25 สิงหาคม 2555 17:52 น.
บุญเพิ่ม
คอยอยู่บ้านนา
ย่ำค่ำเย็นลมพราวกอข้าวไหว
ห้วงดวงใจสุขสมไม่ตรมเศร้า
ลานบ้านนาหญ้างามทั่วลำเนา
ฝันวันเก่ายังซึ้งติดตราใจ
หม่นบนฟ้าครึ้มเมฆเทพเสกสรร
ฝนหล่นพลันเติมหวังธารหลั่งไหล
เอื้อเฟื้อถิ่นพื้นหล้าจากฟ้าไกล
ยิ้มพริ้มในดวงหน้าตั้งตารอ
สุขทุกคราวลมโชยฝนโปรยสาย
ข้าวพราวพรายสดใสคลี่ใบช่อ
หลังหลั่งฝนกบพลันร้องกันออ
รักถักทอนกร้องทำนองครวญ
หวานซ่านเพลงไพรวันชวนหรรษา
ฤกษ์เบิกฟ้าสะกิดให้คิดหวน
ทุ่งคุ้งน้ำลาวัณย์แสนรัญจวน
ตื่นคืนด่วนพ่อแม่เฒ่ายังเฝ้ารอ!ฯ
อริญชย์
๒๕/๘/๒๕๕๕
24 สิงหาคม 2555 08:01 น.
บุญเพิ่ม
จงเป็นหนึ่งผู้กล้าตามล่าฝัน
ยังมิสายเกินไปจะไขขาน
แก้วันวานผ่านไปมิได้แน่
เริ่มต้นทำวันนี้ให้ดีแล
อย่าได้แคร์คำหมิ่นคนนินทา
ยอมรับแล้วฝึกฝนเป็นคนใหม่
ปรับปรุงไปอย่างผู้ที่รู้ค่า
ไม่น้อยใจสถานการณ์ที่ผ่านมา
โชคชะตากำหนดต้องจดจำ
ยิ้มอีกครั้งหวังวาดสิ่งขาดหาย
ใจมุ่งหมายปลายดาวทุกเช้าค่ำ
เปลื้องตัวจากหนทางอันด่างดำ
ยึดหลักธรรมสว่างส่องทางเดิน
จงเป็นหนึ่งผู้กล้าตามล่าฝัน
ดำรงมั่นอุดมการณ์แม้นานเนิ่น
ฝ่าสิ่งกีดขวางข้างหน้าที่เผชิญ
เพื่อเพลิดเพลินพราวพรายที่ปลายทาง!ฯ
อริญชย์
๒๓/๘/๒๕๕๕
23 สิงหาคม 2555 12:19 น.
บุญเพิ่ม
สู่คืนและวันที่ฝันใฝ่
ยอมรับเคยท้อแท้เจ็บแพ้พ่าย
ไร้จุดหมายปลายทางเคว้งคว้างฝัน
ไม่อาจยิ้มหยัดยืนต่อคืนวัน
เก็บจาบัลย์ช้ำหม่นอยู่คนเดียว
มองเห็นโลกไร้ค่าไม่น่าอยู่
กลายเป็นผู้อ่อนแอสิ้นแลเหลียว
ดวงหน้าปานถูกรีดจนซีดเซียว
อยู่เปล่าเปลี่ยวไม่กล้าสบตาใคร
แต่เมื่อได้หวนคิดชีวิตว่า
ยังมีค่าเริ่มต้นฝึกฝนใหม่
จึงลุกขึ้นเพื่อขอก้าวต่อไป
สู่เส้นชัยที่หวังอีกครั้งครา
วันนี้ได้ถึงฝั่งที่หวังแล้ว
เห็นวาวแววเดือนดาวที่พราวฟ้า
คล้ายรางวัลแก้วมณีปลอบชีวา
จึงน้ำตาเอิบอิ่มคลอปริ่มทรวง!ฯ
อริญชย์
๒๓/๘/๒๕๕๕
22 สิงหาคม 2555 21:54 น.
บุญเพิ่ม
งูเหลือมติดรูฝาท่อระบาย
งูเหลือมมีเรี่ยวแรงรัดแข็งขัน
ไม่เคยหวั่นแม้มาประหน้าเสือ
รัดสัตว์ป่าทารุณไม่จุนเจือ
กวางเป็นเหยื่องูร้ายอยู่หลายตัว
บางครั้งเลื้อยตัวตามคลองน้ำใหญ่
ดักกินได้นกหนูที่ชูหัว
จระเข้มาเลยไม่เคยกลัว
เหลือมสู้ทั่วใต้หล้าภูผาไพร
แต่งูเหลือมบางตัวชีพมัวหม่น
ชอบเลื้อยตนอยู่ตามท่อน้ำไหล
ยามดึกออกที่แฝงเพราะแสงไฟ
เลื้อยขึ้นไปตามรูฝาท่อระบาย
ช่วงหัวเล็กพอผ่านประมาณศอก
กะจะออกชมจันทร์อย่างมั่นหมาย
แต่เป็นการคาดผิดเพราะติดกาย
เหยียดคอตายรันทดคงหมดแรง
งูเหลือมจึงตายอย่างหมดทางสู้
น่าอดสูสิ้นท่าความกล้าแกร่ง
หรือเป็นผลแห่งกรรมนำแสดง
รูฝาแข็งจึงคล้ายบีบกายงู!ฯ
อริญชย์
๒๒/๘/๒๕๕๕
21 สิงหาคม 2555 17:05 น.
บุญเพิ่ม
ต้องอย่างนี้สิ ของแท้
แข่งอย่างนี้ท้าทายความตายเล่น
ให้คนเห็นความกล้ามหาศาล
ขึ้นผาชันคดเคี้ยวอย่างเชี่ยวชาญ
ท่ามฝุ่นม่านดำแดงมาแยงตา
มิก่อกวนผู้คนให้หม่นเศร้า
ต้องขับเอารถสู่หน้าภูผา
ทำตัวให้พร้อมพลีซึ่งชีวา
พ่อแม่อย่าเป็นห่วงลูกดวงใจ
ช่างลำบากสิ้นดีหนอชีวิต
เดินสู่ทิศทางนั้นที่ฝันใฝ่
หรือวิบากเสมอมอเตอร์ไซค์
ฝึกฝนไปทุกวันสร้างสรรค์จริง
ดีกว่าขับไปบนถนนก้อง
ให้คนร้องตะโกนด่าผีห่าสิง
หลายคนเบื่อต้องหาปืนมายิง
จนตายกลิ้งทิ้งร่างตอนกลางคืน
ยอมรับหากทำอย่างที่วางไว้
ดูแล้วให้คะแนนหลายแสนหมื่น
บ่ต้องกลัวความตายที่หมายกลืน
ขับรถฝืนขึ้นผาปานว่ามด! ฯ
อริญชย์
๒๑/๘/๒๕๕๕
http://www.youtube.com/watch?v=ST5Tjm_6gSw&feature=related
หน้าส่วนตัว
1602
