4 พฤษภาคม 2549 12:04 น.
นางไม้
ขอบฟ้าโค้ง ฝั่งนั้น และฝั่งนี้
มองทุกที ดีใจ ฟ้าไพศาล
แต่วันหนึ่ง คนรัก ต้องจากนาน
อยากบนบาน ให้ขอบฟ้า มารวมกัน
เหมือนฟ้าดึง เธอห่าง จนเกินเอื้อม
ถึงใจเชื่อม ผูกกันไว้ เพียงในฝัน
แต่กายห่าง อย่างนี้ อยู่ทุกวัน
ถึงรักกัน อยู่ต่างฟ้า เหมือนลาเลย
ด้วยหน้าที่ ต้องห่าง ต่างยอมเจ็บ
คืนหนาวเหน็บ ทนได้ ไหมเธอเอ๋ย
วันท้อแท้ เธอต้องเหงา เศร้าเหมือนเคย
ขอบฟ้าเอย โปรดมาชิด สนิทกัน
หากขอบฟ้า มารวมกัน เมื่อวันไหน
ใจสองใจ ได้คืนเคียง เรียงเธอฉัน
แต่ฝั่งฟ้า มิอาจ มารวมกัน
เพราะฉะนั้น เราทั้งสอง ต้องอดทน
3 พฤษภาคม 2549 17:54 น.
นางไม้
ยามจากกัน คราวนั้น ฉันใจหาย
ฝันสลาย อ่อนแรง และขื่นขม
จบแล้ววัน เปี่ยมฝัน อันรื่นรมย์
ฉันตรอมตรม ร้าวราน ปานขาดใจ
เมื่อเราห่าง ต่างทำใจ ไว้เสมอ
ไม่รู้เธอ จะหวลคืน มาอีกไหม
ภาพหวานซึ้ง หลอนมา ในคราใด
ต้องทำใจ กลั้นสะอื้น ทุกคืนวัน
แล้ววันนี้ เธอกลับมา ดังปาฏิหารย์
เอ่ยคำหวาน ว่าคิดถึง แต่ตัวฉัน
ขอกอดเธอ อยู่อย่างนี้ ทุก ๆ วัน
อย่าจากฉัน ไปอีกเลย นะคนดี
หน้าส่วนตัว
1021
