19 มิถุนายน 2545 11:23 น.
ณธีร์
อยากเชื่อมใจ ต่อกัน วันละนิด
ให้มันติด ตรึงแน่น กว่าแผ่นผา
หวานเพียงใด ใคร่รู้ ดูที่ตา
วิบวับกว่า แสงดาว ที่พราวราย
น้ำตาลทราย น้ำตาลกรวด คงรวดร้าว
ด้วยถึงคราว ถูกราวี หวานหนีหาย
ใจสองดวง ดื่มด่ำ ฉ่ำกว่าไวน์
ที่จิบได้ เรื่อยริน หากยินดี
อยากเชื่อมใจ ใส่โหล ผูกโบว์หวาน
ใช้น้ำตาล สักเท่าใด ไม่ถอยหนี
เอาแบบหวาน แสบไส้ ไงคนดี
ติดตรงที่ ไม่มีใจ ใครให้ยืม...
อยากเชื่อใน น้ำคำ อันฉ่ำหวาน
ที่ขับขาน กล่อมขวัญ อันด่ำดื่ม
เกรงให้ไป แล้วจะหลง คงจะลืม
คนให้ยืม อาจต้องเศร้า เหงาหัวใจ
มาเอ่ยอ้าง วาจา ว่ายืมนิด
คงไม่คิด ว่าเรา เขลาไช่ใหม
หากหลงลม ลิ้นลวง มอบดวงใจ
เอาเชือกรัด มัดไว้ มิให้คืน
จะเชื่อมใจ หรือเชือดใจ ยังไม่แน่
หากเชือนแช เฉไฉ ไปเป็นอื่น
เห็นเชื่องเชื่อง อาจชอกช้ำ ระกำกลืน
ลิ้นลื่นลื่น เธออาจหลอก บอกยืมใจ...
19 มิถุนายน 2545 09:32 น.
ณธีร์
ใดใดในโลกล้วน ................. อนิจจัง
ฝรั่งเศสแช้มป์เก่ายัง ........... ร่ำไห้
อาเจนต์ว่าเต็งจัง ................ ไงเล่า
อย่าหมิ่นเกาหลีใต้ .............. บัดนี้พัฒนา ฯ
ชอบหาเรื่องพุ่งล้ม ............. อิตะลี่
เจอะกับคนตาดี ................. จับได้
วิ่งไม่หยุดเกาหลี ............... มุ่งมั่น
อย่าหมิ่นแรงเชียร์ให้ ......... จากผู้รักชาติ ฯ
5 มิถุนายน 2545 14:53 น.
ณธีร์
ปากเอ๋ย ปากช่อง
เหมือนปากน้องร้องทักว่ารักพี่
เหมือนช่องทางระหว่างใจมั่นไมตรี
เหมือนถิ่นที่เราร่วมปลูกรักผูกพัน
จากปากช่องมาไกลให้คิดถึง
รักครั้งหนึ่งก่อนเก่าเราร่วมฝัน
เจ้าลืมแล้วสัญญาเมื่อสายัณห์
ลืมรักมั่นที่ปากช่องต้องเศร้าเอย ฯ
3 มิถุนายน 2545 17:29 น.
ณธีร์
ชีวิตคน เหมือนคลื่น ที่ครืนครั่น
แปรเปลี่ยนผัน ไปได้ ไม่อยู่เฉย
มีทั้งสุข ทั้งทุกข์ ทุกคนเลย
มิต้องเอ่ย อ้างเหตุใด ไม่มีพ้น
ล้มแล้วลุก ปลุกใจฟื้น ตื่นใจสู้
ความหวังยัง งามหรู อยู่ทุกหน
ชั่วเจ็ดที ดีเจ็ดครั้ง ทั้งทุกคน
เอาน้ำมนต์ รดราด ฟาดเคราะห์ไป ๛
31 พฤษภาคม 2545 23:30 น.
ณธีร์
เย็นไว้ก่อน พ่อขุนแผน แสนสะท้าน
อย่าโลดเล่น เผ่นพล่าน ไปควานหา
ดอกไม้งาม ล้วนหนามแหลม แซมกายา
จะเจ็บหนัก ปักอุรา นะพี่ชาย
หัวใจพี่ มีเป็นล้าน ไม่อั้นหรอก
ร้อยพันบาง ขอบอก หลอกที่ไหน
พบดอกไม้ ไม่ว่าฐาน ถิ่นบ้านใคร
อิ๊บเรียบไป ไม่เหลือไว้ ให้ใครยล
ทั้งนอกใน ประเทศ เขตสยาม
ทั่วเขตคาม ฝากหัวใจ ไปทุกหน
จะกี่เจ้า เข้าคิวไว้ ได้ทุกคน
รักทุกดอก ทุกต้น ทุกคนไป
เย็นไว้หน่อย พ่อนักเลง อย่าเร่งร้อน
ถามเจ้าของ เขาดูก่อน วอนได้ใหม
ดอกไม้นี้ แม้ไม่งาม ตามพึงใจ
แต่หวงเช็ด เด็ดเมื่อไหร่ ตายลูกเดียว
สะท้านใจ ใครรำพึง ถึงขุนแผน
ยินเสียงแปร๋น แล่นมา พาใจเสียว
ดั่งฟ้าฟาด พาดกลาง หว่างใจเจียว
ดั่งงูเงี้ยว เอี้ยวฉก ต้องตกใจ
น้อยหรือนั่น สรรหา มาขอดค่อน
ล้วนคำร้อน รจนา มาแต่ไหน
ดอกไม้สาว พราวพร่าง ทุกบางไป
น่าหนักใจ ยิ่งนัก รักทุกคน
เด็ดดอกนี้ ดอกนั้น ก็พลันง้ำ
ทำหน้าคว่ำ น้ำตาพรู อยู่เกลื่อนกล่น
เด็ดดอกเล็ก ดอกใหญ่ ให้ร้อนรน
อิจฉาจน ขนตาไหม้ ใบหงิกงอ
เด็ดดอกเดียว ดอกไหน ให้คิดหนัก
พ่อขุนแผน แสนน่ารัก หักใจขอ
เด็ดทุกดอก บอกทุกคน ที่ทนรอ
มาเถิดหนอ แม้ตาย ไม่หวั่นเลย ฯ
หน้าส่วนตัว
693
