13 กุมภาพันธ์ 2546 15:37 น.
นักดาบไร้กระบี่
การที่จะรักใคร...สักคนหนึ่ง
แม้ไม่ซึ้งมากมาย...สำหรับใจดวงนี้
ไม่ต้องอ้างเหตุผลร้อยแปด...พันวิธี
ขอแค่ความรูสึกดีดี...ที่มีให้แก่กัน
หนึ่งคนหนึ่งใจนี้...ที่มอบให้
จะคอยห่วงใย...เฝ้ารักษาทะนุถนอม
หนึ่งความรัก...จากหัวใจที่อาทร
จะเฝ้าอวยพร...ให้เธอไม่เดียวดาย
*********************
11 กุมภาพันธ์ 2546 20:12 น.
นักดาบไร้กระบี่
.....การที่จะรักใครสักคนหนึ่ง
คงไม่ยากเกินไปสำหรับใจดวงนี้
ไม่จำเป็นต้องมีเหตุผลร้อยแปดพันวิธี
ขอเเค่ความรู้สึกดีดีที่มีให้ใครสักคน
.....หนึ่งคนหนึ่งใจนี้ที่มอบให้
จะคอยดูแลเฝ้ารักษา...ทะนุถนอม
จะคอยห่วงหาห่วงใยเอื้ออาทร
จะไม่ให้เหว่ว้าเหงาเดียวดาย
6 กุมภาพันธ์ 2546 22:59 น.
นักดาบไร้กระบี่
เพราะชีวิตขาดเธอไม่ได้
จึงต้องทนทุรนทุรายอยู่อย่างนี้
เพียงเเค่ห่างเธอไม่กี่เสี้ยววินาที
ใจดวงนี้เเทบขาดรอน...รอน
อย่าเลยอย่าเพิ่งไปไหน
อยู่ด้วยกันอิงเเอบเเนบชิดใกล้
ประสานความรักประสานดวงใจ
เพราะชีวิตนี้เหนือสิ่งอื่นใด..ที่ใจต้องการ
6 กุมภาพันธ์ 2546 19:56 น.
นักดาบไร้กระบี่
ความรักของเราคงเปรียบดั่ง...เส้นขนาน
ไม่มีหนทางมาบรรจบลง...ด้วยกันได้
ต่างคนต่างที่มาต่างจิตต่างใจ
ไม่สามารถที่จะทำให้เป็น...เส้นตรง
เเต่เมื่อลองรักเเล้วก็ต้องสู้
ช่วยกัน...ปรับ...ดัด...เเต่ง...ทำให้ได้
เมื่อเส้นทางรักนี้หลอมรวมใจ
เส้นทางนี้คงตรงดิ่งไร้ซึ่ง...ปลายทาง
6 กุมภาพันธ์ 2546 19:38 น.
นักดาบไร้กระบี่
ยืนอยู่ท่ามกลางความเหงา
แสนเหว่ว้าสิ้นหวังไร้ความหมาย
ความเหงาเหยียบย่ำเข้าสู่กลางใจ
ไร้ซึ่งหนทางจะเยียวยา...
เพราะเธอคนนี้มาตีจาก
ฉันเลยดูไร้ค่าหมดความหมาย
ถูกทิ้งท่ามกลางความมืด...ความเหงาที่เดียวดาย
ยืนอยู่อย่างหมดสภาพ..รอเเค่ความตายมาพรากไป
หน้าส่วนตัว
613
