหยก
เขาช่วยสร้าง สูช่วยลบ รือคบได้
จะประท้วง ทวงอะไร มันใช่หรือ
แขกมาบ้าน ทิ่มทวาร มันถูกรือ
เที่ยวเอาขื่อ มาคาดคอ ส่ออะไร
21 กุมภาพันธ์ 2552 19:55 น.
จักรพรรดิหยก
กรีฑาทัพ นับแสน แน่นตำบล
เพียงสนอง ตัณหาคน จิตหม่นหมอง
อาณาจักร พันลี้ ที่ยึดครอง
มาตายกอง ร้องร่ำ ช้ำอุรา
น่าเสียดาย วางวาย มิได้อัน
ที่อยู่กัน จึ่งโรมรัน ประจัญหน้า
แย่งสมบัติ ตามถนัด ตามศรัทธา
แล้ววิญญาณ ทหารชรา จะว่าใง
หน้าส่วนตัว
1592
