14 มิถุนายน 2546 04:47 น.
ณรังษี
รวมกระจุกความกระจายไว้กับใจ
อย่าหมองไหม้เพ้อพร่ำลำนำขาน
กอบชิ้นส่วนกวนใจให้รำคาญ
แล้วโยนผ่านสายธาราตรงหน้าพลัน
จะเห็นน้ำกระเพื่อมไหวเป็นรายลอก
กระจายออกเป็นริ้วรอยทะยอยฝัน
ความต้องการของคนเราก็เช่นกัน
เริ่มหนึ่งนั้นก็มีต่อก่อริ้วพราย
คลื่นระลอกกลอกใจให้ชอบชัง
บ้างสมหวังบ้างหมองไหม้ใจสลาย
แล้วหาสิ่งกลบเกลื่อนเป็นเพื่อนกาย
ให้เหงาคลายยามทดท้อต่อชะตา
14 มิถุนายน 2546 04:44 น.
ณรังษี
เฝ้ามอง....
ตรองตรึกนึกครอบครอง
จึงเฝ้ามองเฝ้ามองในของนั้น
ใครใครต่างก็จ้องตาเป็นมัน
และหมายมั่นเฝ้ามองมาครองใจ
เฝ้าฝัน....
หลงเพ้อรำพันหวนไห้
ทุกคืนค่ำเฝ้าฝันกันเรื่อยไป
วันหนึ่งคงได้..วันหนึ่งคงได้
เจ้าแก้วแววใสมาครอบครอง
อ่อนล้า...
เฝ้ามองเฝ้าฝันหาเจ้าของ
เหน็บหนาวร้าวใจเจ็บพอง
ได้แต่เฝ้าฝันเฝ้ามองหมองใจ
14 มิถุนายน 2546 04:40 น.
ณรังษี
วิถีดาวสาวใจให้ใฝ่ฝัน
และผูกพันใกล้ชิดสนิทสนม
วิถีเคลื่อนคืบใกล้ให้ชื่นชม
แสงดาวข่มหัวใจให้คล้อยดาว
วิถีเปลี่ยนเวียนองศาครารุ่งสาง
ใจบอบบางก็หวั่นไหวให้เหน็บหนาว
ดาวคล้อยไกลใจเคลื่อนร้องเตือนดาว
อย่าลืมรักเมื่อคราวที่ดาวเคียง
หน้าส่วนตัว
1357
