25 มีนาคม 2547 05:25 น.
ฉันเอง
ชีวิตของคนเราไม่มีอะไรที่แน่นอนเลย
บางครั้งเราคิดว่าใช่แต่มันไม่ใช่ก็มี
ฉันเคยเจอเหตุการ์อย่างนี้มามากเลย
โดยเฉพาะบนโลกไซเบอร์โลกนี้
หลายต่อหลายคนที่ฉันได้คุยกัน
ฉันก็รู้ว่าเขามีจุดประสงค์อะไร
คนที่ดีๆก็มีเยอะ แต่อายุเท่าฉัน
ที่ไหนจะไม่มีครอบครัวฉันพยายามทำใจ
หลายคนที่มีโอกาสได้รู้จักกันนั้น
เขามีหน้าที่การงานมียศศักดิ์กันแทบทั้งนั้น
เมื่อเขาเข้ามาในนี้ฉันรู้ดีว่าเขาต้องการอะไร
และฉันก็ค่อยๆถอยหนีออกมาเพราะรู้ดีว่า
เขาต้องการอะไรและฉันก็รู้ว่าฉันควรจะทำอย่างไร
กับคนพวกนี้ทั้งๆที่พวกเขามีครอบครัวกันหมดแล้ว
บางคนยังเอาเปรียบฉันอีกทั้งที่รู้ว่าฉันมีรายได้น้อย
เขาคงนึกว่าฉันกินฟางข้าวแทนเข้าวเสียหละมั้ง
ช่วงหลังๆ ฉันจะกลั่นกรองออกกมาว่าคนไหน
ที่ฉันคุยด้วยแล้วไม่มีพิษภัยแต่ทว่าเขาคุยกับฉัน
คนละเรื่องเดียวกันช่างมันเถอะอย่างน้อย
ฉันก็ยังมีเพื่อนคุยถ้าวันไหนไม่อยากคุยฉันก็ไม่คุย
24 มีนาคม 2547 10:15 น.
ฉันเอง
ฉันเปิดเจอเวบนี้อย่างบังเอิญ
และฉันก็ชอบเวบนี้มากด้วย
ก่อนหน้านี้ฉันเคยเขียนไปลงอีกเวบนึง
และเขาก็บอกว่าไม่มีที่พอจะเก็บข้อความ
ช่วงนั้นฉันกำลังยุ่งๆอยู่เรียนซ่อมคอม
ฉันใช้เครื่องของฉันเองเป็นครู
บทความที่ฉันเขียนและเซพไว้
ก็หายไปเกลี้ยงนึกเสียดายอยู่นะ
ที่ไม่ได้เก็บผลงานของตัวเองเอาไว้
ถึงแม้ว่ามันจะไม่ใช่บทกลอนที่ไพเราะ
แต่บางทีฉันก็เขียนมันพร้อมน้ำตา
ตอนนี้เหตุการณ์เหล่านั้นมันผ่านไปแล้ว
แต่กว่าที่จะผ่านมาได้นั้นฉันก็เกือบแย่
ในช่วงเวลาที่เราต้องตัดสินใจว่า
เราจะเลือกใครมันเป็นเรื่องยากมาก
คนนั้นก็ดีอย่างนึงคนนี้ก็ดีอย่างนึง
แต่ฉันจำเป็นต้องเลือกใครสักคนนึง
มันช่วงเวลาที่ลำบากใจที่สุด
ถึงแม้ว่าในตอนนี้ฉันได้ตัดสินใจแล้ว
แต่ก็ยังมีเงาของเขาตามติดตัวอยู่
ถึงพยายามที่จะไม่คิดถึงเขานะ
แต่มันก็แวบเข้ามาในสมองของฉัน
เรายังโทรคุยกันแต่ต่างกับเมื่อก่อน
เรายังเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันเสมอ
ส่วนอีกคนนึงนั้นฉันรู้ดีว่าเขาเจ็บปวด
เพราะเขาคิดว่าสักวันนึงฉันจะหวล
กลับไปคืนดีกันได้อีกฉันเห็นร่องรอย
ของความเจ็บปวดของเขาจากสายตา
ฉันไม่ใช่คนเจ้าชู้และเป็นคนไม่สวย
แต่ฉันก็มีคนที่รักฉันมากถึงสามคน
จะให้ฉันทำอย่างไรดีหละอยากเก็บเธอไว้ทั้งสามคน
24 มีนาคม 2547 10:04 น.
