ความโกรธ สติ และ ดนตรี(โคลงสี่สุภาพ)

บุษราคัม

๏ โทสะมีพิษร้าย           รุนแรง
โอหังทำกำแหง          ชั่วช้า
เกิดโทษเมื่อแสดง     โกรธต่อ ชนนา
โกรธดั่งพายุบ้า          ขุ่นข้อง หมองกมล๏ ฤทธิ์โทสะขุ่นแค้น       เคืองโกรธ
ราวแผ่นดินพิโรธ        ถล่มล้าง
บรรลัยย่อยยับโหด      ผลาญพร่า
อยากฆ่าคนรอบข้าง     ไม่เว้น สักราย๏ ความโกรธระงับด้วย   สติ
ตรองก่อนแผลงฤทธิ    ชั่วร้าย
ปลดวางซึ่งทิฐิ             เห็นแต่ ตนแฮ
โกรธดั่งสีแดงป้าย       ใส่ร้าย ทำลายกัน๏ ดุริยางค์บรรเลง            เพลงเสนาะ
ขับกล่อมโสตไพเราะ     แผ่วพริ้ว
ซึมซาบซึ่งเพลงเพราะ   หวานแว่ว 
สดับระงับกริ้ว               กราดเกรี้ยว โกรธา๚ ๛				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    15 กรกฎาคม 2545 21:25 น. - comment id 61169

    อืม...เป็นความต่างที่ผสานกันได้อย่างลงตัว

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน