16 มกราคม 2545 16:04 น.
ธรรมชาติ
หลายร้อยรอยยิ้ม ที่มอบให้
คงมีสักอัน..อยู่ในใจเธอ
ทุกรอยยิ้ม.......
แทนความห่วงใยและจริงใจ
ใช่ฉันให้ทุกคนเล่า
แต่เฉพาะเธอคนเดียว
14 มกราคม 2545 17:16 น.
ธรรมชาติ
ขอระลึกน้อม......
พระคุณ ครูที่พร่ำสอน
สรรพศาสตร์มากหลาย
ให้รู้ดีชั่ว สิ่งควรทำ
แม้นต้องเหนื่อยยาด
มิเคยร้องขอสิ่งตอบแทน
เพียงหวัง.....ให้ศิษย์เป็นคนดี
รู้เลี้ยงตน สุจริตวิธี
ไม่ลุ่มหลงเป็นทาสสิ่งเลวชั่ว
เปรียบดั่งแสงเทียนช่วยนำทาง
บุญคุณ ครูที่สอนสั่ง
มิเคยเลือนจากใจศิษย์
ขอก้มกราบระลึกคุณ
เพื่อเป็นศรีมงคลแด่ชีวิตเอย
11 มกราคม 2545 13:55 น.
ธรรมชาติ
อยากจะหยุดโลกไว้เท่านี้
จะได้มีเธออยู่ใกล้ฉัน
เพราะรู้ดีว่า...เธอต้องจากไป
เพื่อหน้าที่และมวลมนุษย์
ที่เฝ้ารอหวังแห่งตัวเธอ......
จึงไม่เหนี่ยวรั้งหรือเสียใจ
แล้วโลกใบนี้....ก็หมุนไป
เธอค่อยๆห่างไกลฉัน
น้ำตาเม็ดน้อยๆเริ่มไหลนอง
ใช่เสียใจ
แต่เพราะชื่นชมและศรัทธา
อุดมการณ์แห่งตัวเธอ
10 มกราคม 2545 08:09 น.
ธรรมชาติ
เส้นทางที่ฉันเดิน
ช่างเงียบเหงา
จะมีใครสักคน....
ที่จะร่วมทาง
คอยพยุงยามฉันล้ม
หลายคนเคยร่วมทาง
แต่หาจริงใจนั้นไม่มี
ทุกวันจึงเหงา.....
คงต้องเดินต่อไป
แม้นไม่รู้อะไรอยู่ข้างหน้า
แต่ก็หวัง....วันฟ้าใหม่
จะมีใครจริงใจสักคน......
ร่วมทางสู่จุดหมายเดียวกัน
วันนั้น...ความเหงาคงหายไป
8 มกราคม 2545 14:24 น.
ธรรมชาติ
กาลเวลา....
อาจลบเลือนหลายสิ่งในใจฉัน
แต่มิอาจลบเรื่องราว
แห่งตัวเธอ.......
แม้นหลายสิ่งอย่าง
ผ่านไปนับแรมปี
แต่ฉันเหมือนเพิ่งผ่านไป
หน้าส่วนตัว
2691
