5 มิถุนายน 2545 18:35 น.
นิติ
ยกยอปอปั้น
ให้เธอนั่นสูงค่า
พูดพร่อยปล่อยวาจา
ให้ท้องฟ้าเป็นสีชมพู
เธอสวยทุกคราเห็น
เธอเป็นเช่นนางฟ้าเมื่อแลดู
เธอเป็นเช่นผีเสื้อสวยแต่ไร้คู่
เธอจึงอยู่เป็นเพื่อนเราตลอดมา
ความดีเธอมากมาย
ไม่ขายเพื่อน เตือนเมื่อพลั้ง รั้งเมื่อยามบ้า
คอยบอกคอยเตือนทุกเวลา
เธอจึงสูงค่ากว่าความสวยจอมปลอม
เธอจึงเป็นเพื่อนอันเป็นที่รัก
หากแม้นใครรู้จักทักว่าหอม
กลิ่นความดีกลิ่นนี้แรงรอม
จึงไม่ยอมให้เธอต้องเสียใจ
สิ่งใดทำได้ขอทำหมด
ขอเพียงปลดเปลื้องทุกข์เธอได้
จะรีบเร่ง เสาะหาเร็วไว
แม้กระทั่งคำพูดใดชอบจึงตอบให้ฟัง
สวยไม่สวยเอาอะไรมาวัด
สวยเพราะดัดเพราะเพิ่มเติมบัง
สวยเช่นนี้ที่เขาชอบเสียกระมัง
สวยหรือยัง หน้าจะพัง จะนั่งเสียใจ
สวยในน้ำใจสมัยนี้เป็นเรื่องแปลก
คงผิดแผกแตกแยกแล้วใช่ไหม
จึงต้องใช้เทคโนโลยีขยี้หน้าไว้
แล้วเก็บเอาส่วนเหลือใช้ของร่างกายมาทดแทน
ขอให้น้ำใจสวยเธอจึงรวยเสน่ห์
มองดูแล้วเก๋ไก๋น่าห่วงแหน
หากใครรับเธอในกรอบแฟน
คงสุขแสนเพราะนี้คือตัวเธอทั้งหมดเลย
5 มิถุนายน 2545 17:12 น.
นิติ
หนึ่งวันพันนาที
หนึ่งปีพันเวลา
หนึ่งคนยังยืนฝ่า
กับหนึ่งฟ้าไม่เป็นใจ
หนึ่งชีวิตที่ติดพัน
กับหนึ่งฝันยังห่างไกล
หนึ่งนี้จึงก้าวไป
เพราะแค่หนึ่งในโลกา
หนึ่งความคิดแต่หลายเหตุผล
หลายหนที่ไร้ค่า
หนึ่งเดียวเปลี่ยวอุรา
หลายคราน้ำตาริน
น้ำตาหยดนั้น
ก่อฝันน่าถวิล
งอกงามได้ยลยิน
ดอกดินจึงเบิกบาน
ดอกหญ้าราคาด้อย
เกิดบนดอยคอยกาล
แสงตะวันส่องผ่าน
ให้อาจหาญรับอรุณ
หนึ่งดอกน้อยรอคอยสีสัน
ถ้าได้แสงตะวันมาเจือจุน
ขาว แดง แปลงหมุน
เกิดความอบอุ่นและสวยงาม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟนิติ
หน้าส่วนตัว
738
