29 เมษายน 2550 13:20 น.

ขนตา

ตะวันจะลับขอบฟ้า

สิ่งที่ไกลกลับใคร่ไขว้คว้าได้
เอื้อมมือไปเกินใกล้จนยากถึง
เพียงสายลมขื่นขมสมตราตรึง
ก็ซาบซึ้งถึงดวงมานจานรอยจินต์

แต่สิ่งใกล้เอื้อมไปครอบครองได้
หันหลังให้ไยเดินเมินสูญสิ้น
ความหวังดีทุกอย่างมิยลยิน
คล้ายชาชินจินตา...พาเศร้าตรม

เหมือนขนตาที่ติดชิดอยู่ใกล้
เพียงมองไปได้เห็นเป็นสุขสม
เหตุไฉนไยมองข้ามความระทม
ที่ทับถมบ่มเรื่องราวให้ร้าวใจ

แต่ความสุขของขนตาหาแค่นั้น
แค่ใกล้กันผันความเหงาเศร้าห่างไกล
ปลดความทุกข์หลุดหายมลายไป
คงมั่นไว้ให้ใจได้แข็งแรง
				
15 เมษายน 2550 17:53 น.

เก่าไป...ใหม่มา

ตะวันจะลับขอบฟ้า

หลักศิลาภาษาสารงานเลขา
อยู่คงคู่คุณค่าว่าเหมาะสม
สืบทอดมาเนิ่นนานน่าชื่นชม
ให้เชิดชูคู่บรมปฐมชัย

ภาษาไทยเอกลักษณ์ประจักษ์แจ้ง
ทั่วทุกแห่งแหล่งหล้าหาไกลใกล้
ก็สรรเสริญเถิดค่าความเป็นไทย
คงมั่นไว้ให้ลูกหลานวานรักษา

แต่ทำไมใจคนรนเปลี่ยนแปลง
หยิบภาษามาแผลงแรงหนักหนา
พูดไปไยขายขี้หน้า...ค่าอักษรา
ความลัชชาหามีไม่ให้คำนึง

เมื่อความคิดผิดถูกไม่แบ่งแยก
สิ่งจัญไรเข้าแทรก...ไม่นึกถึง
แท่งศิลาแปดเปื้อนมิตราตรึง
ความซาบซึ้งถึงภาษาหาหวนคืน

หากตอนนี้บรรพชนตื่นขึ้นดู
คงอดสูอยู่ไม่หายยากจะฝืน
ความอาจมจากคมคำเริ่มยั้งยืน
ปานจะกลืนฝืนยืนบนถิ่นไทย
				
12 เมษายน 2550 16:42 น.

เนเวอร์แลนด์...ชีวิตจริง

ตะวันจะลับขอบฟ้า

เนเวอร์แลนด์แดนดินถิ่นหรรษา
โลกมายาที่สร้างสรรค์เพื่อสุขสม
ให้รองรับความฝันปันอารมณ์
ได้เพาะบ่มลมหวนทวนวานวัน

เมื่อคราเก่าเราเป็นเช่นเด็กน้อย
มีคนคอยคลอเคล้าเฝ้าห่วงนั้น
ยังเจนจิตอยู่ติดเคียงคู่กัน
ไม่เหหันห่างหายให้ไกลตา

แต่เวลาเดินไปไม่ยั้งหยุด
ล่วงเลยรุดเกินฉุดให้มาหา
ดั่งตัวเราเติบใหญ่ตลอดมา
จินตนาเหือดหายมลายไป

ชีวิตจริงดิ้นรนทนทุกอย่าง
แม้เคว้งคว้างร้างฝันสักปานไหน
ใจระทมเพราะทุกข์ลุกก้าวไป
เพื่อวันใหม่เดินไปอย่างมั่นคง
				
25 มีนาคม 2550 18:18 น.

วอนคืนเหงา

ตะวันจะลับขอบฟ้า

ในคืนเหงาเฝ้ามองดาวพราวสีแสง
กระจายทั่วทุกแห่งเบ่งแสงสี
เหมือนเช่นคราครั้งเก่าอย่างเคยมี
ก่อนนิทรา...ราตรีจะลับไป

สายลมแผ่วแว่วเสียงบทเพลงศิลป์
เพลิดเพลินราวดุจพิณที่พลิ้วไหว
ให้ขับกล่อม...ฝันดีร่วงรุดไป
ตื่นมารับเช้าวันให้ไม่กังวล

อีกแสงนวลดวงจันทร์กระจ่างฟ้า
ในม่านตาช่วยพัดพาความสับสน
ให้จืดจางห่างหายในบัดดล
แลทุกข์ทนมิเยือนมาเตือนเรา

วอนคืนเหงาโปรดให้ความสุขสม
เผื่อไม่ตรมเช่นอย่างคนอื่นเขา
เพื่อความเศร้าที่เคยมีจะทุเลา
แล้วจะเข้านอนไปให้ฝันดี
				
21 มีนาคม 2550 20:02 น.

...แค่กลับมา...

ตะวันจะลับขอบฟ้า

จากกันไป เพียงนิด จิตแสนห่วง
เมื่อเธอล่วง เลยไป ให้ใจหาย
คิดถึงเธอ ก้มหน้า น้ำตาพราย
เมื่อไรหนอ สุดท้าย จะหวนมา

ณ ตรงนี้ ที่เคย มีความสุข
แลความทุกข์ ก็ยัง ได้ถามหา
ทุกสิ่งอย่าง ล้วนมีค่า  มากราคา
วันเวลา ไม่สามารถ แปรเปลี่ยนไป

เมื่อไรที่ เธอกลับ มาตรงนี้
จะเห็นมัน ความหวังดี ที่ห่างไกล
แล้วจะรู้ คนที่ เธอลับไป
ไม่เคยเลย จะหมดใจ ในสัมพันธ์
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตะวันจะลับขอบฟ้า
Lovings  ตะวันจะลับขอบฟ้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตะวันจะลับขอบฟ้า
Lovings  ตะวันจะลับขอบฟ้า เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟตะวันจะลับขอบฟ้า
Lovings  ตะวันจะลับขอบฟ้า เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงตะวันจะลับขอบฟ้า