17 กันยายน 2549 04:54 น.
นครา ประไพพงศ์
..........แผ่นดินร้อนระอุปะทุเดือด
ชะโลมเลือดแผ่นดินถิ่นด้ามขวาน
ฝีมือใครกันหนอที่ก่อการณ์
ประหัตประหารพวกพ้องพี่น้องไทย
..........ทุกระเบิดเกิดรอยแผลแพร่ระบาด
โศกนาฏกรรมซ้ำหาดใหญ่
เมื่อความจริงยังไม่เห็นใครเป็นใคร
จะนอนหลับอย่างไรได้เต็มตา....
(...........นกน้ำเพลินตา สมิหราเพลินใจ
เมืองใหญ่สองทะเล เสน่ห์สะพานป๋า ศูนย์ค้าแดนใต้ .........)
8 กันยายน 2549 18:11 น.
นครา ประไพพงศ์
คาดว่าหลาย ๆ คน รวมทั้งพี่ๆ น้องๆ คงเคยหลับแล้วฝันน่ะครับ แล้วมีความเคลิบเคลิ้มไปไม่มากก็น้อย...ผมเองก็ฝันครับ
ผมว่าเรามาร่วมแบ่งฝัน ปันจินตนาการกันหน่อยน่ะครับ มาต่อกลอนกัน
ต่อฝันให้เป็นจริง แล้วค่อยกลับไปนอนฝันต่อคืนนี้น่ะครับ
ส่วนกติกา ก็เอาเป็นว่าเขียนกันคนละบทน่ะครับ เล่าฝันของตัวเองตามจินตนาการ แต่อย่าลืมสัมผัสระหว่างบทน่ะครับ เพราะถ้าลืมแล้วกลอนก้จะต่อกันไม่ได้ อย่ากังวลอะไรมาก เชิญตามสบายตามทำนองของตัวเองน่ะครับ...
เดี๋ยวผมจะเริ่มที่ฝันผมก่อนน่ะครับ...อิอิอิ
..........................ฝันไปว่า ได้บินไป ในฟ้ากว้าง.................................
.........................เห็นทุกอย่างในโลกนี้ที่กว้างใหญ่.............................
.........................บินเที่ยวทั่วทุกเขตประเทศไทย...............................
..........................และทั่วถินแดนไกลในโลกา....................................
...................................(นครา ประไพพงศ์)......................................
ฝันล่องลอยไปในสรวงสวรรค์/////////ฝันของฉันกลับแปลกดูแตกต่าง
ชั่งเฉิดฉันท์ล้ำเลิศเป็นนักหนา///////ณ เส้นทางไพรลึกท่ามพฤกษา
มีวิมานของท่านเทวดา///////////////ยลแสงนวลงามผ่องของจันทรา
ทั้งนางฟ้าพากันมาให้ยล/////////////กับนคราน้องน้อยพลอยชื่นใจ
........(ดอกบัว)..................////////////...........(อัลมิตรา)..................
......................ฝันของฉันก็แปลกไม่แตกต่าง...................................
......................อยู่ท่ามกลางมวลมิตรจิตสดใส...................................
.........................มีตัวเธอชวนกันเล่าฝันไป.......................................
.......................มาแล้วไงมาเล่าฝันกันด้วยคน...................................
...............................(แม่มดใจร้าย).................................................
.....................ฝันของฉันนั้นหลากหลายมากมายนัก.........................
............................บ้างเจอชายที่รักสุขใจล้น...................................
...........................ยิ่งกว่านั้นเที่ยวไปในหมู่ชน..................................
..........................ยังได้ยลธรรมชาติสะอาดตา ................................
.................................(ผู้หญิงไร้เงา)...............................................
8 กันยายน 2549 01:35 น.
