21 ธันวาคม 2544 10:33 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
(คน)
อยากนั่งริมน้ำ
แล้วชื่นฉ่ำไอละอองของน้ำใส
มองบึง มองบัว ทั้งดอกใบ
เพื่อสะท้อน พลังใจ ให้ชีวิต
(บัว)
จากโคลนจากตมจากข้างใต้
บัวก็ยังฝันใฝ่ หมาย-มี สิทธิ์
แตกหน่อ ใต้น้ำ ทีละนิด
ออกฤทธิ์ ออกแรง เต็มแรง
เป็นสาย เป็นกอ ก่อเกิด
ด้วยหวังอันประเสริฐ ซึมซับแสง
ไม่หวั่นอุปสรรค ที่แทรกแซง
ความฝันไม่เคยแห้ง จากหัวใจ
อาจไม่ประสีประสา
แต่ก็ยังมุ่งหน้าในฝัน-ใฝ่
ซื่อในแนวทางที่เป็นไป
ตรงในวิธี วิถีเดิม
วิถีเดิมของบัวที่พร้อมบาน
เน้นย้ำอุดมการณ์แต่แรกเริ่ม
ชำแรก แตกกอ ต่อเติม
พูนเพิ่ม สายใย ในสายบัว
จากราก รักราก รักเหง้า
ภาคภูมิพงศ์เผ่าทุกเหง้าหัว
รักตม ดินต่ำที่สร้างตัว
รักโคลนหม่นมัว รักที่มา
(คน)
เรียนรู้จากบัวที่บานแบ่ง
ซึมซับเรี่ยวแรง คุณค่า
บัวงาม รู้งาม รู้ศรัทธา
เติบกล้า รากเหง้า ก็ยังมี
(บัว+คน)
ดอกบัวชูตนให้คนชื่น
พ้นวัน ผ่านคืน สมศักดิ์ศรี
เป็นคน ชูตน เป็นคนดี
แล้วลืมที่มาหรือเปล่าเหง้าของคน?
28 พฤศจิกายน 2544 10:19 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
วันหนึ่งฤดูหนาว...
รถไฟขบวนยาว ฝันยิ่งใหญ่
วันหยุด วันพัก สบายใจ
ขอไปดูดอกไม้ ให้เต็มตา
สู่ลพบุรี
ประสบการณ์วันนี้ คงสมค่า
วันเสาร์ยี่สิบสี่พฤศจิกา
บทบันทึกอีกหน้า...ของชีวิต
ฟ้าสวย อากาศใส ใครหนอสร้าง
ทุ่งที่ดูโล่งกว้างช่างวิจิตร
ต้นไม้ใบหญ้านานาชนิด
ทายทักอยู่ทุกทิศ สองข้างทาง
พบคนแปลกหน้า
ร้อยคน ร้อยที่มา ล้วนแตกต่าง
สบตา บนใบหน้า ยิ้มบางบาง
ในหน้าต่าง นอกหน้าต่าง..ไม่ต่างกัน
อยุธยา สระบุรี
ไม่กี่ชั่วโมงก็ผ่านผัน
ผ่านทุ่ง ผ่านท่า สารพัน
เป็นสีเป็นสัน อันงดงาม
ถึงแก่งเสือเต้น
ทานตะวันโดดเด่น เหลืองอร่าม
เรี่ยรายเรืองรอง ท้องฟ้าคราม
ลงรถแล้วเดินตาม ใครต่อใคร
ถ่ายรูป...ดอกทานตะวัน
ทำหน้าตาให้ชวนขัน กันยกใหญ่
ทานตะวัน ทายท้า ตาคนไกล
ให้งุนงงหลงใหล เกินใจทาน
รถแล่นเรื่อยลิ่วผ่านทิวทุ่ง
พาใจหมายมุ่ง ไม่ฟุ้งซ่าน
ลบทุกรอยเหงื่อ...ลืมเนื้องาน
มีเพียงใจที่เบิกบาน สบาย-สบาย
รถไฟหยุดกลางสะพาน
เป็นอีกภาพ ที่ผสาน ความหมาย
ความหมายของความงามเกินบรรยาย
ท้องน้ำเป็นประกาย ใต้ตะวัน
รถไฟกลางน้ำ
ร้อยหมื่นพันคำ ที่เสกสรรค์
