28 พฤศจิกายน 2544 10:19 น.
ณธีร์
บานเอ๋ย บานเช้า
พี่หอมเจ้า นงพงา อุษาสาง
เนื้อเหลืองนวล ชวนชม้าย มิวายวาง
ไม่จืดจาง รักพราก ไปจากใจ
แต่เพียงสาย สุขสันติ์ ก็พลันเศร้า
ฤดีเจ้า โรยรา ฤาไฉน
ดั่งมาหัก รักพราก ไปจากใจ
พี่จะรอ หฤทัย เช้าใหม่เอย ฯ
23 พฤศจิกายน 2544 14:52 น.
ณธีร์
เขาเอ๋ย เขาเขียว
กุหลาบน้อย บานโดดเดี่ยว ในหมอกหวาน
เจ้าคงหนาว พี่ก็หนาว นอนร้าวราน
อีกไม่นาน คงร้างรา ถึงคราโรย
สาวเจ้าสาว สูงเจ้าสูง สวยเจ้าสวย
เมื่อคราวม้วย เดี่ยวเดียวดาย คงไห้โหย
กลีบหลุดร่วง เมื่อฝนลา น้ำตาโปรย
กุหลาบโรย โดยเดียวดาย ในหมอกเอย ฯ
23 พฤศจิกายน 2544 14:52 น.
ณธีร์
น่าสงสารดวงดาวที่พราวพร่าง
ลอยเคว้งคว้างกลางนภาตาสวยใส
ถึงคราวตกจากสวรรค์พรรณพิไล
ใจเอ๋ยใจของน้องดาวหนาวน้ำตา
พี่ทนดูมิได้หวั่นใจเศร้า
เลยหลบเข้าในที่นอนวอนนางฟ้า
โปรดจงช่วยด้วยเป็นห่วงดวงดารา
ส่วนพี่ยานอนตระกองกอดน้องดาว...
22 พฤศจิกายน 2544 11:45 น.
ณธีร์
จันทร์เอ๋ย จันทร์เจ้า
เขาว่าเจ้า งามนัก เป็นหนักหนา
ส่องแสงเหลือง เรืองรอง ดั่งทองทา
กระจ่างฟ้า แจ่มจรัส รัตติกาล
เปรียบหญิงงาม พักตร์เพียงจันทร์ นั้นฤาเจ้า
กระต่ายเฝ้า หมายปอง เพรียกร้องขาน
เพ่งพินิจ พิศเพียงใกล้ ไม่เบิกบาน
โอ้ดวงจันทร์ เหตุใด ไม่เนื้อนวล
อุทาหรณ์ สอนใจ ให้ครวญคิด
อย่าเพียงพิศ ผาดไป จะไห้หวน
จงตั้งจิต กำหนดใจ ลองใคร่ครวญ
อย่าเพิ่งด่วน เชื่อสิ่งใด ก่อนใกล้เอย ฯ
22 พฤศจิกายน 2544 11:31 น.
ณธีร์
กุหลาบ แดง แฝงความรัก ประจักษ์แน่
ลั่นทม แท้ ไร้ระทม ให้สมหวัง
ล้อม หัวใจ หมายส่งเสริม เพิ่มพลัง
บัว บานดั่ง เปี่ยมปัญญา วิชชาชาญ
อวย ชัยให้ ชำนะ สารทิศ
พร ประสิทธิ์ ปลิดทุกข์ เปี่ยมสุขศานติ์
แด่ ผองเพื่อน กลอนไทย ให้เบิกบาน
คุณ พระธรรม คุ้มภัยพาล ทุกท่านเทอญ ฯ
หน้าส่วนตัว
715