นครา ประไพพงศ์
ได้รู้จัก คนเข้าใจ ใครคนหนึ่ง
ได้รู้ซึ้ง สิ่งดีดี ล้วนมีค่า
ได้เอ่ยคำ พร่ำวอน อ้อนวาจา
จึงรู้ว่า มีความหมาย มากมายนัก
สัมผัสคำ งดงาม จากความคิด
สัมผัสจิต เมตตา ครารู้จัก
สัมผัสมิตรไมตรี ที่ทายทัก
สัมผัสรัก ทุกอักษร สะท้อนใจ
เพียงพุดคุย คลายข้องความหมองหม่น
กับหนึ่งคน ที่เรา ว่าเขาใช่
แต่สำนึก บางอย่าง จากข้างใน
ท้วงติงให้ สงบเสงี่ยม รู้เจียมตน
จริงใจและยินดี ที่รู้จัก
อย่างเคารพ และรัก หลักเหตุผล
มิตรภาพ ที่เกี่ยวคล้อง คนสองคน
ยังเปี่ยมล้น ความรู้สึก...รู้สึกดี
และสำนึก เสมอมา ว่าเป็น "น้อง"
และยังต้องมองเห็น ความเป็น "พี่"
และในความเหงาเศร้า เราต่างมี
และวันนี้ พร้อมเคียงข้าง.....อย่างรู้ตัว
2 กันยายน 2549 04:02 น.
นครา ประไพพงศ์
คือลายเส้นลายคำลายน้ำหมึก-------- (นครา ประไพพงศ์)
ร่างรำลึกชีวิตความคิดฝัน -------------(แดดเช้า)
ถ่ายทอดประสบการณ์ผ่านคืนวัน ---(นครา ประไพพงศ์)
ถ่ายเทใจแบ่งปันวันเวลา -------------(แดดเช้า)
จารบันทึกความฝันทุกบรรทัด --------(นครา ประไพพงศ์)
เพื่อแจ่มชัดชีวิตทุกทิศท่า -------------(แดดเช้า)
จดเพื่อย้ำทำนองของวิญญาณ์ ---------(นครา ประไพพงศ์)
ร้อยศรัทธาสื่อสารบันดาลใจ ----------(แดดเช้า)
เปิดสมุดบันทึก...จารึกรัก --------------(นครา ประไพพงศ์)
เคยหน่วงหนักเจ็บร้าวคราวอ่อนไหว -----(แดดเช้า)
วจีคำพร่ำพ้อ...ใครต่อใคร ---------------(นครา ประไพพงศ์)
น้ำตาไหลบันทึกห้วงท่วงทำนอง ------(แดดเช้า)
สุขโศกเศร้าเหงาอ่อนแอท้อแท้ทุกข์ ------(นครา ประไพพงศ์)
บันทึกเพื่อปลอบปลุกปลดขัดข้อง ------------(แดดเช้า)
เว้นหน้าว่างเผื่อไว้ใครจับจอง --------------(นครา ประไพพงศ์)
เป็นเจ้าของความทรงจำคำสัญญา ---------(แดดเช้า)
บ้านกลอนไทย...สานฝันร่วมบันทึก -----(นครา ประไพพงศ์)
คืนสำนึกร้อยกรองกรองคุณค่า ------------(แดดเช้า)
ขอขอบคุณด้วยใจใฝ่ศรัทธา ----------------(นครา ประไพพงศ์)
ร่วมรักษาสืบฝันบันทึกไทย -----------------(แดดเช้า)
31 สิงหาคม 2549 21:36 น.
นครา ประไพพงศ์
ฉาก 3
.......แ_ ่ง มาทำอวดดีทำพี่เก่ง
เป็นนักเลงมาแต่ไหนว่ะ!!! ไอ้ห่า...
ทำเป็นพวกรู้ดีมีปัญญา
เงินจะมายาไส้...ยังไม่มี
.......กูเห็นงานมึงสร้างอย่างขยัน
ถึงทุกวันกูยังเห็นมึงเป็นหนี้
ทำขาแข็งปีกกล้ามาอวดดี
แล้วเงินที่ยืมกูไป...เมื่อไหร่คืน
........อุดมการณ์ของมึงกูทึ่งนัก
บอกว่ารักภาษาหน้าระรื่น
หนังสือมึงเชี้ยไร...ไร้จุดยืน
สื่อความหมายพื้นพื้น...ไม่ได้ความ
........มึงทำหนังสือ.....
กูไม่รั้งยึดยื้อหรือคิดห้าม
ผลผลิตชีวิตมึงซึ่งงอกงาม
ล้วนเกิดตามความหวังความตั้งใจ
........ที่กูพูดด้วยห่วงเลยทวงถาม
กูห่วงความเป็นอยู่มึง...มึงรู้ไหม
อรรถรสบทกวีที่เขียนไป
กินไม่ได้มึงก็รู้...มึงรู้ดี
...........
Lovers
0 คน เลิฟนครา ประไพพงศ์
Calendar
หน้าส่วนตัว
1015
