หัวใจมันยังคงเจ็บช้ำ ความทรงจำมันยังย้อนเรียกหา ยาก..ลำบากในการข่มตา เหมือนที่เคยผ่านมา..ทำเหมือนมันไม่มีอะไร ความทรงจำดีๆคอยกรีดเป็นแผล อ่อนแอ..ยากเกินจะรับไหว แต่ทำเกินกว่านี้..ก็ไม่ได้อะไร ทำไปมากมาย..ก็ไม่ได้ใจเธอคืน ได้แต่ปล่อยให้เวลาเดินผ่าน ทุกข์ทนทรมานเกินจะฝืน ลำบากยากเย็น..ได้แต่กล้ำกลืน นั่งยืนเดินนอนอยู่บนทางทุกเดียวดาย..
หน้าส่วนตัว
1909
