10 มิถุนายน 2545 20:21 น.
นาฬิกาหัดเดิน
เธอบอก...รักฉันมากมาย
ยอมทำทุกอย่างได้ ถ้าเพื่อฉัน
เธอจะทิ้งเขาซะ...คนผูกพัน
เพราะวันนี้ เธอมีฉัน ก้าวเข้ามา
เขาแค่คน...ผ่านมา...ผ่านไป
ไม่สำคัญเท่าไหร่...เขาไร้ค่า
เธอบอกคบเขา...ไม่เคยรัก...แค่ฆ่าเวลา
เธอทิ้งเขาเพื่อพิสูจน์ว่า...เธอจริงใจ
รู้ซึ้งถึงชัดแล้ว...ใจเธอ
ผู้ชายที่มีแต่พลั้งเผลอ...หวั่นไหว
วันนี้เธอรักฉัน...ทิ้งเขาไป
วันข้างหน้าเธอคงทิ้งฉันเพื่อใครๆ...ได้เช่นกัน
8 มิถุนายน 2545 08:41 น.
นาฬิกาหัดเดิน
ใครกันนะที่มองสบตาฉัน
ใครคนนั้นเหมือนคนกำลังหวั่นไหว
หยดน้ำอุ่นไหลอาบแก้มอยู่ร่ำไป
มีเพียงความเศร้าวูบไหวในดวงตา
เธอใยดูเศร้านัก
อยากเดินไป แต่ไม่อาจจักเข้าไปหา
อยากปลอบโยนแต่ไม่อาจโอบเธอเข้ามา
เพราะสิ่งที่ตั้งตรงหน้า คือกระจกเงา
7 มิถุนายน 2545 15:45 น.
นาฬิกาหัดเดิน
รู้สึกผิดตลอดเวลา
ที่คบกันมาเพียงเพราะฉันหวั่นไหว
ต้องการให้เธอเป็นตัวแทนของใคร
ขอโทษที่หลอกใช้ความรู้สึกดีดี
ฉันต้องการเพียงแค่รู้จัก
ไม่ใช่ความรู้สึกรักมากมายขนาดนี้
ขอบคุณสำหรับความรู้สึกดีดี
ฉันคงตอบแทนได้แค่นี้ ขอบคุณ
6 มิถุนายน 2545 16:24 น.
นาฬิกาหัดเดิน
เธอบอกให้ฉันลืมเรื่องราว
คืนวันเก่าๆให้คิดว่าแค่ฝัน
จบตรงนี้เรื่องราวความผูกพัน
เรื่องความรักเธอกับฉันให้ผ่านไป
สำหรับเธอมันคงไม่ยาก
แค่การลาจากเธอคงทนไหว
แต่สำหรับฉันคนทีรักเธอหมดใจ
คงลืมไม่ได้ง่ายๆอย่างเธอทำ
หน้าส่วนตัว
540
