29 เมษายน 2547 21:00 น.

พยายาม

ชาติกานต์

  พยายามที่สุดที่จะรักเธอ  
                                  
                               แต่ที่เจออยู่เสมอคือความปวดปร่า

                                 พยายามที่จะรัก.....แต่ทำไมมีน้ำตา

                                  พยายามที่จะผูกพันให้มากกว่า.......

                             .......แต่ทำไมเธอยังไร้ค่าอยู่ในใจ


                                                      พยายามที่สุดที่จะให้เธอเป็นคนสำคัญ
                                                      
                                                           แต่นับวัน.....ยิ่งยากเกินใจทำไหว

                                             พยายามที่จะใช้เวลาเป็นเครื่องทวีความรักในใจ

                                                     แต่ที่มันทำได้..ก็เพียงแค่ลบเธอออกไป
                    
                                                               ..............เท่านั้น............ 				
28 เมษายน 2547 21:32 น.

ปันฝัน

ชาติกานต์

หนึ่งชีวิตที่เกิดมา

                                           จักตามหาซึ่งความฝัน

                                         หลายล้านคน หลายล้านพัน 

                                            ขอปันฝันเพื่อเด็กไทย

                                                     หนึ่งชีวิตซึ่งเกิดมา

                                             เพื่อมีฝันอันยิ่งใหญ่

                                              แต่โอกาสมิเป็นใจ

                                              ฝันหนึ่งใฝ่จึงหมดทาง
                                                                                       
                                                               หากคุณมีความเมตา

                                                   กรุณาขอร่วมสร้าง

                                               แบ่งปันรักเพื่อเปิดทาง

                                         หล่อฝันร้าง..............ที่ห่างไกล				
28 เมษายน 2547 02:48 น.

.......ฆ่า............

ชาติกานต์

ความรักของเธอฆ่าฉันทั้งเป็น

                                       สิ่งที่คนอื่นเห็นหาใช่ความจริงไม่

                                เป็นฉันสิ! ที่ทรมานเพราะเธอรักเกินกว่าใคร

                                จะเป็นอะไรไหม ถ้าบอกว่ารักของเธอทำร้ายกัน

                                          ความรักของเธอฆ่าฉันทั้งเป็น

                                           ความผูกพันที่เห็นรัดคอฉันไว้

                                            คำว่ารักของเธอทิ่มแทงกายใจ

                                        คำว่าความห่วงใยขังฉันไว้อยู่ในกรง

                                                      คำว่ารักของเธอ

                                       ฉันต้องฝืนกินอยู่เสมอด้วยความขื่นขม

                                       เหมือนหัวใจถูกกรีดด้วยหนามแหลมคม

                                                ร่างกายฉันจมอยู่ในทะเลใจ				
27 เมษายน 2547 19:40 น.

ชีวิตของใบไม้

ชาติกานต์

ริ่วริ่วละลงดิน
                                          ธารไหลรินพัดพาไป
                                          พลิ้วพลิ้วริ่วล้อไป
                                          บนนำใสที่ไหลริน
                                              ชีวิตก็แค่นี้
                                          ทุกชีพมีที่สุดสิ้น
                                          กาลเวลาพัดพาพิน
                                          ปลิดชีพสิ้นลงดินเดิม				
26 เมษายน 2547 20:52 น.

คิดถึง

ชาติกานต์

คงมีเพียงความเหงา
                                  กับเงาของความหวั่นไหว
                             เพราะฟ้ายังกว้าง และทะเลยังไกล
                                   จึงไม่อาจข้ามไป  ได้สุดทาง
                                       คงมีเพียงความคิดถึง
                               ส่งไปอีกฝากหนึ่งของความอ้างว้าง
                                     ส่งถึงคนเหงา ให้ดาวนำทาง
                                      ส่งรักไปฝาก  ไว้ข้างคนไกล				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟชาติกานต์
Lovings  ชาติกานต์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟชาติกานต์
Lovings  ชาติกานต์ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟชาติกานต์
Lovings  ชาติกานต์ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงชาติกานต์