29 กันยายน 2552 11:20 น.

"แม่จ๋า"

นิระนา

ได้ยินเสียงสำเนียงดังก้องหู
ว่าลูกกูขี้เกียจจังชังหนักหนา
ทุกถ้อยคำย้ำนักปวดอุรา
พานน้ำตาแม่ไหลใจเจ็บเกิน
โอ้แม่จ๋าลูกยาเฝ้าร่ำร้อง
แม่ไม่ต้องเสียน้ำตาอีกสักหน
ทุกข์สาหัสเพื่อแม่ลูกยอมทน
สุขเหลือล้นแม่อย่าร้องไห้อีกเลย
ครั้งแม่เจ็บปวดกายทรมานใจ
น้ำตาไหลหลั่งรินแทบสิ้นหวัง
ขอแม่อยู่ต่อไปเติมพลัง
ให้ลูกหวังต่อสู้เพื่อแม่เอย
ลูกนั้นรู้ว่าแม่รักลูกแค่ไหน
บอกเอาไว้ลูกรักแม่มากแค่นั้น
เพียงปากไม่กล้าเอ่ยในทุกวัน
ว่ารักแม่นะ......ทุกวันเลย
ลูกจะทำทุกอย่างให้แม่ภูมิใจ
ลูกจะเป็นหลักให้แม่พิงพัก
ขอเพียงแต่แม่อยู่เพื่อลูกรัก
ไม่นานนักหรอกแม่จะได้ดี				
31 สิงหาคม 2552 15:51 น.

อยากยืนตรงนั้น

นิระนา

ที่ตรงนั้นนานแล้วฉันเคยอยู่
ได้เคียงคู่เคียงข้างไม่ห่างหาย
แต่วันนี้เธอมีเขาเคียงข้างกาย
หมดความหมายรักเรา...จบลง
คงไม่มีสิทธิ์คิดทวงเธอกลับคืน
หมดที่ให้ยืนสำหรับฉันคนเก่า
เปล่าประโยชน์ที่จะรั้งได้แต่เหงา
ได้แต่เศร้ากับรัก...ที่ผ่านมา
อยาก...ยังอยากยืนอยู่ตรงนั้น
อยากเป็นคนที่สำคัญมีความหมาย
อยากเป็นหนึ่งคนที่เธอรักหมดหัวใจ
อยากจะกลับไปยืนอยู่เคียงข้างเธอ
แต่มันคงเป็นแค่ความฝัน
เป็นแค่เพียงวันวานที่ผ่านเลย
ยากเหลือเกิน เกินกว่าจะเอื้อนเอ่ย
ว่ารักเธอจังเลยคนดี.............
จะเก็บเอาความทรงจำที่เรามี
ให้ลึกที่สุดในใจนี้ในใจฉัน
ยากเย็นแค่ไหนกับการไม่มีกัน
ก็ขอเก็บเอาไว้ละกัน....เพราะรักเธอ				
17 สิงหาคม 2552 11:45 น.

คงสะกดไม่เป็น

นิระนา

มีสองคำที่เขาไม่เห็นค่า
ไม่ปรารถนาจะเอามาใส่สมอง
ไม่นึกถึง ไม่เคยคิด จะตริตรอง
ในสมองเขาไม่มีจรรยาบรรณ
เขานึกถึงแต่ตัวเอง...เป็นหลัก
ไม่อาจเป็นที่พิงพักของใครได้
เป็นหัวหน้า  เป็นรอง  หรือเป็นใคร
ก็คงไม่มีคุณสมบัติเพียงพอ
ใครหลายคน  คงคิดเช่นฉัน
ไม่มีวันที่ศรัทธาคนอย่างเขา
อยากมากแค่เกรงกลัว  ไม่คิดเอา
สรรเสริญในใจเรา  ไม่มีวัน
ซื่อสัตย์  และสัจจะ  เขาไม่มี
เพียงเท่านี้ก็คงรู้  ว่าเพียงไหน
สองคำนี้เขาสะกดไม่ออกหรือไร
ภายในใจเขาจึง...เลวทราม				
23 มิถุนายน 2552 11:24 น.

อาจดูเหมือนโง่

นิระนา

     ในคำตอบของใครหลายหลายคน
คงสับสนว่าฉันทำแล้วคิดไหม
ในความคิดของใครต่อใคร
อาจสรุปไม่ได้....เหมือนอย่างใจเรา
     ถามว่าที่ทำลงไปทุกทุกอย่าง
ได้รับสิ่งตอบแทนกลับมาบ้างไหม
หากว่าสิ่งต่างต่างที่ทำคือฉันเต็มใจ
มันเหมือนคนโง่ไหม....ก็ไม่แคร์
     แอบดูห่างห่าง....ยามเธอเหงา
อมยิ้มบ้างบางคราวยามเธอสุขล้น
แอบเช็ดน้ำตายามที่เธอหมองหม่น
ไม่มีแม้ซักคน...เคียงข้างกาย
     อยากเป็นคนคนนั้น........
ก็รู้ว่าคงไม่มีวันเป็นไปได้
แอบรัก  แอบคิดถึงเธออยู่ร่ำไป
แค่นี้หัวใจก็เป็นสุขมากพอ
     ไม่ได้หวังให้เธอแลเห็น
คงไม่จำเป็นถ้าเธอไม่มองด้วยใจ
หากเพียงคิดแค่สงสารก็เก็บเอาไว้
ฉันแค่รู้สึกสุขใจที่ได้รักเธอ
     อาจดูเหมือนโง่...ในสายตาใคร
รักทั้งที่ไม่มีแม้ความหวัง
แต่ฉันยอมยอมรักเธอเงียบเงียบลำพัง
ดีกว่าเจ็บปวดทีหลังที่บอกกับเธอfont> 


23  มิถุนายน  2552				
16 มิถุนายน 2552 16:42 น.

เวลา

นิระนา

ฉันเพียงต้องการเวลาเท่านั้น
เพื่อพิสูจน์ตัวเองว่ามุ่งมั่นแค่ไหน
ที่จะเผชิญหน้ากับปัญหาสู้ต่อไป
ซักวันฉันจะเป็นคนใหม่..ที่ดีกว่า
เพื่อใครซักคนที่ฉันรัก
อาจจะเหนื่อยมากนัก...คงทนไหว
อาจท้อบ้างยามอ่อนแอถึงกับร้องไห้
แต่ก็คงมีกำลังใจจากใครซักคน
ฉันถึงได้ขอเพียงเวลา.....
เพราะฉันอยากมีค่ามากกว่านี้
เพื่อทำให้คนที่ฉันรักรู้สึกดี
ต่อไปจากนี้.....จะดีกว่าเดิมแน่นอน				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนิระนา
Lovings  นิระนา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนิระนา
Lovings  นิระนา เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟนิระนา
Lovings  นิระนา เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงนิระนา