24 กรกฎาคม 2545 17:35 น.
บุษราคัม
♫
♫
รวยระรินกลิ่นพฤกษา
หอมบุปผานานาพันธ์
งามวิลาสมาตรสวรรค์
เปรียบภาพฝันสรรค์สร้างมา
♫
ธรรมชาติวาดแมกไม้
แต่งแต้มไว้ให้หรรษา
เริงระบำฉ่ำธารา
สกุณามายินดี
♫
เนรมิตจิตรกรรม
งามเลิศล้ำจำรัสศรี
แสนโสภาวนาลี
เขียวขจีศีขริน
♫
สายนทีที่รี่ไหล
เอื่อยเอื่อยไปไม่จบสิ้น
เสียงสายน้ำไหลระริน
เหมือนเสียงพิณถิ่นเมืองแมน
♫
♪
♫
22 กรกฎาคม 2545 20:09 น.
บุษราคัม
ฉฉฉ
พงพฤกษ์ไพร ในป่า พนาสณฑ์
งามเหลือล้น ชลธาร ปานวาดไว้
มวลบุปผชาติ สะอาดตา พาชื่นใจ
ประดับไว้ ในพงไพร ให้ชื่นชม
สายนที รี่ไหล ให้ดื่มด่ำ
ลมเย็นฉ่ำ ทำให้ใจ ได้สุขสม
ดินชะอุ่ม ชุ่มชื่นฝน หล่นพร่างพรม
สราญรมย์ ชมป่า พนาลี
สกุณา มาเจี้ยวแจ้ว แว่วแว่วเสียง
เป็นสำเนียง เสียงดนตรี พิสุทธิ์ศรี
ดุริยางค์ สร้างจากป่า น่าปรีดี
ช่างรูจี มีเสน่ห์ เห่กล่อมใจ
สายนที ที่ยั่วเย้า เคล้าสายลม
ช่างผสม กลมกลืน ระรื่นไหล
นทีเย็น กระเซ็นสาด ราดรดไพร
ชุบชีวิต จิตแจ่มใส ไร้มลทิน
มัจฉาว่าย สายวารี ที่คลอเคล้า
ลมกระเซ้า เย้าแหย่ กระแสสินธุ์
ใบไม้พัด กวัดแกว่งหล่น บนวาริน
หอมกรุ่นกลิ่น ถิ่นมาลี ที่แดนดง
ปล. เสน่ห์ของธรรมชาติ ผืนป่า ช่างสดงาม เกินบรรยายได้หมด จริงๆค่ะ
22 กรกฎาคม 2545 19:51 น.
บุษราคัม
คนฉลาด ย่อมรู้ ว่าตนโง่
ไม่อวดโอ้ ข่มท่าน บั่นทอนมิตร
ก่อนจะพูด ทุกถ้อยคำ ย้ำตรองคิด
แล้วจึงกล่าวด้วย จิตวิทยา
คนโง่ย่อม อวดตนว่าฉลาด
เพื่อปิดบัง ความขลาดเขลายิ่งกว่า
สร้างกำแพง เพื่อแยกตนเองออกมา
โดยปิดตา ปิดใจ ไม่รับฟัง
ใครแสดง ชี้ให้ตาสว่าง
กลับเหินห่าง เย้ยเยอะ ด้วยโอหัง
แสดงตน เกรี้ยดกราด อุจาดจัง
เปรียบไม้พัง ยังจะเพิ่ม เติมกำแพง
ผรุสวาท กราดกร่น พ่นคำด่า
สาดวาจา ลามก ยกกำแหง
เป็นเปลือกนอก หลอกเล่น เช่นแสดง
เพื่อเสแสร้ง แกล้งว่าแกร่ง แผลงฤทธี
♫
21 กรกฎาคม 2545 04:01 น.
บุษราคัม
คำส่อเสียดนั้นเป็นวาจาทุจริต
ทำลายมิตรทำลายตนให้หมองศรี
อันวาจาหากพูดมาแล้วไม่ดี
ก็ไม่มีใครเค้านั้นต้องการ
กับบุคคลที่ชอบพูดส่อเสียด
น่ารังเกียจเพราะชอบสร้างความร้าวฉาน
มีความสุขนักหรือไงเป็นคนพาล
คอยระรานเป็นเหมือนมารผจญ
ทำไมถึงไม่พูดจาที่สุภาพ
หรือไม่ทราบมารยาทใจหมองหม่น
หากพูดดีเป็นศรีแก่ตัวตน
หากพูดชั่วพาอับจนคนระอา
21 กรกฎาคม 2545 03:44 น.
บุษราคัม
อันว่าสัตว์ที่ใครเรียกเดรัจฉาน
แต่สันดานไม่เลวร้ายต่อใครเขา
แม้ว่ามันว่าโง่ปัญญาเบา
แต่ทำนาให้เรามีข้าวกิน
แต่มนุษย์ที่เรียกตนว่าสัตว์ประเสริญ
ดีแต่เชิดทำตนคอยดูหมิ่น
ไม่รู้คุณเห็นค่าของแผ่นดิน
ก็เหมือนหมิ่นผู้ให้กำเนิดเอย
หน้าส่วนตัว
793
