17 กรกฎาคม 2545 20:10 น.
บุษราคัม
ยูเนสโก เทิดพระเกียรติ มหากษัตริย์
ถึงพระราชอัจฉริยภาพ หก สาขา
องค์สมเด็จ พระปิยมหาราชา
ทรงพระปรีชาสามารถ ขจรไกล
องค์การ ยูเนสโก ได้ประกาศ
เทิดพระเกียรติ มหาราช ผู้ยิ่งใหญ่
ด้านพัฒนา การศึกษา ให้ก้าวไกล
อีกวิไล ด้านวัฒนธรรม
อีกทั้งด้าน การพัฒนาสังคม
โลกชื่นชม ว่าชาติไทย ไม่ตกต่ำ
มานุษยวิทยา เป็นรูปธรรม
ทรงอุปถัมภ์ ด้านสื่อสารมวลชน
ทรงเชี่ยวชาญ งานด้าน สังคมศาสตร์
ปลดแอกทาส ให้เป็นไท สุขเหลือล้น
องค์พระพุทธเจ้าหลวงของปวงชน
ทั้งสากล ต่างสรรเสริญ สดุดี
พระราชอัจฉริยภาพด้านภาษา
ทรงแฝงมา ในวรรณศิลป์ งามเหลือที่
จารึกไว้ ให้คนไทย ไปปรีดี
เกษมศรี เมื่ออ่าน พระราชนิพนธ์
ทรงพระราชนิพนธ์โคลงสุภาษิต
เตือนสติให้คิด ทุกแห่งหน
ให้ทวยราษฎร์ น้อมนำมาปฏิบัติตน
ให้หลุดพ้น สิ่งชั่ว ทำแต่ดี
เนื่องให้วันภาษาไทยแห่งชาติ
ขอเทิดเกียรติ มหาราช พระทรงศรี
ทรงพระปรีชา ด้านภาษา และ วรรณคดี
องค์ภูมี..........พระปิยมหาราชา
---------------------------------------------------------
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า
นางสาวบุษราคัม พวงทอง ผู้แต่ง
17 กรกฎาคม 2545 20:04 น.
บุษราคัม
โมหะคือความหลง ตั้งจิตปลงหลงให้ได้
ลาภยศแม้ตายไป ย่อมเสื่อมได้ไม่ยืนยง
หวงซึ่งทรัพย์สมบัติ ตาไม่หลับเพราะความหลง
ทำให้จิตพะวง เพราะลุ่มหลงสฤงคาร
ลาภยศสรรญเสริญสุข ที่มนุษย์นั้นต้องการ
อยู่ได้เพียงไม่นาน เสื่อมตามกาลอย่าหลงเอยฯ
Oโมหะคือหม่นไหม้ มัวเมา
จิตลุ่มหลงโง่เขลา คลั่งไคล้
ปัญญาช่วยขัดเกลา จิตกร่อน หลงนา
เห็นโลกธรรมไซร้ ส่งให้เลิกหลงฯ
---------------------------------------------------------------------
ปล. ดิฉันลองแต่งตามแบบกาพย์ห่อโคลง
หากไม่ถูกต้องประการใด กรุณาชี้แนะด้วย นะคะ
17 กรกฎาคม 2545 19:54 น.
บุษราคัม
Oทระนงดั่งเชื้อ อาชาไนย
สัตย์ซื่อเป็นนิสัย จิตรตั้ง
บุคคลย่อมเกรงใจ ยกย่อง
ตรองก่อนทำทุกครั้ง ไม่พลั้งทำทรามฯ
Oขันติธรรมยับยั้ง จิตนา
ทนต่อเสียงนินทา จาบจ้วง
แม้ใครกล่าววาจา ที่ส่อ เสียดนา
หนักแน่นต่อเสียงท้วง ท่อถ้อยเบาความฯ
Oสาธุชนย่อมแก้ สิ่งผิด
เรียกว่าเป็นบัณฑิต ที่แท้
ชนใดที่ปกผิด ความชั่ว ตนนา
มิใช่บัณฑิตแล้ ย่อมแพ้ภัยตนฯ
-----------------------------------------------------------------------------
17 กรกฎาคม 2545 19:40 น.
บุษราคัม
กาพย์ห่อโคลง
ศิษย์ดีเพราะครูสอน เรื่องโคลงกลอนฉันทลักษณ์
กลอนใดผิดครูทัก มั่นในหลักจึงตักเตือน
Oครูณธีร์ท่านนี้ เรืองนาม
ครูเปี่ยมน้ำใจงาม ต่างรู้
เล็งเห็นสิ่งใดทราม ครูสั่ง สอนแฮ
ครูแม่นกฏกอบกู้ ชื่อให้กวีฯ
ชี้โทษให้ศิษย์รู้ พระคุณครูเปรียบเสมือน
เช่นกับพระในเรือน ครูย่อมเตือนให้ศิษย์ดี
Oครูอาจารย์ย่อมชี้ โทษศิษย์
เพื่อสั่งสอนพินิต สิ่งต้อง
ลูกศิษย์ที่ทำผิด เลินเล่อ
ครูย่อมจักต้องฟ้อง เพื่อแก้จุดเลวฯ
ศิษย์จึงรักเคารพ และน้อมนบครูณธีร์
ผู้เป็นเมธาวี ตัวศิษย์นี้ขอบูชา
Oศิษย์เคารพต่อผู้ อาจารย์
เปรียบเช่นชลธาร หล่อเลี้ยง
แนะนำแต่งกลอนกานท์ ถูกแน่ นอนนา
ตามฉันทลักษณ์เพี้ยง กล่อมเกลี้ยงวรรณกรรมฯ
----------------------------------------------------------------------
ปล. ดิฉัน ลองแต่ง กาพย์ ห่อโคลง ค่ะ โดย ดูจากแบบการแต่ง
หากผิดจากพลาดหลัก ฉัทนลักษณ์ ไปอย่างไรขอความ กรุณาชี้
ผู้รู้ช่วยชี้แนะด้วย นะคะ
15 กรกฎาคม 2545 20:17 น.
บุษราคัม
๏ โทสะมีพิษร้าย รุนแรง
โอหังทำกำแหง ชั่วช้า
เกิดโทษเมื่อแสดง โกรธต่อ ชนนา
โกรธดั่งพายุบ้า ขุ่นข้อง หมองกมล๚
๏ ฤทธิ์โทสะขุ่นแค้น เคืองโกรธ
ราวแผ่นดินพิโรธ ถล่มล้าง
บรรลัยย่อยยับโหด ผลาญพร่า
อยากฆ่าคนรอบข้าง ไม่เว้น สักราย๚
๏ ความโกรธระงับด้วย สติ
ตรองก่อนแผลงฤทธิ ชั่วร้าย
ปลดวางซึ่งทิฐิ เห็นแต่ ตนแฮ
โกรธดั่งสีแดงป้าย ใส่ร้าย ทำลายกัน๚
๏ ดุริยางค์บรรเลง เพลงเสนาะ
ขับกล่อมโสตไพเราะ แผ่วพริ้ว
ซึมซาบซึ่งเพลงเพราะ หวานแว่ว
สดับระงับกริ้ว กราดเกรี้ยว โกรธา๚ ๛
หน้าส่วนตัว
2356
