8 ธันวาคม 2547 21:23 น.
ชาติกานต์
ฉันเคยบอกเธอว่า
เธอทำให้ฉันรู้ค่าของตัวเองแค่ไหน
เพราะเป็นคนที่เธอรัก.........จึงพิเศษกว่าใครๆ
และเธอก็เป็นอะไรๆที่ทำให้ฉันมีชีวิตอยู่ได้
............เช่นกัน...........
จากวันนั้นถึงวันนี้
ฉันก็ยังมีเพียงความเชื่อมั่น
เชื่อในรักของกันและกัน
แม้ว่าเธอนั้นจะอยู่ห่างไกล
แต่ความรักไม่เคยมีจริง
แม้ว่าฉันเคยเป็นสิ่ง.......พิเศษขนาดไหน
แต่พอเวลาเปลี่ยน....คนก็เลยเปลี่ยนไป
ส่วนความรักความจริงใจ มันก็หายไปกับกาลเวลา
7 ธันวาคม 2547 19:59 น.
ชาติกานต์
ตั้งแต่เมื่อฉันไม่มีเธอ
สิ่งที่ฉันรู้จักเสมอ คือ ความเหงา
กับความเศร้าที่รู้อยู่ก็เพียงเรา
พร้อมด้วยเงาของน้ำในดวงตา
เมื่อฉันไม่มีเธอ
มันก็ทำให้ฉันได้เจอและรู้ว่า
การมีเธอแต่เศร้าใจตลอดมา
มันทรมานน้อยกว่า
............การไม่มีเธอตลอดไป............
7 ธันวาคม 2547 19:48 น.
ชาติกานต์
รำคาญตัวเองชะมัด
ทำไมฮึดฮัดอ่อนแออยู่ได้
จะเป็นอะไรนักหนา แค่เขามาจากไป
จะร้องไห้ทำไม ไม่เห็นมีใครตาย
ไม่เห็นเคยเป็นอย่างนี้
คบมาแค่ 3 ปี ไม่เห็นมีอะไรเสียหาย
ผู้ชายงี่เง่าทำไมต้องเสียดาย
เลิกแล้วก็ไม่เห็นต้องทำท่าเหมือนจะตาย
น่ารำคาญ
หน้าส่วนตัว
1458
