2 กุมภาพันธ์ 2546 13:35 น.
ชายไร้ศักดิ์
ขอเป็นแค่นี้ก็ดีแล้ว
เจ้าน้องแก้วอย่าคิดไปให้ใจผิด
วาสนานำพาเราใกล้ชิด
พี่ชื่นจิตน้องสมหวังดังตั้งใจ
คนเราเกิดมาในชาติหนึ่ง
อาจจะซึ้งถึงรักจริงที่ยิ่งใหญ่
ขอรักน้องแน่วแน่แค่พี่ชาย
รักแท้ไม่สิ้นสลายไปตามกาล
สบายใจเถิดนะน้องอย่าหมองหม่น
พี่อดทนรับได้ไม่ไหวหวั่น
ขอเพียงได้เห็นน้องพี่นี้เบิกบาน
น้องยิ้มหวานนั่นคือสุขของพี่เอย
2 กุมภาพันธ์ 2546 12:59 น.
ชายไร้ศักดิ์
เรื่องความรักมักต้องการเวลา
ต้องการการศึกษาอย่าด่วนได้
เมือมีคนให้ความรักมักชอบใจ
แต่หากขืนเร่งรีบไปก็ไม่ดี
ต้องถามใจตัวเองให้แน่แน่
เขาคนนี้เป็นรักแท้ใช่หรือไม่
ลองคนหาคำตอบจากหัวใจ
ไม่ต้องกลัวว่าสายไปถ้าปล่อยนาน
เพราะใจคนเร้านี้มีดวงเดียว
อย่าไปเที่ยวแจกใครสุ่มสี่สุ่มห้า
ดูแลใจเพื่อจะไม่เสียเวลา
รักตัวเองก่อนเถิดหนาไม่ช้ำใจ
26 มกราคม 2546 15:01 น.
ชายไร้ศักดิ์
แว่วมนต์ขลุ่ยหวีดหวิวไปทั่วไพรสน อนิจจายังสู้มนต์น้องไม่ได้
ด้วยคิดถึงนวลเนื้อน้องจับหัวใจ แม้พี่ชายอยู่ไกลยังได้ยิน
มนต์ขลุ่ยเอ๋ย... ดังเสียงเพรียกเจ้าเรียกขาน มิอาจทานมนต์เจ้าเฝ้าเรียกได้
จึงฝากใจ กับลมมา หานวลใย ด้วยโหยไห้เพรียกหาคราเคยครอง
มนต์ขลุ่ยเจ้าสะกดมัดใจพี่อยู่ เจ้ายอดชู้เคยอยู่ร่วมเคียงหอห้อง
หากบัดนี้พี่อยู่ไกลเจ้าเนื้อทอง อกพี่ต้องหมองไหม้พิษใจรุม
ด้วยหน้าที่การงานนั้นผูกมัด มิอาจขัดหาญหักไปเหมือนไฟสุม
หัวใจนี้ร้อนผ่าวดังไฟรุม เกิดกลัดกลุ้มโหยไห้อยู่ทุกโมงยาม
จึงเอ่ยฝากสำเนียงมากับเสียงขลุ่ย ฝากลมคุยกระซิบแผ่วแว่ววาบหวาม
อีกมิช้ามินานหรอกนะนงราม คืนเขตคามคืนหอห้องคล้องแขนนาง
ช่วยรอพี่ต่อไปอีกสักนิด รอด้วยจิตพิศวาสมิบาดหมาง
ประทับจูบรับขวัญอยู่มิรู้จาง กอดนวลปรางแนบชิดสนิทเอย...
19 ตุลาคม 2545 17:45 น.
ชายไร้ศักดิ์
อยากเป็นคนที่เธอนึกถึง
อยากเป็นคนที่คอยปลอบใจ
อยากเป็นคนซับน้ำตายามเธอร้องให้
อยากให้กำลังใจยามเธอท้อแท้ เหว้ว้า
เพียงอยากให้เธอแข็งแกร่ง
ต่อสู้ด้วยเรี่ยวแรง สองมือและสองขา
ต่อสู้ด้วยหัวใจแห่งศรัทธา
ต่อสู้เพื่อวันข้างหน้าที่จะเป็นของเธอ
เพียงแค่อย่าท้อแท้และสิ้นหวัง
กำลังใจที่มีให้ยังล้นเอ่อ
จากพี่ชายที่ยังรักและเป็นห่วงเธอ
เชื่อมั่นและก้าวเดินต่อไปอย่างไม่กลัว....
หน้าส่วนตัว
1874
