15 กันยายน 2549 13:44 น.
ฉันทะโส
ขุนหาญพัฒนา(ไม่จำกัด)
ขุนหาญพัฒนา มามากแล้ว
ทั่วถิ่นแถว ที่ทางเที่ยว สุดสุขสันต์
ดงแดนดิน ถิ่นผลไม้ หลากหลายพันธุ์
สนุกกันเที่ยวนำตก หายโศกตรม
ขุนหาญพัฒนา มามากสุด
เจริญรุดแนวหน้านำ งามสุขสม
ชนหลากหลาย มากมายหน้า มาแวะชม
แสนภิรมย์ สมเมืองแมน แดนวิมาน
ขุนหาญพัฒนา มามากมาย
จึงหลากหลาย รุ่งเรืองรุด สุดกล่าวขาน
วัดล้านขวด แสนวิจิตร พิสดาร
คนกล่าวขาน มาชื่นชม สมของดี
ขุนหาญพัฒนา มามากหรู่
รถคอกหมู ก็ยังอยู่ คู่ศักดิ์ศรี
รักษาไว้ วัฒนธรรม ล้วนมากมี
เมืองของดี ศรีขุนหาญ สืบสานเทอญฯ
4 กันยายน 2549 23:29 น.
ฉันทะโส
สงสารหนุ่ม เมืองไทย ไปเมืองเว้
เดินเตร็ดเตร่ หาสาวสวย ด้วยความหวัง
จิกกะโล่ มากมาย รายล้อมจัง
ด้วยว่าหวัง ให้หนุ่มไทย สมใจปอง
ข้อเสนอมากมาย ร่ายเข้าใส่
สาวสวยใส ให้สมเสพ เสร็จสุขสอง
สักสองแสน คงเสร็จ สุขสมปอง
หวังได้ท่องถึงเมืองเว้ เท่สมใจ
หนุ่มไทย แสนสุขสม ชมสาวเว้
สาวสวยเก๋ เฮฮา ถาโถมใส่
สั่งเครื่องดื่ม เบียร์เว้ มาย้อมใจ
หมดเท่าไร ไม่ว่ากัน ฟันลูกเดียว
เจ้าหนุ่มไทย หัวหน้า ผู้บ้าบิ่น
สั่งเช็คบิล เท่าไร รีบไปเสียว
สามล้านแปด ไม่มากมาย จ่ายเลยเชียว
หวังได้เที่ยว ทั่วถิ่นแถว ถึงที่ทาง
หัวหน้าใหญ่ หนุ่มไทย ผู้ใจถึง
สั่งเท็กซี่ รีบบึ่ง ให้ถึงหวัง
พร้อมสามสาว เมืองเว้ ชื่นใจจัง
ตรงมายัง โรงแรมหรู ดูมีดาว
เท็กซี่จอด พร้อมพรับ กระฉับกระเฉง
สามสาวเก่ง ลงเท็กซี่ หนีหายหาว
สามล้านแปด คงไม่เสี่ยง ไปตามเอา
หัวหน้าเศร้า ลูกน้องหมด อดด้วยกัน
จิกกะโล่=สามล้อถีบเวียดนามคนโดยสารนั่งข้างหน้า
จ่ายเงินต้องจ่ายเป็นแสนเป็นล้านเพราะจ่ายเป็นเงินด๋อง
400 ด๋อง=1 บาทไทย
4 กันยายน 2549 22:57 น.
ฉันทะโส
รำพึงรำพัน ฝันว่ารักเธอ
อยากจะเจอรักปลื้ม ที่ลืมไม่ลง
อยากจะคิดพิศวาส ไม่ลืมหลง
ใจพะวงหลงรัก ที่รอคอย
หลงกอดรูปจูบเงา ของเขาอยู่
เลยไม่รู้รสสวาท อาจเหงาหงอย
หลงละเมอเพ้ออยู่ กับรูปรอย
หัวใจคอย เลือนลาง ร้างคู่เคียง
หวังมีคู่เชยชม ภิรมย์รื่น
ทุกค่ำคืนชื่นเชย ร่วมส่ำเสียง
ร่วมรักรื่น คืนวันรัก จากสำเนียง
รักร่วมเรียง เคียงกอดก่อน นอนเดียวดาย
รำพึงรำพันฝัน รักเธอเสมอ
นอนละเมอเพ้ออยู่ มิรู้หาย
วันคืนใด จะได้คู่ อยู่แนบกาย
จวบจนตายคงได้อยู่ คู่กับโลง
หน้าส่วนตัว
2999
