13 มีนาคม 2546 08:16 น.
ตู่นุดี
ในวันที่พี่จากไปไกลนักหนา
สุดสายตาไม่เห็นพี่อยู่ที่ไหน
เฝ้าคิดถึงจึงร้องร่ำพร่ำพิไร
โอ้...คนไกล น้องเปล่าเปลี่ยวและเดียวดาย
เราจากกันหนึ่งวันเหมือนหนึ่งเดือน
คอยย้ำเตือนจำอยู่ ไม่รู้หาย
นี่หนึ่งปี พี่จะเป็นหรือจะตาย
หรือสุดท้ายเปลี่ยนใจไม่กลับมา
ยามจันทราสาดแสงส่องสองเรานั้น
เราวาดฝันวันสดใสให้โหยหา
คืนนี้ดาวพราวแพรวแวววับตา
แต่ไร้ค่าไร้คนอยู่เป็นคู่เคียง
ทุกวันคืนฝันไปหัวใจน้อง
อยากเฝ้ามอง อยากครองคู่ อยากฟังเสียง
แต่เสียดายคล้ายสวรรค์นั้นลำเอียง
ให้น้องเพียง..คู่ใจ..ใช่คู่ครอง
...ข้าแต่จันทร์วันเพ็ญโปรดเห็นรัก
โปรดอย่าหักความรักของเราสอง
ให้คงอยู่ดุจจันทร์หมายมั่นปอง
ให้เราสองครองรักกันนิรันดริ์เอย...
6 มีนาคม 2546 19:21 น.
ตู่นุดี
ลัล.. ลัล.. ลา ตู่นุดี สวยงามสุขศรี
งดงามแม่หญิงร่มเมือง
ผิวพรรณผุดผ่องรองเรือง ปัญญาปราดเปรื่อง
วาจาไพเราะเบิกบาน
วันวันมีสุขสำราญ ไม่คิดรำคาญ
ต่อสิ่งใดใด
สวยพริ้งทั้งกายและใจ เอ๊ะ... เป็นไฉน
มาแต่งกาพย์ยอตัวเอง
6 มีนาคม 2546 14:04 น.
ตู่นุดี
คณิตเอ๋ยคณิตศาสตร์ น่าประหลาดเรียนไปไม่เข้าหัว
ทั้งเวกเตอร์ ตรีโกณฯ และเดอร์มัวร์ ทำมั่วซั่วสอบตกแน่แย่จริงเรา
แล้วยังมี เมตริกซ์ เรียงสับเปลี่ยนฯ เอกซ์โพเนนเชียล ยิ่งโง่เขลา
อินทิเกรต ก็ยากมิใช่เบา อนาถเศร้าเราโง่จริงจริงเอย
5 มีนาคม 2546 20:15 น.
ตู่นุดี
ถึงน้องที่พี่รัก
เป็นห่วงนักเจ้าจากไป
อยู่สวรรค์สบายไหม
พี่ห่วงใยแม่กานดา
ไม่นานพี่จะตาย
อยู่ภพไหนจะไปหา
รักเจ้าแม้นานช้า
จนตราบฟ้าดินมลาย
ถึงพี่ที่แสนดี
ตัวน้องนี้อยู่สบาย
ทุกข์พี่จงคืนหาย
น้องจะได้ไม่ทุกข์ตาม
ตัวน้องอยู่สวรรค์
แสนสุขสันต์และสวยงาม
ไร้ซึ่งสิ่งเสื่อมทราม
...เทพก็หล่อน้องพอใจ...!!
3 มีนาคม 2546 20:18 น.
ตู่นุดี
ศกุนตลานั้นงามขำ
ดูสวยล้ำกว่าหญิงใด
เธอสวยและสดใส
มองคราใดก็เพลินตา
หญิงใดอย่ามาเทียบ
เกินจะเปรียบใครในหล้า
เพราะเธอนั้นเลอค่า
สวยเกินกว่าจะชื่นชม
หน้าส่วนตัว
713