ฉันเอง
ถนนสายนี้ช่างดูเงียบเหงาเหลือเกิน
ในวันที่ฉันไม่มีใครเลยในวันนั้น
ฉันเดินตามถนนไปอย่างหมองเศร้า
ทำไมมันถึงได้โดดเดี่ยวอ้างว้างหนักหนา
คิดถึงคนอื่นเขาอยู่กันพร้อมหน้า
แล้วฉันหละมีใครอยู่เคียงข้าง
ในตอนนั้นฉันไม่เคยคิดว่าจะมีใครมาชอบฉัน
เพราะว่าฉันไม่ใช่คนสวยคนรวย
ฉันเคยนั่งร้องไห้คนเดียวหลายครั้ง
ญาติพี่น้องที่ไหนก็ไม่มีกับเขา
วันนึงฉันแทบจะไม่ค่อยได้คุยกับใคร
ฉันเก็บตัวและชอบอ่านหนังสือ
จนกระทั่งวันนึงชีวิตของฉันก็เปลี่ยนแปลง
โดยที่ไม่รู้ตัวฉันกลายเป็นคนที่มีคนสนใจ
มากมายฉันถามตัวเองว่าเกิดอะไรขึ้น
ใครๆก็ต่างอยากจะรู้จักฉันพูดคุยกับฉัน
ฉันไม่ได้เข้าข้างตัวเองแต่มันเป็นจริง
อาจจะเป็นเพราะว่าฉันเริ่มเปิดตัวเอง
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ฉันปิดกลั้นตัวเอง
มีเหตุการณ์หลายอย่างผ่านเข้ามา
ในช่วงนั้นเป็นช่วงที่ฉันกำลังดวงขึ้น
ฉันได้รู้จักบุคคลสำคัญหลายคน
ฉันได้มีโอกาสรู้เรื่องที่ไม่น่าเชื่อ
ฉันได้รู้จักนิสัยของคนมากขึ้น
เพื่อนในตอนนั้นไม่ใช่เพื่อนในเนท
มีตั้งแต่อายุ 25 ถึง 75 มาจีบฉัน
ฉันนึกในใจมันเกิดขึ้นได้อย่างไรกัน
แล้ววันนึงฉันก็ไปเจอกราฟชีวิตของฉัน
ที่ฉันทำไว้ก่อนหน้านั้นนานแล้ว
ฉันไม่ได้เชื่องมงายอะไรหรอกนะ
แต่ตอนนั้นฉันศึกษามันอยู่ระยะนึง
ตอนนั้นฉันมีความรู้สึกว่าฉันมีความสุข
ฉันเหมือนนกที่หลุดออกมาจากกรง
และฉันก็มีความเชื่อมั่นมากกว่าเก่า
แต่ในตอนนี้ฉันได้รู้นิสัยและสันดาน
ของคนหลายคนที่ฉันรู้จัก
ฉันเริ่มปลีกตัวกลับมาอยู่ในรังของตัวเอง
ฉันเริ่มสนใจคอมพิวเตอร์ทั้งที่ไม่เคยใช้
และฉันก็หัดใช้เองจนพอที่จะใช้ได้
และฉันก็มีโลกใบใหม่ของฉันขึ้นมาอีก
และในโลกไซเอร์นี้ทำให้ฉันได้รู้จัก
คนที่ฉันรักมากและคนที่รักฉัน
หลายอย่างเปลี่ยนแปลงไปจากชีวิต
และในตอนนี้ฉันก็ได้คนที่เป็นตัวจริงแล้ว
ถึงแม้ว่าเมื่อก่อนฉันไม่ได้รักเขาเลย
แต่ในตอนนี้ฉันเริ่มรักเขาแล้ว
ฉันกล้าที่จะบอกว่ารักและคิดถึงเขา
ได้อย่างที่ไม่เคยบอกกับเขาเลย
และฉันก็ไม่ได้ฝืนใจด้วย ถึงแม้ว่าจะมีเงาของเขาจางๆอยู่ในหัวใจ
24 มีนาคม 2547 09:56 น.
ฉันเอง
ฉันเคยมีเพื่อนเป็นเกย์หน้าตาหล่อมาก
มองดูภายนอกไม่รู้หรอกเพราะว่า
การกระทำของเขาแลดูมาดแมน
ฉันรู้จักเขาในสระว่ายน้ำแห่งหนึ่ง
พอตอนหลังฉันถึงได้รู้ว่าเขาเป็นเกย์
แต่คนอื่นไม่รู้คิดว่าเป็นแฟนฉัน
เราสนิทกันมากฉันเคยนอนเดียงเดียวกัน
ด้วยความสบายใจเพราะว่าเขาไม่ชอบผู้หญิง
แม้แต่ทางบ้านเขาก็ยังไม่มีใครรู้เลย
เขาเล่าเรื่องเกี่ยวกับเกย์ให้ฉันฟังหลายอย่าง
และเขาก็พาฉันไปเที่ยวบาร์เกย์
ฉันแทบจะไม่เชื่อสายตาตัวเองเลยนะ
ถ้าไม่มาเห็นกับตาฉันคงไม่เชื่อหรอก
ผู้ชายบางคนหุ่นล่ำบึกเป็นนักกล้าม
บางคนก็หล่อและสมารท์มากเลย
แต่พอเขาเข้ามาในสถานที่อย่างนั้น
เขากลับเปลี่ยนไปเป็นคนละคนกันเลย
มีบุคคลหลากหลายอาชีพมากมาย
บางคนก็หน้าตาเหี้ยมไว้หนวดเครา
เพื่อที่จะปกปิดบุคคลิกของเขา
มีอะไรหลายอย่างที่ฉันเจอมาแต่
ทว่าฉันไม่สามารถที่จะเขียนออกมาได้
ฉันไม่ได้รังเกียจอะไรเขาหรอกนะ
คงไม่มีใครที่ต้องการที่จะเป็นอย่างนั้นหรอก
และฉันก็รู้เหตุผลที่ทำไมเพื่อนฉันเป็นเกย์
ทั้งที่ตอนเด็กๆเขาเป็นเด็กผู้ชายทั่วไป
แต่มันมีเหตุการณ์นึงเข้ามาทำให้เขาเปลี่ยนไป
และมันก็เปลี่ยนวิถีชีวิตของเขาไปเลย
ฉันไม่สนเขาจะเป็นอะไรก็ตาม
ฉันขอให้เขาเป็นคนดีในสังคม
ไม่ก่อความเดือดร้อนให้กับคนอื่น
และเขาก็เป็นเพื่อนที่ดีต่อฉัน
ฉันต้องขอบใจเขานะที่ทำให้ฉัน
ได้รู้จักโลกอีกใบนึงของพวกเขา
ฉันหวังว่าเรื่องของฉันคงจะผ่านนะ
เพราะว่าฉันเขียนความจริงออกมา
และฉันก็ไม่สนับสนุนให้ใครเป็นด้วย
แต่บางครั้งชีวิตคนเรามันก็เลือกไม่ได้
เมื่อเขาเลือกเดินถนนสายนี้แล้ว
ฉันเคยพยายามที่จะดึงเขากลับมา
แต่ฉันรู้ดีว่าฉันคงไม่อาจเปลี่ยนแปลงเขาได้
24 มีนาคม 2547 09:40 น.
ฉันเอง
เรื่องที่ฉันเขียนขึ้นมาเป็นความจริง
แต่เรื่องบางเรื่องของฉันกลับไม่ผ่าน
ทำไมเราไม่ยอมรับความเป็นจริงกันบ้าง
ฉันไม่ได้เขียนนิยายน้ำเน่านะ
บางทีฉันอาจจะเขียนไปกลัวว่าจะมีผลลบตามมา
แต่ฉันก็ไม่ได้เขียนเรื่องที่เกินความเป็นจริง
เพราะเวลาที่เราเจ็บป่วยหนักหนานั้น
ฉันไม่มีใครและฉันก็ชอบโครงการนี้ด้วย
เพราะว่าฉันไม่ได้ร่ำรวยอะไรเมื่อก่อนนี้
เวลาที่ฉันเป็นอะไรไปฉันก็ซื้อยามากินเอง
เพราะว่าฉันไม่มีเงินพอที่จะไปหาหมอ
ซึ่งคิดค่ายาแพงมากฉันเคยเจอมาแล้ว
ในตอนนั้นฉันทำประกันชีวิตไว้
ฉันเข้า รพ.เอกชนแห่งหนึ่ง
ฉันเข้าหกโมงเช้าออกหกโมงเย็น
ฉันเสียค่ารักษาไปหกพันกว่า
ในขณะที่ฉันเคลมค่าประกันได้ไม่ถึง
เขาคิดค่ายาฉันสองพันบาทต่อ100 เม็ด
หลังจากฉันกินยาหมดแล้วฉันไปซื้อเอง
ตามร้านขายยาปรากฎว่ายานั้นเม็ดละ 1 บาท
คุณลองคิดดูสิว่าเขาได้กำไรมากแค่ไหน
เวลาหมอเข้ามาเยี่ยมเขาก็ไม่ได้ทำอะไร
แค่ถามสองสามคำแล้วก็ออกไป
ฉันต้องเสียค่าหมอมาเยี่ยมอีกสองครั้ง
ที่ฉันต้องเข้าในครั้งนั้นเพราะความจำเป็น
แต่ในตอนนี้ฉันไม่เคยไปเยี่ยมเยือนอีกเลย
เพราะว่าฉันไม่มีเงินพอที่จะไปจ่ายค่ารักษา
ซึ่งเขาบวกค่าservice เอาไว้ด้วย
บางครั้งเราต้องยอมรับความเป็นจริง
ชีวิตคนเรามันไม่ได้มีด้านเดียว
มันมีทั้งบวกและทั้งลบและกลาง
ฉันรูดีว่าการเขียนในครั้งนั้นมันอาจจะ
มีผลกระทบตามมาแต่ฉันก็รอดมาได้
เพราะว่าโครงการนั้นไม่อย่างนั้น
ป่านนี้ฉันอาจจะไม่มีชีวิตอยู่เพื่อที่จะ
มาเขียนเรื่องราวต่างๆให้ฟังหรอก
บางครั้งคนเราควรจะเปิดใจให้กว้าง
ฉันไม่ได้ต้องการทำลายชื่อเสียงของใคร
เพราะว่าฉันไม่ได้เอ่ยชื่อสถานที่นั้นเลย
ถ้าคุณไม่เชื่อลองไปใช้บริการดูสิ
แล้วคุณจะรู้ว่ามันเป็นจริงอย่างที่ฉันบอก
ฉันยังไม่รู้เลยนะว่าบทความนี้จะผ่านหรือเปล่า
ขอให้คุณเปิดใจและยอมรับความเป็นจริง
เพราะว่ามันเป็นโลกแห่งความเป็นจริง
ฉันจะรอดูว่าบทความของฉันจะผ่านไหม
หน้าส่วนตัว
404
