14 พฤษภาคม 2547 22:50 น.
ต.โต้ง
วันนี้วันเกิดฉัน
ใครกันกี่คนจำได้
ว่านี่วันเกิดใคร
วันไหนๆก็ไม่สำคัญ
วันเกิดฉันคือวันนี้
วันที่เธอไม่มาหา
วันที่เธอบอกอำลา
เธอบอกว่าไม่สนวันเกิดไคร
สักวันหนึ่งข้างหน้าคงมาถึง
วันที่ซึ่งประสปพบรักใหม่
วันที่ได้เงยหน้ามองไครๆ
วันนั้นคือวันสำคัญที่แท้จริง
13 พฤษภาคม 2547 13:00 น.
ต.โต้ง
วันวานเปลี่ยนเวียนไปจนใกล้จบ
วันคืนลบภาพเก่าอันแสนหวาน
เหลือแต่เพียงชีวิตคนทำงาน
ทรมานสุดสิ้นแทบดิ้นตาย
ชีวิตนี้ไร้ค่าเพียงแค่นั้น
ทุกๆวันต้องเข้าแต่เช้าตรู
ตะวันไม่ลับไม่รีบกลับรู
ทนเพื่ออยู่กับงานกับเงินเดือน
12 พฤษภาคม 2547 12:23 น.
ต.โต้ง
วันนี้ฟ้าหม่น
วันนั้นฟ้าหมอง
วันก่อนฟ้าคะนอง
วันเวียนเปลี่ยนวน
วันหน้าไม่รู้ฟ้า
ไม่รู้ว่าสวยสดหรือหม่นหมอง
อาจมีฟ้าร้องฟ้าคะนอง
แต่มีฝนได้รองไว้ดื่มกิน
12 พฤษภาคม 2547 11:57 น.
ต.โต้ง
รอยร้าวรอยรักในครั้งก่อน
ยังกัดกร่อนใจเจ็บจนวันนี้
รอยคราบน้ำตาก็ยังมี
เป็นรอยลึกฝังอยู่ในหัวใจ
วันนี้มีรักเกิดใหม่
รักด้วยรักด้วยใจ
รักที่ให้แต่ข้างเดียว
เธอกลับเหลียวมองแค่พี่ชาย
12 พฤษภาคม 2547 11:13 น.
ต.โต้ง
ฉันเห็นสีแดงสด
ฉันเห็นสีเขียวใส
สีเหลืองแลไกลๆ
นั่นไงสี่แยกไฟแดง
หน้าส่วนตัว
622
