หน้าส่วนตัว
มองดวงดาวระยิบยับจับบนฟ้า
เม็ดทรายล้าปล่าวเปลี่ยวหลงเกลียวคลื่น
ดวงจันทร์เหงาเดียวดายยามค่ำคืน
สายน้ำเชือนรินไหลไม่กลับมา
*****
มองตะวันเรืองรองปลายขอบฟ้า
ทางข้างหน้าแสนยาวเกินใฝ่ฝัน
นกไร้ถิ่นบินเรียงเคียงคู่กัน
คืนและวันเก่าก่อนไม่ย้อนคืน
*****
ทะเลสาดซัดเซาะรอนหินผา
สายฝนพากระหน่ำเย็นให้เหน็บหนาว
สายลมพัดปุยเมฆหม่นปนสีเทา
รุ้งทอดยาวเชื่อมความเหงาไว้ใกล้กัน
*****
1391
