15 กันยายน 2547 10:02 น.
ต.โต้ง
ฉันเคยมีความรักแสนหวาน
และมีวันวานแสนสุข
แต่ทุกสิ่งล้วนผ่านไป
ทำหัวใจหงอยเหงา
ฉันจึงต้องทำใจให้มีรักกับตัวเอง
เพื่อรอวันที่พบรักใหม่
23 สิงหาคม 2547 10:03 น.
ต.โต้ง
สวัดดีแสงยามเช้า
ที่คอยเฝ้าให้ตื่นฝัน
สวัดดีวันจันทร์
ที่คอยเตือนให้เริ่มงาน
17 สิงหาคม 2547 10:41 น.
ต.โต้ง
ทุกๆวันฟันเพ้อละเมอหอ
ทุกเวลาเฝ้าฝันถึงวันใหม่
ทุกนาทีนึกถึงซึงคนไกล
ก่อนเคยใกล้ใกล้ชิดและผูกพัน
8 กรกฎาคม 2547 09:50 น.
ต.โต้ง
ขอบคุนครับทุกๆคน
ขอบคุนจนหมดหัวใจ
ไม่ว่าวันไหนๆ
ยังมีเธออยู่ห่วงใย
ขอบคุนในน้ำใจ
ที่มอบไว้ในบทกลอน
ความเศร้าที่หลอกหลอน
คงถึงตอนต้องจากไป
ขอบคุณครับ
6 กรกฎาคม 2547 11:48 น.
ต.โต้ง
จากไปแล้วกับกาลเวลา
ความซ้ำเอยไม่หวนคืนมา
จากไปแล้วกับดวงแก้วตา
ไม่ไขว่คว้ากลับมาอีกครั้ง
อยู่ตรงนี้กับใจลำพัง
เพื่อความหวังในวันเวลา
ให้มันหวลกกลับมาที่เดิม
เพื่อเติมพลังในวันข้างหน้า
หน้าส่วนตัว
1183
