18 ตุลาคม 2554 17:31 น.
ดวงจันทร์
รักเจรียงเพียงจะร้องทำนองรัก
หมายสลักรักร่ำลือสื่อความหมาย
ปลายทางรักถักอักษรอ้อนทางปลาย
ฝันสุดท้ายคือใจรวมเราร่วมฝัน
หวังขับร้องท่วงทำนองของความหวัง
ขวัญนั้นยังคู่เรียมเรียมคู่ขวัญ
จันทร์ยังคู่ดวงดาวพราวดวงจันทร์
ดวงตะวันอาจพบกันกับจันทร์ดวง
เธอนั้นรักเพียงเขาเท่ารักเธอ
ห้วงใจฉันนั้นพร่ำเพ้อละเมอห้วง
รวงแห่งรักหักราวใจร้าวรวง
ใจฉันจึงร่วงหล่นหม่นดวงใจ
จิตจึงเจ็บเหน็บหนาวร้าวในจิต
ไหวเพราะพิษรักนั้นจันทร์หวั่นไหว
ไกลความรักสู่ดินแดนอันแสนไกล
เผลออยู่ในแดนแห่งฝันดวงจันทร์เผลอ
17 ตุลาคม 2554 11:42 น.
ดวงจันทร์
ยิ่งรู้ข่าว เขารักกัน ฉันยิ่งปวด
เจ็บในใจ ร้าวรวด แสนปวดร้าว
ไม่อยากรับ รู้เรื่อง ในเรื่องราว
ไม่อยากรับ รู้ข่าว ฉันร้าวใจ
ไม่อยากให้ เมฆหม่น บนท้องฟ้า
ไม่ให้น้ำ ไหลบ่า จากป่าใหญ่
ไม่ให้ไหล พรากลง จากพงไพร
ไม่อยากให้ หัวใจ ต้องพ่ายพัง
แต่ไม่อาจ ห้ามความจริง ในสิ่งอื่น
เพราะไม่อาจ ฝืนใจจริง ในสิ่งหวัง
คงต้องยอม แพ้ใจ ให้พ่ายพัง
เพราะสิ่งหวัง เกินกำหนด จะกฎเกณฑ์
ใจของเรา นั้นยังเบื่อ เหลือจะห้าม
ต้องยอมตาม ความจริง สิ่งที่เห็น
ใจคนอื่น ขืนอย่างไร ใช่จะเป็น
ช่างยากเข็ญ หนอใจคน จนใจจริง
........................................................
ต้องยอมทิ้งบางสิ่ง....แล้วนิ่งนิ่งอยู่ในใจ
23 กันยายน 2554 11:46 น.
ดวงจันทร์
ในความต่างระหว่างกลางคือความเหมือน
ในความมืดที่ลางเลือนฝันเลือนหาย
ในความฝันสว่างวับก็กลับกลาย
ในความหมายฝันสลายกับสายธาร
ในค่ำคืนที่ฝนหล่นบนพื้น
ในค่ำคืนที่ไร้เสียงสำเนียงหวาน
ในค่ำคืนที่ความเศร้าเฝ้ารังควาน
ในค่ำคืนที่ไร้(จิตนา-)การจะขานกลอน
ฉันนั่งฟังเสียงใบไม้ต้องสายฝน
ฟังจักจั่นร่ายมนต์ดลอักษร
ฟังจิ้งหรีดแว่วหวีดเสียงไม่เกี่ยงงอน
ฟังหัวใจเว้าวอนขออ้อนกานท์
ในความคิดที่ฉันช่างหวั่นไหว
ในความขมขื่นที่ใจยังไหวหวาน
ในความรักที่มีหวังยังร้าวราน
ในถ้อยคำที่อ่อนหวานยังซานซม
ฉันมาเพ้ออารมณ์.....ที่ซมซาน
6 กันยายน 2554 13:11 น.
ดวงจันทร์
เศษกลอนที่อ่อนไหว
ซ่อนเศษใจที่ไร้ค่า
เศษกลอนซ่อนน้ำตา
เศษวาจาซ่อนอารมณ์
เศษกลอนซ่อนเศษรัก
เศษใจหักรักขื่นขม
เศษกลอนซ่อนตรอมตรม
ซ่อนอารมณ์จมห้วงคำ
เศษรักซ่อนอักษร
เศษคำกลอนซ่อนความช้ำ
ซ่อนไว้ในความจำ
ซ่อนความช้ำกับคำกลอน
ซ่อนใจไว้ตรงนี้
เพื่อหลีกหนีที่เร่าร้อน
ซ่อนไว้ในอาวรณ์
นึกถึงกลอนก่อนนิทรา
22 สิงหาคม 2554 08:55 น.
ดวงจันทร์
น้ำเต้าหู้ คงไม่หวาน เจือตาลแล้ว
เพราะน้องแก้ว สิรินญา เมินหน้าหนี
ไม่ตอบรัก รับประทับ กับฤดี
ทิ้งให้พี่ อ้างว้าง อยู่กลางไฟ
แรกไฟอ่อน จึงอ้อนเชิง ระเริงสู้
เหมือนหนึ่งชู้ หลงเริงรัก มักตักษัย
คิดว่ารัก เลยอ้อนออด สอดฤทัย
แท้จริงใจ ลวงเล่ห์ไว้ ใช้เล่ห์ลวง
หรือเพราะรัก ร้าวราน ผสานผสม
จึงใช้ลม ลวงเล่ห์ เร่หาหวง
หาห่วงใย เติมเต็ม ให้เต็มทรวง
ผิรู้ลวง ว่าให้ใจ ใครร้าวราน
เพราะเราซื่อ ถือว่ารัก บริสุทธิ์
จึงเจือสร้อย ร้อยนุช สุทธิสาร
เจือชีวิต เจือจิตใจ ใส่วิญญาณ
เจือความรัก เจือความหวาน ตาลเจือใจ
แต่ผิดถ้อย ร้อยลำนำ ที่พร่ำบอก
ตาลไม่บอก ออกอาการ ที่หวานไหว
มีแต่ร้าง ห่างเหิน ดำเนินไป
เพราะหัวใจ กลับรับเขา เข้ามาคืน
ใจของพี่ เลยต้องร้าง เส้นทางรัก
น้อยใจนัก รักช่างทำ ช้ำสะอื้น
อุตส่าห์รัก อุตส่าห์หวัง ตั้งวันคืน
สุดท้ายยืน เดียวดาย อยู่ปลายทาง
เพราะเห็นว่า มีแววหวัง เลยตั้งจิต
สุดท้ายผิด เพราะน้อง นั้นหมองหมาง
เพียงหว่านเล่ห์ เสน่ห์คำ ทำอำพราง
สุดท้ายร้าง เลือนไกล ไม่ไยดี
หากเจ้ามี คู่อยู่แล้ว น้องแก้วเอ๋ย
พี่ขอเลย ล่วงลา หลบหน้าหนี
ขอให้สม รักสุขหวัง ดั่งควรมี
สำหรับพี่ ผู้แพ้พ่าย ขอวายปราณ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟดวงจันทร์
หน้าส่วนตัว
978
