27 พฤษภาคม 2544 23:17 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
ใครใครเรียกฉันว่าน้ำ
ตอกย้ำกันมาแต่ไหน
เป็นน้ำดื่มด่ำชื่นใจ
เป็นมิตรกับใครทุกคน
เยือกเย็น เป็นไป ในชีวิต
ซึมซับ ถูกผิด เหตุผล
ทุกวัน ฉันยัง เวียนวน
เป็นน้ำของคน ทั่วไป
แต่แล้วอยู่มาวันหนึ่ง
ฉันทึ่งในความแปลกใหม่
เมื่อสภาวการณ์เปลี่ยนไป
ฉันแปรสภาพได้...ฉันโชคดี!
มองไปรอบข้าง อย่างพิศวง
ไฉนคนจึงงวยงง กับฉันนี่
เป็นหิมะ เป็นทะเล ก็ตามที
แต่คนเดิม คนนี้ ก็ฉันไง
ฉันยังใจดี กับชีวิต
เหตุไฉนจึงคิดผลักไส
ฉันไม่กร้าว กรายกร้ำทำร้ายใคร
มองหิมะ ด้วยหัวใจ...จะรู้จริง
ปล. ไปนั่งเขียนบทกวีที่ทะเลสาบสวยๆ...Lake Tahoe จ้า
15 กุมภาพันธ์ 2544 05:00 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
เคยสบตาใครใครมาหลายครั้ง
ใจก็ยังสั่งตาว่าเฉยเฉย
สบตาใครให้ทั่วอย่ากลัวเลย
ใจไม่เคยเสียท่าเพราะตาใคร
เคยเชื่อมั่นอย่างนั้นมานานเนิ่น
ตากับใจ ไหวสะเทิ้น...อย่างไรได้
แต่ตานั้น...เมื่อสบบ้าง ช่างกระไร
เหมือนสัมผัสดวงใจ...ในดวงตา
เมื่อตาสบ ตาหลบ เหมือนตารู้
เมื่อใจสั่น ตาไม่สู้ ซึ่งซึ่งหน้า
กลัวใจเปลือง เลยหลบเลี่ยง เพียงหลบตา
หรือไม่ก็ ทำเฉยชา ไม่รู้ไม่ชี้!
ตาคู่นั้น ก็รู้ทัน อย่างน่าทึ่ง
บอกว่าเพราะ ตาถึง อย่างเต็มที่
จึงมองเห็น คุณค่า ตาคู่นี้
ว่าเป็นตาของคนดี ที่ตั้งตา
เธอตั้งตา รอเพชรที่เพริศพริ้ง
จนมาเจอตัวจริงที่สมค่า
ยอกันมากไปแล้วนะแก้วตา
นั่นเห็นไหมแววอิจฉาในตาใคร
จะตาถึงหรือตาต่ำก็ตามเถิด
ฉันไม่ได้เลอเลิศมาจากไหน
ลูกตาสีตาสาจากแดนไกล
จึงตาขาวไม่อยากใกล้...เราต่างกัน
และที่แย่กว่านั้น ตาฉันเห็น
ว่ามีแววซ่อนเร้นในตานั่น
เป็นภาพของใครบางคนที่สำคัญ
ทำตาหวาน ตาเป็นมัน อยู่ข้างเธอ
คงไม่ใช่ตาเราแล้วคราวนี้
จะตั้งตากี่ตาปี ก็คงเก้อ
ตาไม่ว่างก็อย่าเลยนะเออ
เรื่องตั้งท่า รอตาเผลอ ไม่มีทาง
ไปมองตาคนตาหวานนั้นดีไหม
ทิ้งมานานเดี๋ยวน้อยใจทำตาขวาง
ตาดีได้ ตาร้ายเสีย เสียสองทาง
จะอ้างว้าง เหนื่อยเปล่า ไม่เข้าตา
อย่านะอย่าหวั่นไหว ใจห้ามขาด
ใจตวาดแล้วไยใจผวา
ตาร้องไห้ ใจก็ตาม... ไปห้ามตา
สมน้ำหน้า ก็หัวใจ...ร้องไห้เอง
28 มกราคม 2544 09:18 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
อยู่กับเทคโนโลยี
มานานหลายปีดีดัก
เพื่อนฝูงทั้งหลายท้วงทัก
ว่าจักเป็นคอมฯ หรือไร
นิ่งคิดแล้วสบสายตา
ยืนยันหนักหนาว่าไม่ใช่
เพราะคอมฯ ไม่มีหัวใจ
หัวเราะร้องไห้...ไม่เป็น
คอมฯ ไม่รู้รสความอร่อย
ความงามมากน้อย...คอมฯ ไม่เห็น
สงสาร เห็นใจ ไม่เป็น
หยอกเย้าล้อเล่น...ไม่มี
จึงยืนยันได้แน่วแน่
ใช้คอมฯ เพียงแค่ หน้าที่
ใดอื่นหลากหลายในปฐพี
ลึกลึก อยู่ที่นี่...อยู่ที่ใจ
ยังมองเห็นโลกว่างาม
มองโลกด้วยความสดใส
มองซึ้ง ภายนอก สู่ภายใน
เรียนรู้ เข้าใจ จริงจริง
เป็นคนที่มีชีวิต
มีสิทธิ์ซึมซับทุกสิ่ง
เวลามีสุข...สุขจริง
หัวเราะขำกลิ้ง....ก็ใช่
ถึงคราวทุกข์ทน...ทุกข์แท้
อย่างมากก็แค่...ร้องไห้
อย่างนี้ แบบนี้ มีหัวใจ
คอมฯ ทำไม่ได้ แน่นอน
ยู้ฮู้... ช้าละเห่ เดชะ!
