4 พฤษภาคม 2549 11:44 น.

กระจกส่องกรรม

ธราญา

***                      เมืองมนุษย์           ทำผิด           อาจปิดบัง
                          ไม่ถูกขัง            ถูกทำโทษ         รอดชีวัน
                          แล้วโทษทัณฑ์   จะลงใคร      โลกไร้ธรรม
                          เมืองโลกันตร์       ยุติธรรม    ไม่เอนเอียง

                 มีชายแก่ผู้หนึ่ง  เมื่อครั้งยังมีชีวิตอยู่สมัยหนุ่มๆ มีอาชีพปล้น  ลักทรัพย์ชาวบ้านไปทั่ว  
                 อยู่มาคืนหนึ่งขณะที่เขาปีนหน้าต่างเข้าไปบ้านหลังหนึ่ง  ซึ่งมีสามีภรรยาวัยกลางคนคู่หนึ่งนอนหลับอยู่  เขาปีนเข้าไปเปิดตู้ เปิดหีบ ซึ่งมีทรัพย์สมบัติอยู่จำนวนหนึ่ง  มันมากพอที่เขาจะตั้งตัวได้เลยถ้าเขาได้มันทั้งหมด  
                 เขาตั้งใจไว้ว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เขาจะปล้นลักทรัพย์ชาวบ้าน  แต่คืนนั้นชายวันกลางคนเจ้าของบ้านตื่นขึ้นมากลางดึกพอดี  เขาตกใจที่เห็นโจรหนุ่มขึ้นบ้านร้องเสียงดังลั่นสนั่น  
                 ส่วนโจรหนุ่มด้วยความตกใจและกลัวเสียงของเจ้าของบ้านจะทำให้คนแถวบ้านตื่นกันหมด   เขารีบชักมีดสั้นออกมาแทงแล้วเอามือปิดปากเจ้าของบ้าน  เลือดสาดเต็มตัวชายวัยกลางคนตายคาที่  
                จากนั้นโจรหนุ่มก็หนีไปได้โดยปลอดภัย  น่าแปลกที่เขารอดจากตำรวจได้อย่างสบายๆ  ใช้ชีวิตอย่างปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น   เขาพยายามปฏิบัติตนเป็นคนดี  เลิกอาชีพลักขโมยไปเลย 
                และทำบุญกุศลให้กับชายเจ้าของบ้านที่เขาฆ่าไปนั้น  โดยหวังว่าบุญกุศลที่ทำจะสามารถลบล้างบาปกรรมที่เขาทำได้   
                เขาดำเนินชีวิตปกติเหมือนกับคนอื่นๆ ทั่วไป  และตายด้วยโรคชราในที่สุด

                                 วิญญาณบาป   เมื่อตายลง    มิรอดเล็ด
                                 หอวิเศษ      กระจกส่อง      กรรมอดีต
                                 ปรากฏชัด     การกระทำ      ครั้งมีชีวิต
                                 มิอาจปิด       ต้องรับทัณฑ์       พึงสังวร

                พอชายแก่ตาย    วิญญาณก็ลงสู่นรก   ท่านนายพลคุมนรกก็ให้ชายแก่ผู้นี้มายืนที่หน้ากระจกบานหนึ่ง   ซึ่งถ้าคนธรรมดาเห็นก็คงคิดว่าเป็นกระจกวิเศษอย่างแน่นอน   เพราะสามารถเห็นความผิดของชายแก่ที่ทำไว้ในตอนมีชีวิตอยู่   
                แต่ในความเป็นจริงแล้วชาวโลกจากวัยเด็กถึงวัยแก่   ในชีวิตของตนสร้างบาปหนักหนา  แต่มนุษย์นั้นเป็นสัตว์ประเสริฐ   การกระทำของตนเองย่อมรู้จิตใจของตัวเอง    ก็คือกล้องถ่ายรูปกล้องหนึ่ง  เก็บเอาการกระทำต่างๆ  ในขณะที่อยู่ในโลกมนุษย์เอาไว้   นี่แหละ  คือ  กระจกใจ 
                 ถึงแม้ว่าชาวโลกแอบกระทำความผิด  โดยผู้อื่นไม่สามารถรู้เห็น   แต่ทุกคนถามใจตัวเอง  ตัวเองย่อมรู้   การใช้มือเท้า   การเดินเหิน   ก็ไม่อาจพ้นจากการบัญชาของหัวใจ  
                 ดังคำที่คำพุทธท่านกล่าว  กฏทุกกฏล้วนเกิดจากใจ   ดังนั้นผู้ที่ทำบาปก็จะได้รับกรรมที่ตนได้ทำไว้ทุกประการ  
                 ชายผู้นี้ถูกลงโทษให้เอามีดแทงตัวเองเลือดสาดเต็มกระจก  ตัดมือตัวเองด้วยเพราะไปลักทรัพย์ผู้อื่น  เขาได้รับความเจ็บปวด  และความทรมานที่ตนเองได้ก่อไว้กับผู้อื่น   
เปรียบได้ดังสุภาษิตที่ว่า       กรรมใดใครก่อ  กรรมนั้นย่อมคืนสนอง  
				
2 กันยายน 2548 11:19 น.

หมาขี้เรื้อน

ธราญา

หมาขี้เรื้อนคุณเป็นเช่นนั้นหรือไม่
       ลูกชายนักธุรกิจใหญ่มีชื่อเสียงระดับประเทศคนหนึ่งเพิ่งสำเร็จการศึกษากลับมาจากเมืองนอก  ยังไม่ทันทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอันก็ถูกผู้เป็นแม่ขอร้องให้บวชเรียนเสียก่อน  เพื่อเห็นแก่แม่บัณฑิตใหม่หมาดจากเมืองนอกจึงบวชอย่างเสียไม่ได้เมื่อบวชที่วัดใหญ่ในกรุงเทพฯแห่งหนึ่งเสร็จแล้ว  ผู้เป็นแม่จึงพาไปฝากให้จำพรรษาอยู่กับพระวิปัสสนาอาจารย์รูปหนึ่งที่วัดป่าแถวภาคอีสาน  พระหนุ่มการศึกษาสูงมาจากตระกูลผู้ดี  มีแต่ความสุขสบาย  เมื่อมาอยู่วัดป่ากว่าจะปรับตัวได้จึงใช้เวลานานเป็นแรมเดือน  แต่ก็นั่นแหละกว่าจะ 'นิ่ง'  ก็ทำเอาพระร่วมวัดหลายรูปพลอยอิดหนาระอาใจไปตามๆกัน  ปัญหาที่ทำให้พระทั้งวัดเหนื่อยหน่ายจนนึกระอาก็เพราะพระใหม่มีนิสัยชอบจับผิดและชอบอวดรู้  ยกหู ชูหางตัวเองอยู่เป็นประจำ
        วันแรกที่มาอยู่วัดป่าก็นึกเหยียดพระเจ้าถิ่นทั้งหลายว่าไม่ได้รับการศึกษาสูงเหมือนอย่างตน  ออกบิณฑบาตได้อาหารท้องถิ่นมาก็ทำท่าว่าจะฉันไม่ลง เห็นที่วัดใช้ตะเกียงน้ำมันก๊าดแทนไฟฟ้าก็วิพากษ์วิจารณ์เสียเป็นการใหญ่หาว่าล้าสมัยไม่รู้จักใช้เทคโนโลยี   ตอนหัวค่ำมีการทำวัตรสวดมนต์เย็นก็บ่นว่าท่านรองเจ้าอาวาสทำวัตรนานเหลือเกิน  กว่าจะสิ้นสุดยุติได้ก็นั่งจนขาเป็นเหน็บชา  ครั้นพอถึงเวรตัวเองล้างห้องน้ำเข้าบ้างก็ทำท่าจะล้างอย่างขอไปที  ล้างไปบ่นไปตูจบปริญญาโทมาจากเมืองนอกต้องมาเข้าเวรล้างห้องน้ำร่วมกับใครก็ไม่รู้  โอ้ชีวิต! ความสำรวยหยิบโหย่งทำให้พระใหม่ไม่พอใจสิ่งนั้นสิ่งนี้  ถือดีว่าตัวเองมีชาติตระกูลสูงมีการศึกษาสูงกว่าใครในวัดนั้น  ผิวพรรณก็ดูสะอาดสะอ้านชวนเจริญศรัทธากว่าพระรูปไหนทั้งหมด  มองตัวเองเปรียบกับพระรูปอื่นแล้วช่างรู้สึกว่าตัวเองเหนือกว่าทุกประตูนึกแล้วก็ยิ้มกระหยิ่มอยู่ในใจ    กลับเข้ากุฏิเมื่อไหร่ก็เอาปากกามาขีดเครื่องหมายกากบาทบนปฏิทิน  นับถอยหลังรอวันสึกด้วยใจจดจ่อ
       อยู่มาได้พักใหญ่พระใหม่อดีตนักเรียนนอกก็สังเกตเห็นว่าท่านเจ้าอาวาสวัดป่าแห่งนี้ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจา  ซ้ำนานๆครั้งจะออกมาให้โอวาทกับลูกศิษย์เสียทีหนึ่ง  วันๆไม่เห็นท่านทำอะไรเอาแต่กวาดใบไม้  เก็บขยะ  ซักผ้าเอง  (เณรน้อยก็มีไม่รู้จักใช้)  สอนก็ไม่สอน  การบริหารวัดก็มอบให้ท่านรองเจ้าอาวาสเป็นคนจัดการไปเสียทุกอย่าง  เห็นแล้วเลยนึกร้อนวิชาอุตส่าห์เขียนคำวิพากษ์วิจารณ์การบริหารจัดการวัดได้ร่วมยี่สิบข้อ   เสนอให้ปรับโน่นลดนี่สารพัดที่ตัวเองเห็นว่าไม่เข้าท่า ล้าสมัย  รวมทั้งให้เสนอให้วัดใช้ไฟฟ้าแทนตะเกียงด้วยอีกข้อหนึ่งเพราะตนเห็นว่ายุคสมัย ก้าวไกลมามากแล้วไม่ควรจะทำตนเป็นคนหลังเขาให้คนอื่นเขาดูถูกอีก
       หนึ่งในข้อวิจารณ์จุดด้อยของวัดทั้งหลายเหล่านั้นพระใหม่เสนอให้หลวงพ่อเจ้าอาวาสมีปฏิสัมพันธ์กับพระลูกวัดให้มากขึ้นกว่านี้  สอนให้มากขึ้น  เทศน์ให้มากขึ้น และแนะนำว่าคนระดับผู้บริหารไม่ควรจะทำงานอย่างการซักจีวรเองเป็นต้นด้วยตนเอง  ควรจะกระจายอำนาจมอบงานให้คนอื่นทำดีกว่า
       เย็นวันนั้นเป็นวันพระสิบห้าค่ำหลวงพ่อเจ้าอาวาสมานั่งทำวัตรที่โบสถ์ธรรมชาติกลางลานทรายด้วย  ท่านไม่ลืมที่จะหยิบข้อเสนอแนะจากพระใหม่มาอ่านให้พระหนุ่มสามเณรน้อยทั้งหลายฟังแต่ท่านไม่บอกว่าพระรูปไหนเป็นคนเขียน  อ่านจบแล้วหลวงพ่อก็ยิ้มอย่างมีเมตตาพลางหยิบไมโครโฟนขึ้นมา  แล้วชี้ให้ภิกษุหนุ่มสามเณรน้อยทั้งหลายดูหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่งที่นอนอยู่ใต้ม้าหินอ่อนตัวหนึ่งใต้ต้นอโศกที่อยู่ใกล้ๆ  "เธอทั้งหลายเห็นหมาขี้เรือนตัวนั้นหรือไม่  เจ้าหมาตัวนั้นน่ะมันเป็นขี้เรื้อนคันไปทั้งตัว  ฉันเห็นมันวิ่งวุ่นไปมาทั้งวัน  เดี๋ยวก็วิ่งไปนอนตรงนั้น  เดี๋ยวก็ย้ายมานอนตรงนี้อยู่ที่ไหนก็อยู่ไม่ได้นานเพราะมันคัน แต่พวกเธอรู้ไหม  เจ้าหมาตัวนั้นน่ะมันไปนอนที่ไหนมันก็นึกด่าสถานที่นั้นอยู่ในใจหาว่าแต่ละที่ไม่ได้ดั่งใจตัวเองสักอย่าง  นอนที่ไหนก็ไม่หายคัน  สถานที่เหล่านั้นช่างสกปรกสิ้นดี  คิดอย่างนี้แล้วมันจึงวิ่งหาที่ที่ตัวเองนอนแล้วจะไม่คัน  แต่หาเท่าไหร่มันก็หาไม่พบสักทีเลยต้องวิ่งไปทางนี้ทางโน้นอยู่ทั้งวัน  เจ้าหมาโง่ตัวนั้นมันหารู้สักนิดไม่ว่า  เจ้าสาเหตุแห่งอาการคันนั้น  หาใช่เกิดจากสถานที่เหล่านั้นแต่อย่างใดไม่  แต่สาเหตุแห่งอาการคันอยู่ที่โรคเรื้อนซึ่งเกาะกินอยู่บนหลังของตัวมันเองนั่นต่างหาก"  พูดจบแล้วหลวงพ่อก็วางไมโครโฟนลงเป็นสัญญาณให้รู้ว่าได้เวลาภาวนา  หลังการทำวัตรสวดมนต์เย็นแล้ว  ขณะที่ทุกรูปนั่งหลับตาภาวนาอย่างสงบนั้น  ในใจของพระใหม่กลับร้อนเร่าผิดปกติ  นอกสงบแต่ในวุ่นว่ายนึกอย่างไรก็มองเห็นตัวเองไม่ต่างไปจากหมาขี้เรื้อนที่หลวงพ่อชี้ให้ดู  ยิ่งนั่งสมาธินานๆ  ยิ่งคันคะเยอในหัวใจทั้งอายทั้งสมเพชตัวเอง
       นับแต่วันนั้นเป็นต้นมาพระใหม่อดีตนักเรียนนอกก็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนจากคนพูดมากกลายเป็นคนพูดน้อย   จากคนที่หยิ่งยโสกลายเป็นคนอ่อนน้อมถ่อมตน  จากคนที่ชอบจับผิดคนอื่นกลายเป็นคนที่หันมาจับผิดตัวเอง  แม้เมื่อออกพรรษาแล้วโยมแม่มาขอให้ลาสิกขาเพื่อกลับไปสืบต่อธุรกิจจากครอบครัวท่านก็ยังไม่ยอมสึก  "อาตมาเป็นหมาขี้เรื้อนขออยู่รักษาโรคจนกว่าจะหายคันกับครูบาอาจารย์ที่นี่อีกสักหนึ่ง พรรษา"  โยมแม่ได้ฟังแล้วก็ได้แต่ยกมืออนุโมทนาสาธุการ  กราบลาพระลูกชายแล้วก็เดินออกจากวัดไปขึ้นรถพลางนึกถามตัวเองอยู่ในใจว่าคำว่า  'หมาขี้เรื้อน'  ของพระลูกชายหมายความว่าอย่างไรกันแน่หนอ

