มีลาภ ไม่รู้พอ ก็เสื่อมหมด

มียศ     ไม่รู้ยั้ง ก็พังสิ้น

ยั้งหยุด   ก็สุดทาง ร่างฝังดิน

จะยิน   อยากได้ ก็ไม่เจอ

  ยามชีพยัง ดึงยั้ง ระวังไว้

ขืนปล่อยใจ ตามหวัง ระวังเก้อ

มัวทะนง  หลงไหล คงได้เจอ 

แล้วจะเหม่อ หมองไหม้ ช้ำใจตัว

  ทางที่ดี ควรยั้ง  ชั่งใจนิด

ที่ทำไป ถูกผิด คิดให้ทั่ว

เป็นเพราะเกรง นับถือ หรือว่ากลัว

หรือว่ามั่ว เห็นเป็นทรัพย์ นับว่าดี

  เสื่อมใดใด ไม่ร้าย เท่าใจเสื่อม

เป็นทางเชื่อม สู่อบาย ร้ายเหลือที่

เป็นที่สุด   แห่งร้าย พึงจะมี 

จึงควรหนี  ควรหลบ อย่าพบเลย

  ปลาตาย หงายท้องล่องธารา

ปลาเป็น ตั้งหน้าฝ่าน้ำไหล

อุปสรรคหนาหนักสักเพียงใด

นั่นมิใช่ต้องท้อ นั่งงอมือ