12 พฤษภาคม 2552 23:51 น.
				
												
				
								ดวงจันทร์
		
					
				
น้ำตาร่วงหล่นบนพื้น
ฉันยื่นนิ่งนับดับเคลื่อนไหว
ทุกทุกหยดน้ำตาแห่งอาลัย
ทุกทุกความอ่อนไหวที่ใจเป็น
น้ำตาร่วงหล่นบนพื้น
ฉันยืนนิ่งนับดับแสงเห็น
ยืนหลับตาแต่ปิดใจไยยากเย็น
ช่างยากเข็ญเพราะฉันเห็นแต่หน้าเธอ				
			 
			
				12 พฤษภาคม 2552 12:52 น.
				
												
				
								ดวงจันทร์
		
					
				
ท่ามกลางเสียงเพลง            บรรเลงกึกก้อง
ครึกครื้นทำนอง                  สาดส่องแสงไฟ
หลากสีต่างสัน                     พาฉันหวั่นไหว
ครึ้มอกครึ้มใจ                     อยู่ในภวังค์
ซดเหล้าไปแล้ว                   หลายแก้วอีกครั้ง
ไม่อาจยับยั้ง                        พลาดพลั้งที่มี
เจ็บเกินกลั้นใจ                   อ่อนไหวสิ้นดี
อดได้สองปี                          มาเสียทีที่รักเธอ				
			 
			
				7 พฤษภาคม 2552 21:45 น.
				
												
				
								ดวงจันทร์
		
					
				
เที่ยวห้ามใจคนอื่นไม่ให้คิด
จนลืมห้ามจิตตัวเองไม่ให้ไหว
เที่ยวห้ามนั่นห้ามนี่ที่เป็นไป
จะห้ามได้อย่างไรเล่าคนดี
อย่าได้ห้ามเมฆฟ้าไม่ให้ร้อง
ห้ามแสงส่องไม่ให้ฉายรัศมี
ห้ามสายลมไม่ให้พัดยามราตรี
ห้ามชีวีไม่ให้มีอนิจจัง