20 กุมภาพันธ์ 2547 13:51 น.
นักกลอนขี้เหงา
สักวา ความรัก ในใจพี่
ใจน้อยน้อย ดวงนี้ ที่คิดถึง
ทุกทิวา ราตรี เฝ้าคนึง
เพราะรักจึง บอกไป ใช่แสร้งทำ
ลมหายใจ เข้าออก คือตัวเจ้า
ทุกค่ำเช้า ใจพี่เต้น ไม่เป็นส่ำ
พี่รักเจ้า เจ้าจงรู้ และจดจำ
เจ้าอย่าทำ ให้พี่ ต้องตรอมตรม
ถ้าได้อยู่ กับเจ้า อย่างใกล้ชิด
แนบสนิท เนื้อน้อง คงสุขสม
เปรียบดังนก ได้ร่อน ในสายลม
ความระทม คงหาย ไปจากใจ
รักรักรัก พร่ำว่ารัก ปักดวงจิต
รักรักรัก ไม่อยากคิด จากไปไหน
รักรักรัก เพราะเจ้าอยู่ ในดวงใจ
ขอเจ้าอย่า ห่างไกล จากใจเอย
12 กุมภาพันธ์ 2547 21:08 น.
นักกลอนขี้เหงา
รัก ตัวเจ้านั่นแล้ว หมดใจ
ไป อย่าได้ร้างไกล พี่เศร้า
จน บ่จากไปไหน ให้ห่าง
ตาย บ่หยุดรักเจ้า ชั่วฟ้าดินสลาย
รัก เจ้าที่จิตใจ มิอยากให้ไปจากจร
ไป ไกลใจสะท้อน ภายในจิตคิดวุ่นวาย
จน กว่าเจ้าจะกลับ พี่จะรับมาแนบกาย
ตาย แล้วก็บ่วาย หยุดรักเจ้าเท่าชีวี
ความ ทุกข์นั้นขื่นขม พี่ตรอมตรมทุกข์ทวี
รัก ซิประเสริฐศรี หัวใจพี่นนั้นปรีดา
บ่ ลืมเจ้าคนดี ทั้งชีวีให้แก้วตา
หาย ใจเข้าออกมา เป็นแก้วตาที่รักเอย
5 กุมภาพันธ์ 2547 18:26 น.
นักกลอนขี้เหงา
รักรักรัก พร่ำว่ารัก ปักดวงจิต
รักรักรัก ไม่อยากคิด จากไปไหน
รักรักรัก ไม่อยากให้ เธอจากไกล
รักรักรัก เพราะใจ เราใกล้กัน
เธอเธอเธอ พี่อยากเจอ เฝ้อเพ้อหา
เธอเธอเธอ อย่าจากลา ไปจากฉัน
เธอเธอเธอ อยากเจอเธอ ทุกคืนวัน
เธอเธอเธอ คือคนนั้น ที่ฉันคอย
3 กุมภาพันธ์ 2547 20:14 น.
นักกลอนขี้เหงา
...คิดถึง... แสนคนึง คิดถึง คนึงหา
ทุกวันเฝ้า ครวญคร่ำ ร่ำน้ำตา รอคอยการ กลับมา ของนงคราญ
...รัก... สุดจะหัก ดวงใจ ให้อาจหาญ
จะแย้มยิ้ม พูดพร่ำ ร่ำสราญ จวบหนึ่งวัน นั้นนาน เหมือนหนึ่งปี
...ความในใจ... มิอยากให้ เจ้าไป ห่างไกลพี่
เมื่อไรเจ้า จะกลับ มาสักที เวลานี้ พี่เฝ้า นับคืนวัน
...ห่วงใย... ต้องจากไกล เหมือนนเรศ พรากเขตขัณฑ์
จะกินอยู่ หลับนอน อย่างไรกัน นอกปราสาท สุวรรณ นั้นมีภัย
...เหงา... ต้องห่างเจ้า ไร้คนเว้า เฝ้าปราศัย
พี่จะรอ รอเจ้า อยู่เรื่อยไป ทุกนาที ที่ผ่านไป ใจระทม
ณ วันนี้ การรอคอย ได้สิ้นสุด เหมือนได้ชม ดอกพุท ให้สุขสม
เมื่อคนรัก มาทำให้ หายตรอมตรม ประดุจลม พัดต้องกาย สบายใจ
2 กุมภาพันธ์ 2547 18:47 น.
นักกลอนขี้เหงา
มิอาจสรรคำใดในใต้หล้า
ที่จจะมากล่าวถึงความห่วงหา
คำว่ารักที่เคยพร่ำจำนรรจา
มิอาจหามาเทียมใจสองเรา
รู้สึกไหมว่ามีใครอยู่ใกล้ใกล้
ที่คอยเป็นกำลังใจในยามเหงา
คอยเป็นเพื่อนปลอบใจในยามเศร้า
ขอใจเราอย่าจากพรากกันไกล
หน้าส่วนตัว
3004
