
สุดท้ายก็รินน้ำตา......
โหยหาความรักครั้งเก่า
ภาพอดีตฝังตรึงใจเรา
คอยสะกิดความเศร้ามาเยี่ยมกราย
สุดท้ายก็ต้องร้าวราน.....
คนเคยอาทรมาห่างหาย
ความเข้าใจเคยมีให้ก็คลอนคลาย
ฝันสลายเพราะใจมาห่างกัน
สุดท้ายก็คือความเจ็บช้ำ......
ตอกย้ำดวงใจให้ไหวหวั่น
ก็ใครที่เคยบอกรักฉัน
ไม่นานวัน...ใครคนนั้นก็เปลี่ยนใจ
สุดท้ายก็เพียงความหลัง.....
ก็ความหวังจะได้พบใครคนใหม่
มาทดแทนความเศร้าในรอยใจ
ที่ใครบางคนทิ้งไว้...เมื่อวานวัน

หัวใจดวงนี้.......
บางทีก็สับสน
ความรู้สึกกังวล
รู้สึกเหมือนคนหลงทาง
ไม่รู้จะทำอย่างไร
ได้แต่มองอยู่ห่าง..ห่าง
มีเพียงความอ้างว้าง
กับความไกลห่าง..ระหว่างเรา

อยู่ห่างคนละฝั่งฟ้า
วันหน้าจะได้พบไหม
โลกใบนี้กลมเพียงใด
เมื่อไหร่จะได้เจอกัน
สบายดีหรือเปล่า
อากาศหนาวมากไหมที่นั่น
ต้นไม้พลัดใบหรือยัง
ฟากฟ้าฝั่งนั้น..เป็นอย่างไร
คิดถึงเธอมาก..........
อยากให้มาอยู่ใกล้..ใกล้
ไม่อยากอยู่ห่างแสนไกล
คิดถึงฉันบ้างไหม...คนดี

เพราะเธออยู่ในหัวใจ
ฉันจึงห่วงใยคิดถึง
ทั้งผูกพันอาทรลึกซึ้ง
เป็นความรู้สึกซึ่งงดงาม
ที่ฉันพร้อมจะมีให้
ไม่จำเป็นต้องเอ่ยปากถาม
เพราะแค่เราสบตาก็รู้ความ
แม้ในยามห่างไกล...ใจใกล้กัน

ส่งเสียงบอกฟากฟ้า
สั่งลมมากระซิบใกล้
ฝากบอกถึงคนไกล
ว่าหัวใจ...คิดถึงเธอ