คงยากแทนความรู้สึก ลึกลึกนั้น
ลืมสาระ ภาระสำคัญ...เพียงผ่อนคลาย
สงบ อ่อนโยน เยือกเย็น
เฉกเช่นสายน้ำทุกทุกสาย
ป่าสักจากป่าสูงอันกลับกลาย
เปลี่ยนจากความหลากหลายเป็นหนึ่งเดียว
หนึ่งเดียวที่โอบเอื้อ เกื้อชีวิต
ป่าสักชลสิทธิ์ และป่าเขียว
ต้องแลก และต้องเลือก เพียงอย่างเดียว
แปรตามความข้องเกี่ยว ระหว่างกัน
เขื่อนดูกว้างใหญ่สุดสายตา
เห็นเส้นขอบฟ้าขีดคั่น
ขอบฟ้าขอบเขื่อนเลื่อนเป็นชั้น
ส่วนใจนั้นกลับไร้ขอบ หรือกรอบใด
เดินเล่นรับไอน้ำอันฉ่ำชื่น
ใบหน้ายังยิ้มรื่น สดใส
แสงแดดเจิดจ้า...ถึงหัวใจ
ลมพลิ้วพัดไหว ไล้สายธาร
อิ่มท้องกับอาหารอันเรียบง่าย
พักกาย พักใจผสมผสาน
เป็นเรื่องราวหล่อเลี้ยงใจได้อีกนาน
เป็นของขวัญอันแสนหวาน วันดีดี
โบกมืออำลา
ลพบุรีเจ้าขา ลาแล้วนี่
ความทรงจำ จะคงค่า ชั่วตาปี
จะไม่ลืมลพบุรี...ธาร ทานตะวัน
4 พฤศจิกายน 2544 02:26 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
ในเมืองแห่งแสงสีที่สดใส
ข้าหม่นหมอง ข้าร้องไห้ ตั้งหลายหน
ในเมืองแห่งความหลายหลากมากผู้คน
ข้าอ่อนแรง ดิ้นรน...จนอ่อนใจ
คิดถึงข้าวเต็มนา ปลาเต็มน้ำ
คิดถึงคลองเคยว่ายดำ น้ำใสใส
คิดถึงบ้านที่ลาร้างมาห่างไกล
คิดถึงใครบางคนที่เฝ้าคอย
ทั้งดินทั้งฟ้า
เจ้าจะรู้ไหมว่า ข้าเหงาหงอย
ชีวิตที่เป็นอยู่ดูล่องลอย
ตัวข้าเล็กกระจ้อยร่อยอยู่กลางกรุง
อยากจะคืนภูมิลำเนา แหล่งกำเนิด
ผืนแผ่นดินถิ่นเกิด และท้องทุ่ง
กลิ่นจำปี มะลิลา หอมจรุง
ฝากความมุ่งหวังไป กับสายลม
ฝากคิดถึงแม่พ่อและน้องพี่
อยู่ทางนี้ ใจจะขาดด้วยขื่นขม
ยังไม่ลืมทุกถ้อยร้อยคำคม
สอนสั่งสมสูงค่ากว่าเงินทอง
ฝากคิดถึงเถาตำลึงที่ริมรั้ว
ทั้งสายบัวสันตะวาในนาหนอง
ฝากห่วงแม่โสนน้อยที่ริมคลอง
ฝากปกป้อง ผักบุ้งน้ำ ตามคันนา
ภาพเจ้าทุยลุยลายยังไม่ลบ
เสียงเขียดกบยังเจื้อยแจ้วให้แว่วหา
หอมควันไฟจากเตาฟืนยังไม่ซา
ยังหวังว่ายังมีหวัง.จึงยังทน
ในเมืองแห่งแสงสีที่สดใส
ข้าหม่นหมองข้าร้องไห้ตั้งหลายหน
ในเมืองแห่งความหลายหลากมากผู้คน
ข้าอ่อนแรง ดิ้นรนจนอ่อนใจ
มีภาพของพ่อแก่ และแม่เฒ่า
คอยปลอบใจให้คลายเศร้าพร้อมก้าวใหม่
ข้าฝากตัวไว้เมืองกรุงที่ศิวิไลซ์
ข้าฝากรักและห่วงใยไว้บ้านนา
30 กันยายน 2544 11:05 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
ปณิธานปัญญาชนคนรุ่นใหม่
เรียนรู้โลกที่กว้างไกลใฝ่ศึกษา
พร้อมก้าวไปเพื่อนำแสงแห่งปัญญา
สะท้อนค่าความหวังทั้งกายใจ
ไขประตูสู่ความคิดอิสระ
รู้ภาระหน้าที่ที่ทำได้
เป็นดอกไม้ผลิบานตระการไทย
กลิ่นหอมไกลเพื่อเผื่อแผ่และแบ่งปัน
หวังน้ำใจรินหลั่งดั่งน้ำฟ้า
เลี้ยงชีวาอิ่มอาบทุกภาพฝัน
มีเมตตาและพร้อมให้อภัยกัน
ไม่แบ่งชั้นกฎเกณฑ์ความเป็นคน
มีเส้นทางมากสายให้เลือกสรร
ล้วนฝ่าฟันแสวงหามาทุกหน
แต่ขอเลือกที่จะอยู่คู่ปวงชน
ผู้ทุกข์ทนอีกมากมายในสังคม
"โลกสลัวกลับไสวด้วยไฟกล้า"
รู้คุณค่าความงามความเหมาะสม
เทิดความหมายในความดีที่อุดม
ทั้งชื่นชมอุดมการณ์อันเสรี
พร้อมรับรู้ทุกกระแสเพื่อแก้ไข
อย่างมิให้ใครเหยียดเกียรติศักดิ์ศรี
อีกทั้งสิทธิ์ชีวิตหนึ่งที่พึงมี
ก็พร้อมพลีเพื่อยึดเหนี่ยวเกลียวสัมพันธ์
มุ่งเรียงร้อยความรักสลักซึ้ง
หลอมดวงใจให้เป็นหนึ่งอย่างคงมั่น
มีสำนึกแน่วแน่และยืนยัน
พลังอันยิ่งใหญ่ในวิญญาณ
ปัญญาชนปัญญาคนจักล้นค่า
ด้วยปีกแห่งศรัทธาที่กล้าหาญ
พร้อมโบยบินพร้อมสรรค์สร้างอหังการ
เพื่อสืบสานความหวังสร้างสังคม
30 กันยายน 2544 10:41 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
อิ่มอิ่มอิ่ม อิ่มแน่น เราแสนอิ่ม
อิ่มรอยยิ้ม อิ่มหัวใจ ใครจะเหมือน
ดินเนอร์กับ คีอานู ใต้แสงเดือน
จะลืมเลือน ลบร้าง ได้อย่างไร
โซ้ยส้มตำ ไก่ย่าง อย่างแฮปปี้
พี่วิลลี่ บอกว่าแซ่บ น้ำตาไหล
จอร์จ คลูนีย์บอก พิซซ่า ก็ถูกใจ
แบรดพิตต์นั่น ข้าวมันไก่ ไม่ยอมวาง
เฮียหลี่หมิง เฮียหลิว เคลียร์คิวให้
กินซีฟู้ด บานตะไท ไม่ยอมห่าง
พี่ตุ้ยยก ข้าวผัด มาจัดวาง
พี่อั๋นนั่ง ข้างข้าง สั่งติ่มซำ
อ้าว! ลีโอนาโด ฮิวโก้ด้วย
ชวนไปร้านวิวสวย ทานมื้อค่ำ
นั่นโอเวน กับพี่วาล เค้าสั่งยำ
จอห์นี่เดปป์ คงดื่มด่ำ สองชามแล้ว!
พี่เดวิด ดูคอฟนีไม่หนีหน้า
มาร่วมฮา เหลือล้น ร่วมชนแก้ว
เอ...นั่นแมทท์เดมอนเค้าค้อนแล้ว
โดนทอมครูซแกล้งแซว โธ่...แล้วกัน
ทั้งแบรนดอน เฟรเซอร์ ปีเตอร์คอร์ป
เคี้ยวหมี่กรอบ สบายใจ ไม่ไหวหวั่น
หยิกตัวเอง เพื่อเตือนใจ หลายร้อยพัน
ไม่ใช่ฝัน ไม่ใช่เฟื่อง...นี่เรื่องจริง!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจันทร์เพ็ญ จันทนา
หน้าส่วนตัว
968