ดีนะ...ที่รู้ตัวก่อน
คอมฯ จ๋า...เจ้าอย่าอนาทร
ยังใช้เจ้าพิมพ์กลอน...นะจ๊ะคอมฯ :)
1 ธันวาคม 2543 21:37 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
วันพ่อ วันหนึ่ง เมื่อปีนั้น
ยังตราตรึง ยังผูกพัน ยังจำได้
กราบเท้าพ่อ ด้วยความรัก จากหัวใจ
เห็นความห่วง ที่ยิ่งใหญ่ ในเงาตา
ห่วงลูกคนเล็ก...ยังเด็กนัก
ห่วงลูกที่พ่อรักเป็นหนักหนา
ห่วงไข่ลูกยอด ตลอดมา
และห่วงจนถึงวาระสุดท้าย!
ภาพพ่อยังเป็นภาพที่ซาบซึ้ง
คิดขึ้นมาครั้งหนึ่ง...ก็ใจหาย
ในโลกนี้ คงไม่มี คนมากมาย
ที่รักเรา เปี่ยมความหมาย ได้เท่านี้
พ่อสอนให้สัตย์ซื่อ ให้ถือเกียรติ
และอย่าให้ใครหยามเหยียดซึ่งศักดิ์ศรี
พ่อสอนให้เป็นกุลสตรี
และสอนว่าความดี นี้ยืนยง
ลูกที่พ่อภูมิใจ ใช่ดีเลิศ
ใช่ว่าต้องประเสริฐ ต้องสูงส่ง
เพียงธรรมดา สามัญ แต่ทระนง
และมั่นคง อย่างยิ่ง ด้วยจริงใจ
วันพ่อ วันหนึ่ง เมื่อปีนั้น
ยังตราตรึง ยังผูกพัน ยังจำได้
แต่วันพ่อ ปีนี้ ไม่มีใคร
คิดถึงพ่อ จะขาดใจ ...รู้ไหมคะ...
26 พฤศจิกายน 2543 04:24 น.
จันทร์เพ็ญ จันทนา
เม็ดทราย
งดงามความหมายในโลกหล้า
แม้เป็นเพียงกรวดทรายในสายตา
เจ้าก็ยังสูงค่าถ้า "รอคอย"
เมื่อความหมายอาจไม่มีเพียงที่เห็น
เมื่อความเด่นอาจซ่อนงามในความด้อย
เมื่อคุณค่าอยู่ที่ค่าแห่งการคอย
ทรายเม็ดน้อยจึงตระหนักรักค่าตน
กาลเวลาอาจเลวร้ายทำลายล้าง
กาลเวลาก็อาจสร้างใหม่อีกหน
กาลเวลาพิสูจน์ค่าราคาคน
กาลเวลาพิสูจน์ผลแห่งเม็ดทราย
กี่คลื่นสาด กี่ลมซ้ำ กี่น้ำซัด
ทรายก็ยังยืนหยัดไม่เสื่อมสลาย
กี่รอยเท้าที่เหยียบย่ำที่กล้ำกราย
ยิ่งเหมือนสร้างร่างทรายให้ชัดเจน
จากทรายน้อยจึงค่อยกลายเป็นหินกล้า
เพิ่มคุณค่าอย่างเด็ดเดี่ยวและโดดเด่น
เมื่อเจ้าเคยผ่านพ้นผลลำเค็ญ
เจ้าจึงเห็นและเข้าใจในชีวิต
จากหินกล้า เติบกล้า เป็นผาแกร่ง
ด้วยเรี่ยวแรงแห่งศักดิ์ศรี อันศักดิ์สิทธิ์
เจ้าสูงค่าแม้เจ้ามาจากน้อยนิด
"รางวัลชีวิต" แห่งภูกล้าที่มาจากทราย
ปล. แด่ทุกเม็ดทราย ที่กำลัง
จะกลายเป็นหินกล้า และผาแกร่ง.
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟจันทร์เพ็ญ จันทนา
หน้าส่วนตัว
1213
