มงคลชีวิต โคลงสี่สุภาพ ( ฉบับแก้ไข )

บุษราคัม

โคลงสี่สุภาพ

Oพรประเสริญท่องแท้        มงคล
   อันที่ทุกปวงชน               ไขว่คว้า
   หากใครใคร่ทำตน          ดังกล่าว จริงแฮ
   ยึดมั่นศรัทธากล้า           ผ่องแผ้วในตนฯ

Oอันคนดีบ่เลี้ยง                 คนพาล
   คนชั่วพาแหลกราน          ป่นปี้
   บัณฑิตเช่นอาจารย์          ควรแก่ คบนา
   มวลเหล่ามงคลนี้             เที่ยงแท้กมลฯ

Oบุคคลควรกราบไหว้         บูชา  คนดี
   อันถิ่นเหมาะสมหา           พึ่งได้
   อันบุญเก่านำพา              ความรุ่งเรืองแฮ
   คนที่ฟังมากไซร้              ย่อมรู้ มากตาม

Oศิลปะย่อมเอื้อ                  ประกอบกิจใด
   ก็ย่อมมีคนชอบ                แน่แท้
   วินัยใคร่ประกอบ              ดียิ่ง นักแล
   ผุดผ่องมงคลแท้               ไม่น้อยเลยนาฯ

Oวาจาดีก่อเกื้อ                   ดีเลิศ
   เปรียบเช่นพรประเสริฐ     ยิ่งฟ้า
   ความดีย่อมชูเชิด             เกียรติแต่ ตนนา
   ยึดมั่นมงคลกล้า                ผ่องแผ้วในธรรมฯ

Oเพียรบำรุงต่อทั้ง               บิดา มารดร
   และช่วยเหลือลูกยา          บ่เว้น
   สงเคราะห์ซึ่งภรรยา          เป็นสิ่ง ควรแฮ
   งานที่มีทำบ่เว้น                 คั่งค้างลำบากฯ

Oบริจาคก่อเกื้อ                    ทำทาน เถิดแฮ
   อันซึ่งศฤงคาร                   ห่อหุ้ม
   เพียรธรรมย่อมสราญ        มิขุ่น หมองนา
   และช่วยเหลือญาติคุ้ม        เมื่อครั้งอับจนฯ

Oงดทำตนชั่วร้าย                 โฉดเขลา
   งดเหล่าของมึนเมา            คลั่งไคล้
   ทำดีเรื่อยเถิดเรา               และบ่ หยุดเฮย
   เพราะเมื่อประมาทไซร้       เสื่อมแท้บัดซบฯ

Oเคารพและอ่อนน้อม           ก็คือ มงคล
   จงถ่อมตนนับถือ                อ่อนน้อม
   สันโดษนั่นก็คือ                  มิเห่อ เหิมเฮย
   มวลเหล่ามงคลน้อม            ใส่ไว้กายกันฯ

Oกตัญญูเครื่องชี้                    คนเลิศ  ความดี
   เป็นเครื่องชูเชิด                  ทั่วหล้า
   ฟังธรรมย่อมบังเกิด              ผุดผ่อง จิตนา
   ทำอยู่เป็นนิตย์กล้า                ผ่องแผ้วจิตตนฯ

Oอดทนและอ่อนน้อม               ยอมรับ คำสอน
   ก็ย่อมจะสดับ                       หยั่งรู้
   หากใครใคร่อยากรับ            พรที่ เลิศเฮย
   ก็ย่อมเอาธรรมสู้                   เพริศแพร้วสรณะฯ

Oสมณะย่อมชี้                          พรมา ให้เอย
   และค่อยสนทนา                   แก่นแท้
   ธรรมะที่สรรหา                     ก็ย่อม เกิดนา
   มิใคร่จะยอมแพ้                   แน่แท้อาชวะฯ

Oตบะจักย่อมไหม้                    กิเลส
   ก็เพื่อทำลายเหตุ                  ชั่วช้า
   ครองตนอยู่ในเพศ               ผุดผ่อง จริงนา
   เป็นเช่นดังผืนผ้า                  บ่ใกล้ราคีฯ

Oอริยสัจสี่นี้                             เป็นทาง ปลดทุกข์
   ก็เพื่อจะถากถาง                   ชั่วร้าย
   นิพพานย่อมเป็นทาง             พาสู่ สงบแฮ
   นิพพานราวกับคล้าย              ล่วงพ้นบ่วงกรรมฯ

Oโลกธรรมซึ่งล้วน                     เป็นปกติ
   หากหวั่นไหวในอก                 รุ่มร้อน
   เราเองไม่ควรพก                   หมกมุ่น
   จิตที่ปลอดความร้อน                ไม่เศร้าลำบากฯ

Oปราศจากต่ำช้า                        ธุลี
   ใจย่อมจักเป็นศรี                    ผ่องแผ้ว
   เกษมย่อมจะมี                        ปกแผ่ จิตนา
   มวลเหล่าพรเพริศแพร้ว          ถ่องแท้มงคลฯ
-------------------------------------------------------------------------------------------

ปล. โคลงสี่สุภาพที่ ข้าพเจ้า แต่งนี้ ได้ นำมาจาก มงคลสูตร 38 ประการ
ที่พระพุทธเจ้าได้ทรงตรัสไว้ถึงเรื่องสิ่งที่เป็นมงคลแก่ ผู้ที่ ปฏิบัติ ทุกคน
โคลงนี้ อาจไม่สละสลวยนัก เพราะ ข้าพเจ้าเอง ก็ไม่ถนัดในการแต่งโคลง
แต่ก็ขอฝากไว้ให้ เพื่อนๆ ได้อ่าน และ ติชม กับ นะคะ
อีก ประการหนึ่ง ข้าพเจ้า ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้ความกรุณาชี้แนะข้าพเจ้าในเรื่องการแต่งโคลงสี่สุภาพด้วยนะคะ
โดย เฉพาะ ท่าน วฤก หรือ  ผศ.นพ.ธีรวรรธน์  ขันทอง
ที่ท่าน ได้ กรุณา เมล์ มาติชม และ ให้ความรู้แก่ ดิฉัน ด้วย นะคะ
กราบขอบพระคุณ ไว้ ณ ที่นี้ ด้วย ค่ะ

นางสาว บุษราคัม  พวงทอง