หน้าส่วนตัว
เพียงละออง ล่องลอย ในรอยทาง
ช่างบอบบาง หนักหนา หารู้ไม่
มิกี่วัน ถึงเวลา เขาพาไป
สู่หนใหน ห้วงอะไร ในดารา
จะจองหอง พองขน มิพ้นวาย
มิมีใคร ซื้อความตาย ที่ตรงหน้า
มาเติมเต็ม หนึ่งชีวิต ลิขิตมา
ให้สมบูรณ์ วัฎจักรา แห่งฝุ่นดิน
จักรพรรดิหยก 28 มี.ค. 2552 09:01 น. - ID 124582 
1670
1
0
29 มีนาคม 2552 18:07 น. - comment id 968339
สวัสดีค่ะฝุ่นไม่มีคุณค่าใดให้เก็บรักษาไว้และจดจำ มีแต่จะกำจัดออกไปค่ะ
29 มีนาคม 2552 23:57 น. - comment id 968480
มนุษย์ยิ่งใหญ่เท่าที่ยิ่งใหญ่ได้ สุดท้ายต้องสอดคล้องไปกับธรรมชาติ มารดาแห่งเรานะ -
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด