19 กรกฎาคม 2547 05:38 น.

เขียนเพราะอยากเขียน

มีเพื่อนรุ่นน้องของฉันเขาบอกว่าคนอย่างฉันไม่น่าที่จะเขียนอะไรได้เป็นเรื่องเลย
เพราะว่าบุคคลิกภายนอกของฉันนั้นมันต่างกับตัวหนังสือที่เขียนออกมาอย่างสิ้นเชิง
ฉันไม่รู้สึกว่ามันจะแปลกตรงไหน เพราะสิ่งที่เขียนนั้นมันวนเวียนอยู่ในสมองและ
รอบๆตัวฉัน มันจึงไม่ต้องมีพลอตเรื่องอะไร ฉันเขียนง่ายๆตามสไตล์ของฉัน
ฉันไม่ได้ไปลอกเรียนแบบใคร แต่ความคิดของคนเราบางครั้งมันก็ใกล้เคียงกันก็มี
บางคนก็คิดในเรื่องเดียวกัน แต่การเขียนออกมาอาจจะแตกต่างกันแล้วแต่มุมมอง

ฉันไม่ใช่นักประพันธ์มืออาชีพ ฉันจึงไม่ได้สนใจว่ามันจะต้องอย่างโน้นอย่างนี้
จะต้องเป็นไปตามวิชาการ หรือหลักการเขียนว่าจะต้องเริ่มต้นอย่างไร จบอย่างไร
สิ่งที่ฉันเขียนออกมาเพราะว่าฉันอยากเขียน ฉันมีความสุขเมื่อฉันได้เขียนมันออกมา
ถ้าให้ฉันไปหลอกคนอื่นเขาสำหรับฉันแล้ว มันยากยิ่งกว่าที่ฉันจะเขียนเองเสียอีกนะ
ฉันไม่เคยต้องร่างเรื่องหรืออะไรทั้งสิ้น ฉันนึกอะไรฉันก็เขียนออกไป ฉันชอบวิธีการอย่างนี้
การที่ฉันจะไปคุยกับคนอื่นที่เขามีความคิดไม่ตรงกัน หรือความสนใจเราแตกต่างกัน

บางครั้งก็จะเป็นความน่ารำคาญเสียมากกว่า ฉันจะเก็บข้อมูลของฉันเอาไว้ในหัว
เมื่อใดที่ฉันจะเขียนมันก็จะพรั่งพรูออกมา ถ้าให้ฉันมานั่งเขียนหนังสือเอาเอง
มันคงไม่ทันตามความคิดของฉัน เพราะความคิดมันล้ำหน้าไปก่อนมือของฉัน
เพราะฉะนั้นการใช้คอมจึงมีประโยชน์ต่อฉันมาก เพราะเวลาที่ฉันคิดอะไรฉันก็จะ
พิมพ์ออกมาซึ่งมันทันกับความคิดของฉัน สิ่งที่ฉันเขียนในตอนนี้มันอาจจะไปอยู่ตามเวบ
หรือไม่ก็มันก็อาจจะเก็บเอาไว้และฉันก็จะ zip มันเอาไว้ในแผ่น มันเป็นความทรงจำของฉัน

บางคนเขาก็อยากอ่านแต่บางคนเขาก็อาจจะรำคาญก็ได้ที่เราเขียนเรื่องอะไรเอามาลง
แล้วแต่ละบุคคลนะ จะให้ฉันเขียนเป็นเรื่องสั้นหรือนิยายฉันบอกแล้วฉันทำไม่ได้หรอกนะ
ฉันเขียนตามที่ฉันคิด และความคิดของฉันมันก็ไม่เคยหยุดนิ่งเลยนะ นอกจากเวลานอน
มีเรื่องอะไรมากมายที่ฉันได้พบเห็นมา และหลายสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวฉันเองถ้ามันมีประโยชน์
และสามารถนำไปใช้ได้ฉันก็อยากจะเขียนมัน แต่ถ้าสิ่งที่ฉันเขียนคนอื่นอาจจะรำคาญแล้ว
หละก็ฉันต้องขอโทษด้วยแล้วกัน ก็หันไปอ่านอย่างอื่นแทนที่เขียนชื่อเอาไว้น่าสนใจมาก

พอคลิกเข้าไปอ่านไม่มีอะไรเลย นอกจากประโยคนั้นประโยคเดียวที่ดึงดูดให้คนสนใจ
แต่ไม่มีเนื้อหาหรือว่าสาระอะไรเลย แล้วเขาเขียนลงมาทำไมกันนะ คนคลิกเข้าไปดูกันเยอะ
มันก็คงเหมือนหนังสือหละมั้ง ถ้าเราเห็นภายนอกรูปเล่มมันหน้าอ่านหน้าซื้อแต่พอเรา
เข้าไปอ่านแล้วมันไม่คุ้มค่าเหมือนปกนอกเลย หนังสือบางเล่มดูไม่น่าอ่านเอาเสียเลย
แต่พอเข้าไปอ่านแล้วเรากลับวางมันไม่ลง มันมีอะไรที่เราไม่รู้อีกเยอะแยะ และมันก็ทำ
ให้เราตาสว่างขึ้นมา ทั้งที่บางครั้งเราก็สงสัยสิ่งนั้นมานานแล้ว ขอบคุณที่มีหนังสือดีๆให้อ่าน