				
7 พฤษภาคม 2548 16:25 น.

ข้อดีของการเป็นหวัด

ธราญา

สิงโตตัวหนึ่งคบหากับสัตว์สามตัวเป็นสหาย
คือหมาป่า สุนัขจิ้งจอก และแกะ
ทั้งสี่อาศัยอยู่รวมกัน และออกหากินด้วยกันอย่างสงบ
วันหนึ่งสิงโตเกิดสงสัยขึ้นมาว่าตนมีกลิ่นปากไหม กลิ่นนั้นเป็นอย่างไร?  จึงเรียกสหายทั้งสามมาไขข้อข้องใจ
หมาป่าเป็นสหายตัวแรกด้วยความสนิทสนมจึงตอบอย่างมั่นใจว่า  กลิ่นปากของท่านน่ะแรงเหมือนช้างเน่า
สิงโตได้ฟังก็รู้สึกโกรธ หาว่าพูดตรงเกินไปจึงรับไม่ได้เลยตะปบหมาป่าเสียตาย
สุนัขจิ้งจอกสหายตัวที่สอง  ครั้นเห็นหมาป่าโดนตะปบต่อหน้าจึงพูดเอาใจสิงโตว่า  ท่านน่ะไม่มีกลิ่นปากหรอก แถมยังมีลมหายใจสดชื่น
เมื่อสิงโตได้ฟังก็ตวาดสุนัขจิ้งจอกว่าพูดจาประจบ  จากนั้นก็ตะปบสุนัขจิ้งจอกตายตามหมาป่าไป
ถึงคิวของเจ้าแกะมันตอบว่า เพื่อนเอ๋ยตอนนี้ข้าเป็นหวัดอยู่ หายใจยังไม่คล่อง จมูกนี้ไม่ได้กลิ่นอะไรเลย
สิงโตพอใจกับคำตอบของแกะเป็นที่สุด อมยิ้มด้วยความสุขใจ 
นี่แหละข้อดีของการเป็นหวัด  ขำขำนะ
				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟธราญา
Lovings  ธราญา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟธราญา
Lovings  ธราญา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟธราญา
Lovings  ธราญา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงธราญา