10 เมษายน 2545 17:45 น.
ท้องฟ้า
แปลก.....ที่ครั้งนี้ไม่มีน้ำตา
กับการจากไปของคนมากค่าเช่นแต่ก่อน
อาจเป็นเพราะเธอทำร้ายให้ร้าวรอน
ความรักจึงถูกบั่นทอนจนเย็นชา
คงชินกับการต้องเสียใจ
กับการกลับมาและทิ้งไปของคนมากค่า
วันนี้ฉันจึงได้แต่ภาวนา
ให้เธอไปไกลๆตาอย่างหวนคืน
10 เมษายน 2545 17:31 น.
ท้องฟ้า
ไม่ต้องกังวลอะไรทั้งนั้น
เมื่อเค้ากับเธอรักกันฉันก็ไม่มีปัญหา
ถึงจะเสียดายในคนของใจที่คบกันมา
ก็ยอมหลีกทางเดินไปข้างหน้าโดยลำพัง
เมื่อคำว่าผมรักเค้า หลุดจากปาก
ก็รักกันให้มากๆอย่างที่ฉันหวัง
สัญญาได้ไหมว่าจะจริงใจ จริงจัง
ให้สมกับที่หัวใจฉันพังเพื่อเค้าและเธอ
10 เมษายน 2545 17:16 น.
ท้องฟ้า
ต้นไม้ - - - -ใบหญ้า
ท้องฟ้า - - - -ภูเขา
สายลม - - - -บางเบา
รักเก่า - - - -กับคนของใจ
มันทำให้นึกถึง
วันคืนลึกซึ้งที่เคยเผลอไผล
รักคนเก่าๆเกินเพื่อน เกินใคร
เกินจะต้องเสียใจกับคำว่าไม่คิดอะไรเกินเพื่อนกัน
10 เมษายน 2545 17:02 น.
ท้องฟ้า
เจ็บจังนะกับคำๆนั้น
คำว่าอย่าพบกันเลยดีกว่า
คงกลัวใช่ไหมว่าเค้าจะหวั่นไหวในแววตา
แล้วเคยคิดบ้างไหมว่าคนที่เธอบอกลาจะเป็นยังไง
เหมือนไม่เคยรักกัน
เหมือนความรักที่เธอให้ฉันเป็นเพียงฝันที่แตกสลาย
ฉันจึงได้ยินวาจาที่ดูราวกับว่าไม่มีใจ
กรีดลึกลงข้างใน จนไม่อาจรักษาหายได้อีกเลย
10 เมษายน 2545 16:33 น.
ท้องฟ้า
ไม่ผิดหรอกนะที่จะรักใคร
แต่คิดหน่อยว่ามันทำร้ายใครรึเปล่า
ฉันและเขา เรารักกัน ผูกพันนานยาว
เธอจะแทรกกลางสร้างเรื่องราวมันถูกหรือไร
แค่ห่างกันฉันก็หวั่นเพียงพอแล้ว
เธออย่าสร้างน้ำตาแพรวให้ฉันได้ไหม
แล้วสุดท้ายตัวเธอเองก็จะเสียใจ
เพราะเขาไม่เคยรักใคร มากกว่าฉันได้ซักที!
หน้าส่วนตัว
545
