26 มกราคม 2552 20:06 น.
จักรพรรดิหยก
แก้วหนึ่ง ถึงสอง ต้องตามมา
เริ่มมอง คนขวา เป็นสี่ร่าง
ภาพมัว ตัวอ่อน เป็นลอนยาง
ฝีปาก บางบาง เริ่มออกลาย
สุรา บาทา ของคู่กัน
มากน้อย สำคัญ ในท้องไส้
กินดี ชีวา เจริญวัย
กินดับ พาตาย ไม่กลับมา
พอดี พอกรึ่ม ครึ้มครึ้มอก
เดี๋ยวก็ยก เดี๋ยวก็ซด มันหมดค่า
เรากินเหล้า เหล้ากินเรา ในเบ้าตา
ลวงเห็น ของชั่วช้า ว่าของดี
เมรัย สร้างใคร เป็นยอดคน
แต่นั่น มันดล มาถูกที่
มาสรรค์สร้าง ทางศิลป์ กลิ่นกวี
ไม่ใช่พาล มาเจอดี ตอนพี่เมา
23 มกราคม 2552 20:20 น.
จักรพรรดิหยก
เร่เข้ามา เร่เข้ามา ช้าอยู่ใย
มาประท้วง มาขวักไขว่ สนุกสนาน
ได้เวลา เชิญเชิญมา สุขสำราญ
มากินนอน มาก่อการณ์ หลายหลายคน
ได้เวลา ลดราคา ประเทศไทย
เร็วเร็วไว มารวมกัน ให้ล้นพ้น
ได้เวลา ได้ตราหน้า ค่าของตน
ตั้งหน้าจน พร้อมพร้อมกัน แหมมันส์ดี
เราจะล่ม ไปด้วยกัน ด้วยสัญญา
ชื่อประเทศ จะได้หน้า มากกว่านี้
ให้เขามอง เราทั้งปวง ประท้วงดี
ปีหน้านี้ ได้เป็นแชมป์ แถมเกลือกิน
มีอะไร ไม่พอใจ ในเมืองนี้
ประท้วงซิ มาเลหลัง ฝังให้สิ้น
ปิดที่โน่น ตัดที่นี่ ยึดที่กิน
ซื้อไข่มา ทำไข่บิน เติมกลิ่นคาว
23 มกราคม 2552 19:20 น.
จักรพรรดิหยก
แขวะไป แขวะมา สภาไทย
แฉพุง แฉลำไส้ มีกี่ขด
ย้ายยัก หักงอ ทรยศ
มารยา โป้ปด หมดราคา
มาโกง มากิน ผืนดินนี้
ช่างด้าน สิ้นดี ยังมีหน้า
งีบหลับ พับนก ตกสภา
เป็นหุ่น เป็นกา เ ขาชักใย
กี่ปี กี่ชาติ มิอาจเปลี่ยน
พวกบ้า เพี้ยนเพี้ยน มาเวียนว่าย
ในระบอบ กรอบเขื่อง การเมืองไทย
ออกมา เข้าไปใหม่ ไทยรักกัน
ยิ่งคิด ยิ่งเบื่อ เหมือนเถือหนัง
เอาเกลือ ยัดหยั่ง ยังสุขสันต์
การเมือง เรื่องเน่า กระเด้ากัน
พวกบ้า พัลวัน ฟันกันเอง
23 มกราคม 2552 18:31 น.
จักรพรรดิหยก
ขี้กลัว ตัวขลาด ขาดความกล้า
ไม่สู้ อีกสักตา ก็ทำได้
ไม่อายหมา มองตา ก็ตามใจ
ทอดถอน นอนหน่าย ไม่ยอมทำ
กล้ายืน กล้าล้ม ขื่นขมปาก
ทนสู้ ลำบาก เช้าจรดค่ำ
พึ่งดวง ห่วงสบาย ไส้ระกำ
ตับบอด ตลอดคำ มิจำเริญ
17 มกราคม 2552 01:54 น.
จักรพรรดิหยก
ฉันยืน ฝืนทน บนทางนี้
ทางที่ ตัวฉัน เลือกไม่ได้
ฉันทำ ฉันพลาด มามากมาย
สุดท้าย มิเหลือ สักสิ่งอัน
ฉันเหงา ฉันเหงา มิเบานัก
ไม่มี ใครรัก จริงทั้งนั้น
ยิ้มนอก ชอกใน แสนสากรรจ์
ที่เห็น เพียงฉัน มาลวงตา
หน้าส่วนตัว
887
