16 ตุลาคม 2545 01:58 น.
บินทีละหลา
สำหรับฉัน......
ความรักไม่มีกฎเกณฑ์
แต่มีข้อกำหนด
สำหรับฉัน......
ความรักไม่มีกาลเวลา
แต่มีจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุด
สำหรับฉัน......
ความรักมีการพบและอยู่ร่วมกัน
แต่ก็มีการจากพราก
สำหรับฉัน......
ความรัก ก็คือ ความเจิดจ้า
และ มืดหม่น
16 ตุลาคม 2545 01:50 น.
บินทีละหลา
โปรดเถอะ.......หัวใจจงหยุดพัก
โปรดเถอะ.......ความรักจงจบสิ้น
โปรดเถอะ.......น้ำตาหยุดหลั่งริน
โปรดเถอะ.......ดวงถวิลจงจากไป
โปรดเถอะ.......อย่าเรียกร้องและพร่ำหา
โปรดเถอะ.......อย่าไขว่คว้าและปล่อยใจ
โปรดเถอะ.......อย่ารักเพราะเผลอไผล
โปรดเถอะ.......อย่าให้ใจใครเชยชม
โปรดรับรู้........กับอดีตที่ผันผ่าน
โปรดรับรู้........กับวันวานที่ขื่นขม
โปรดรับรู้........กับรักที่ตรอมตรม
โปรดรับรู้........กับความระทมแสนยาวนาน
โปรดเข้าใจ........ภาพรักที่ปวดร้าว
โปรดเข้าใจ........ความร้อนผ่าวของรักราน
โปรดเข้าใจ........ภาพอดีตและปัจจุบันกาล
โปรดเข้าใจ........ที่พบพานคือบทเรียน
16 ตุลาคม 2545 01:40 น.
บินทีละหลา
.......หากความรัก
เป็นเพียงเศษเสี้ยวหนึ่งของอารมณ์ความรู้สึกส่วนตน
.......เธอก็คงเป็นใครคนหนึ่ง
ที่เดินเข้ามาทักทายถามไถ่แล้วห็ผ่านจากไปในช่วงชีวิตฉัน
.......แต่ทว่าในความเป็นจริงนั้น
ความรัก คือ ทุกเสี้ยวส่วนของการดำรงอยู่
เช่นนั้นแล้ว เธอก็คือ.....
คนหนึ่งคนที่เข้ามาและคงอยู่ตลอดไป
ตราบสิ้นลมหายใจที่ฉันมี
หน้าส่วนตัว
905
