31 ตุลาคม 2555 19:56 น.
บุญเพิ่ม
มาตามโผฮาโลวีน
ค่ำคืนนี้ผีออกมาหลอกหลอน
เสียงหมาหอนโหยหวนอย่างป่วนปั่น
หลากหลายผีโฉมหน้าสาระพัน
เดินคุยกันโชว์ตัวอยู่ทั่วไป
ผีกองกอยจากป่าออกมาด้วย
กระสือสวยก็มาถลาไส้
กระหังหนุ่มก้าวเดินอย่างเพลินใจ
ปอบน้อยใหญ่ต่างมาวางท่าทาง
ทั้งผีโพงภูตพรายเปรตหมายมั่น
กลางแสงจันทร์สาดฟ้าส่องสว่าง
ผีตายโหง ตายท้องกลม ระงมคราง
หลอกหลอนอย่างสุขสมอารมณ์ปอง
ฉันยอมรับว่ากลัวผีหัวขาด
จนฉี่ราดวิ่งวนอย่างหม่นหมอง
เห็นหิ้วหัวเผยร่างอยู่ข้างคลอง
เบิกตาจ้องตามโผ.ฮาโลวีน!ฯ
อริญชย์
๓๑/๑๐/๒๕๕๕
30 ตุลาคม 2555 20:08 น.
บุญเพิ่ม
มะพลับ ผลหวานฝาด ผงาดดินแดน
ยอดมะพลับรับลมพร่างพรมไหว
เป็นต้นไม้มีค่ามหาศาล
ผลสุกเหลืองชวนคว้ารับประทาน
ยาพื้นบ้านคู่ถิ่นแผ่นดินทอง
เชื่อว่าปลูกทิศใต้เอาไว้เถิด
มงคลเลิศช่วยให้อำไพผ่อง
เสริมร่ำรวยประเทืองรุ่งเรืองรอง
คนยกย่องประจำถ้าทำดี!
เปลือกเนื้อไม้ใช้ปรุงบำรุงธาตุ
หมอบ้านอาจหาได้อยู่หลายที่
ดอกเล็กงามสมค่าช่อมาลี
ผลดิบสีย้อมผ้าบ้านนาเอย!ฯ
อริญชย์
๓๐/๑๐/๒๕๕๕
29 ตุลาคม 2555 18:55 น.
บุญเพิ่ม
ผลมะยมรสเปรี้ยวดี...ไม่มีภัย
ผลมะยมรสเปรี้ยวสีเขียวอ่อน
เป็นยวงช้อนช่อก้านตระการกิ่ง
ยามพระพายพัดไล้ยอดไหวติง
ลูกหล่นทิ้งดาษดื่นบนพื้นดิน
สมุนไพรเลิศล้ำประจำบ้าน
แม้นต้องการถ่ายท้องอย่ามองหมิ่น
ยอดเป็นผักสดให้คนได้กิน
ไทยท้องถิ่นรู้ค่าของมะยม
เป็นพฤกษาผลดกสอยตกง่าย
ป้องผีร้ายที่ออกมาหลอกข่ม
ปลูกด้านทิศตะวันตกใช่พกลม
เชื่อว่าคนนิยมชื่นชมเอย!ฯ
อริญชย์
๒๙/๑๐/๒๕๕๕
29 ตุลาคม 2555 07:36 น.
บุญเพิ่ม
กลิ่นกลอนสาบโคลน
เป็นนักกลอนรากหญ้าจากฟ้าทุ่ง
หมายผดุงถิ่นฐานแดนบ้านป่า
บ่มีเกียรตินักกวีให้ตีตรา
คงคุณค่าเพียงดินโคลนกลิ่นกลอน
อาบน้ำคลองประจำผิวคล้ำหม่น
ตากแดดฝนพึ่งพิงธารสิงขร
ขาดคำรุ้งละมุนรสสุนทร
ทุกอักษรวกเข้าลำเนาไพร
เขียนกลอนหวานกลับนึกถึงพฤกษา
แต่งปรัชญากระหวัดเรื่องสัตว์ใหญ่
มองโลกตื้นบางเบามิเข้าใคร
แง่คิดไหนใครเห็นประเด็นคำ
เพียงเขียนได้ ใช่เป็นดั่งเช่นเขา
สาบโคลนเคล้าแทรกซึมไม่ดื่มด่ำ
กลิ่นกลอนจึงโชยมาให้ระกำ
หวานเลิศล้ำชาตินี้ไร้วี่แวว!ฯ
อริญชย์
๒๙/๑๐/๒๕๕๕
28 ตุลาคม 2555 19:41 น.
บุญเพิ่ม
มะเฟืองประเทืองทุ่ง
ผลเป็นเหลี่ยมรสเปรี้ยวทุกเสี้ยวผ่า
แต่คุณค่ามะเฟืองประเทืองทุ่ง
คือเภสัชบ้านนาของป้าลุง
ที่หมายมุ่งถามหาเป็นอาจิณ
ดอกสีม่วงพวงพราวสกาวช่อ
งามลออเรืองรองเคียงท้องถิ่น
มวลแมลงเข้าใกล้เพลินใจบิน
เพื่อดูดกินหยาดฟ้าแห่งมาลี
เมื่อวัยเยาว์ฉันได้ปืนป่ายต้น
เขย่าหล่นให้ผองเพื่อนน้องพี่
จิ้มพริกเกลือด้วยกันเข็ดฟันดี
เติมไมตรีคุยกันสุขสันต์ไป
หวนคิดถึงมะเฟืองกาลเบื้องหลัง
ที่เคยนั่งล้อมวงอย่างหลงใหล
พอช่วงดึกปวดท้องหม่นหมองใจ
วิ่งเข้าห้องน้ำไว ยังไม่ทัน!ฯ
อริญชย์
๒๘/๑๐/๒๕๕๕
หน้าส่วนตัว
847
