23 เมษายน 2545 17:31 น.
ท้องฟ้า
ความจำเป็นบางอย่าง
ทำให้ต้องห่างทาง หวั่นไหว
เธอคงจะเหงาเหมือนที่ฉันเหงาเมื่อเราไกล
อยากบอกว่าฉันเข้าใจที่เธอหม่นไหม้ในเรื่องราว
ฉันจึงกลับมา........
มาโอบกอดซับน้ำตาให้ใจดวงเหงา
คนดียิ้มหน่อยได้หรือเปล่า?
มีความสดใสของดวงดาวมาฝากเธอ
23 เมษายน 2545 17:16 น.
ท้องฟ้า
ฉันเพียงแต่คิดถึงสายฝน
จึงปล่อยให้น้ำตาร่วงหล่นจากใบหน้า
อย่าห่วงเลยฉันไม่เคยคิดซื้อเวลา
ด้วยน้ำใสๆจากตาเพื่อรั้งเธอ
ฉันเพียงแต่คิดถึงลมหนาว
จึงกอดตัวเองอย่างเงียบเหงาอยู่เสมอ
ไม่ได้ต้องการเป็นคนในอ้อมกอดเธอ
อย่าปล่อยให้เค้ารอเก้อไปเถอะนะเธอเดินจากไป
23 เมษายน 2545 17:16 น.
ท้องฟ้า
เพราะวันนี้เป็นวันของความรัก
ฉันจึงได้เจ็บนักกับความเหงา
เมื่อภาพเก่าก่อนสะท้อนเงา
น้ำตาจึงร่วงพราวรินรดใจ
และเพราะมันเป็นวันของความรัก
ฉันจึงได้เจ็บหนักกว่าคนไหน
ทั้งที่วันนี้ฉันควรจะสุข สุขกว่าใคร
กลับเป็นวันที่เธอเดินจากไปพร้อมคำลา
23 เมษายน 2545 16:33 น.
ท้องฟ้า
เส้นขอบฟ้าที่ตรงไหน?
ที่ฉันจะสัมผัสเธอได้ซักครั้ง
หัวใจเก่าๆใกล้พัง
ต้องการความหวังจากฟ้าไกล
เธอจากไปเสียนาน
ผ่านมาต้องพบพานเพียงไร้
ร้องไห้กับฝนฟ้า...ปวดปร่ากับความไกล
เมื่อไหร่นะเมื่อไหร่จะได้เจอ
18 เมษายน 2545 16:48 น.
ท้องฟ้า
เธอเปลี่ยนจากคนเคยรัก
เป็นคนทำฉันเจ็บนักในวันนี้
เธอเปลี่ยนจากคนเคยหวังดี
เป็นคนคอยย่ำยีหัวใจ
ฉันเปลี่ยนจากคนกล้าเก่ง
เป็นคนแพ้ภัยตัวเองหวั่นไหว
อะไรกันนะมานำพาให้เธอเปลี่ยนไป
หรือหัวใจที่ฝากไว้มันไกลเกิน
หน้าส่วนตัว
980
