พุทธสิหิงห์หนึ่งนี้ ชินมารพระสั่งสอนนิพพาน เที่ยงแท้สาวกหมั่นศีลทาน เพียรเพ่ง จริงนามรรคสี่ผลมีแล้ นั่นด้วยปัสนา*******สิหิงห์หนึ่งนี้ นิพพาน
พระส่องทศพลญาณ
ใหญ่กว้าง
ไตรภพล่มแหลกลาญ
พุทธท่าน ตัดแล
พาหมู่สัตว์สบสร้าง
แห่งห้องอรหันต์
*******
ผาเงามาแต่เงื้อม
ศิลา
ธาตุเด่นชวนบูชา
ชื่นหน้า
ผาเงาชื่อปฏิมา
เกิดเก่า
ขุดแต่งแสดงโลกหล้า
เยี่ยมย้อมศรัทธา
*******
วัดสมควรคู่ฟ้า
ฝากดิน
มวลหมู่ชนชมถวิล
ทั่วหล้า
เจดีเด่นดอยอินทร์
ชมโอ่ งามเอ่
ขาวแจ่มบรรเจิดจ้า
อยู่เบื้องโพยมหน
*******
นกเขาขันแข่งสู้ เสียงกัน ยามตรู่รับตะวัน ส่องฟ้า เพรียกหาคู่เคียงขวัญ มาสู่ เรียมนา แถวถิ่นพระธาตุข้า ชื่อชี้ผาเงา กระรอกเขาไต่เต้น ไวไว ตามแต่ใจไปใน หมู่ไม้ หากินเรื่อยไรไร เริงอยู่ สุขที่่ผาเงาให้ อิ่มไส้ภัยสูญ นกกางเขนเจื่อยแจ้ว จับใจ หวานแว่วทำนองใน ป่านี้ เป็นเพลงกล่อมพฤกษ์ไพร เพรียกเพื่อน มาพี่มาทางนี้ อย่าร้างลาฉัน ธาตุผาเงานี่นี้ นาบุญ ทานท่านทำเป็นทุน สู่ฟ้า พระสงฆ์หมู่มีคุณ สัตว์ทั่ว สอนสั่งญาติโยมถ้า ชั่วช้าอเวจี สังสารอยู่ร้อน ทุกข์ภัย เวียนว่ายเกิดตายใน แหล่งหล้า บางชาติชั่วตายไป นรกใหญ่ ธาตุสี่ขันโธห้า แต่ล้วนอนิจจัง นิพพานังฝั่งฟ้า โลกุตร มีแต่พระวิมุตติ อยู่ได้ ชนใดใคร่ใสสุทธิ์ บวชเคร่งศีลนา เพียรบ่มปัญญากล้า บ่ช้าจักถึง โบสถ์บนดอยเด่นตั้ง ทรงลาว งามแง่ศิลป์ศาสร์ชาว ล่าช้าง เปิงใจใส่ลายสาว เชียงใหม่ งามร่วมสัมพันธ์อ้าง เอ่ยไว้ชวนชม ยืนตาเยือนเบิ่งข้าม ไปลาว โขงแม่สีเงินขาว แบ่งข้าง ไทยลาวอยู่แนวนาว ชิดเนื่่่่่่่่่่่่่่อง มาสู่ไปหาสร้าง ค่าล้านเงินคำ มีหญิงชายบ่น้อย เยือนวัด มามุ่งขอศีลสัตย์ บ่มสร้าง สวดมนต์ร่วมปฏิบัติ ธรรมทั่ว สาวหนุ่มวัยกลางบ้าง ถี่ถ้วนมวลชน บาสิกาหนึงน้อง ทรงศีล มิใช่ลาวแขกจีน ต่างด้าว สาวไทยใฝ่ใจปีน สวรรค์ที่ สุขนา บุญแม่จักพาก้าว อยู่ห้องสุขศานต์ อรุณฉานเธอใส่ข้าว ลงบาตร์ พระพี่สวดพรศาสน์ ส่งให้ จากกันเมื่อลาขาด ศีลห่ม ขาวนา หากว่าบวชอีกได้ อย่าต้องศึกศีล อุปัชฌาย์แต่งตั้ง สำนัก เรียนเอย เป็นที่ศิษย์จิตรัก ใฝ่รู้ บาลีนี่เรียนหนัก จำท่อง ศัพท์นา เปรียญสี่มีพระผู้ ผ่านได้สองตน เราศึกษาเพื่อรู้ บาลี เขียนอ่านจำมากมี มุ่งไว้ สวดแปลที่มนตี พุทธท่าน สอนนา สืบส่งพุทธศาสน์ให้ กว่าห้าพันวสา เทียนวสาท่านได้ ทานถวาย คุณแม่คนึงสุขนาย แต่งแต้ม จักรวาลแห่งธรรมสาย สกุลเก่ง จิตแม่งามธรรมแย้ม ดั่งฟ้าอาบอรุณ *13กค56* ผีมันหลอกอื่อร้อง กลางดึก ลุกนิ่งฟังดูนึก หวั่นสู้ เป็นตายไม่ขอสึก หนีแน่ เงียบอยู่ไยจักรู้ ว่านั้นใดฤาผี อีกวันเห็นที่ข้าง กุฎี เป็นแม่หมาคือผี อื่อร้อง นอนยาวบ่ผอมพี พุงเป่ง นางแม่หมามีท้อง บ่นร้องหนาวฝน นำนักเรียนเข้าค่าย ธัมมา คือแม่จันวิทยา แห่งนั้น อาจารย์ห่วงสิสสา ตกชั่ว พาสู่ผาเงาปั้น แต่งแต้มใจงาม 15กค56 - 19กค56 เชียงแสนวิทย์หมู่ท้าว ถวายทาน ครูใหญ่อำนวยการ อยู่หน้า เกิดตายว่ายสังสาร นานเนิ่น บุญท่านรอฤาช้า อยู่เบื้องหกสวรรค์ 16กค56 บิณฑบาตรแต่เช้า กลับมา ฉันอิ่มทำกิจจา ใหญ่น้อย ธรรมบทสี่ภาคหนา แปลอ่าน ศัพท์กี่คำเกินร้อย ท่องไว้หนักครัน นางสาวลาวแม่ข้าม มาไทย ถึงที่ผาเงาไง แห่งนี้ ทำบุญร่วมวันใน สาฬหะ งามแต่งงามใจจี้ แม่ไหว้พระตรัย เวียนเทียนเพ็ญผ่องฟ้า อาสาฬ หะเอย ชนหมู่มาสืบสาน สี่ร้อย ธิษฐานทั่วไตรทวาร ทานแผ่ สัตว์ร่วมโลกมากน้อย เด่นด้อยรับบุญ บาสิกาหนึ่งนั้น โบนาม มาร่วมสวดมนต์ยาม ค่ำเช้า กุศลแม่งอกงาม ทุกเมื่อ ดับซึ่งทุกข์โศกเศร้า ห่อหุ้มใจนาง มีนรกใหญ่นั้น ตลอดกาล ภิกษุทุศีลพาล ตกไหม้ พระดีที่มีญาณ เป็นอยู่ ชีพท่านทรงศีลไว้ กว่าสิ้นสังขาร มีลูกหมาแม่นั้น สิบตัว ตัวแม่ผอมหาผัว บ่ได้ มองเห็นซี่โครงครัว หนังห่อ ทานแบ่งอาหารให้ เพื่อไว้ชีพนาง วิปัสนามุ่งรู้ โลกุตร ศีลผ่องมรรควิสุทธิ์ ทั่วพร้อม สมาธิมั่นในพุทธ ธรรมเที่ี่ยง พระหนึ่งจงจิตน้อม เพื่อได้ญาณา สติปัฏฐาสี่นั้น กรรมดี มวลหมู่ภิกษุชี บ่มไว้ ไตรภูมินั่นโลกีย์ ผันเปลี่ยน มีแต่โลกุตรให้ เที่ยงแท้สุโข บิณฑบาตรเปลี่ยนย้าย เจ็ดซอย ทุกวี่วันโยมคอย แต่เช้า ภิกษุมั่นรีตรอย ปางก่อน โปรดหมู่ทายกเจ้า บ่เว้นอรุโณ 3สค56 สีกาโบถ่อมไหว้ วันทา บุญแต่กิริยา ใส่เกล้า ขอพรแม่อธิษฐาน์ มาสู่ เร็วนา จิตหม่นหมองโศกเศร้า แม่เจ้าจงหาย เห็นโบคิดว่าแป้ง คนดี จากแม่มานานปี อยู่ยั้ง คิดคืนสู่ธานี เชียงใหม่ ชวนแม่มาแรมรั้ง ห่มผ้าขาวใส 3สค56 บาสิกาใหม่นี้ กวาดวัด เหมือนว่าเธอกำจัด ชั่วร้าย กิเลสก่อสารวัฏฏ์ มีอยู่ ใจนา ขอแม่สำเร็จย้าย สู่ห้องนิพพาน 3สค56 บาสิกาหนึ่งคล้าย ทรายยา นามเอย มาจ่อมสักการา หว่างซุ้ม เธอทำที่ศาลา รวมหมู่ สงฆ์นา บุญแม่จงครองคุ้ม ป่ายป้องรักษา ไปเชียงแสนที่นั้น บังเอิญ รถผ่านมาเขาเชิญ นั่งหน้า เห็นโบนั่งในเขิน ขวยอยู่ อีกหนึ่งสิกาหล้า นั่งด้วยรถเดียว ทุกคืนวันผ่านแล้ว เลยไป ดีชั่วอัตโนใด ก่อไว้ ตายลาเปลี่ยนโลกใคร ตามแต่ กรรมนา ไปสู่นรกสวรรค์ได้ เที่ยงแท้บาปบุญ อุปัชฌาย์ท่านได้ บิณฑบาตร สงฆ์หมู่ตามยุรยาตร อยู่รั้ง ทำงานเหนื่อยหนักอนาถ ตามแต่ ปางเมื่อรับตราตั้ง ท่านต้องหันเหียน 7สค56 สัตว์มากหลายได้พึ่ง ปัชฌาย์ จารย์เอย สัตว์สี่ขาสองขา ไป่เว้น สัตว์เกิดที่อาณา ในถิ่น วัดเอย สัตว์ทั่วกินนอนเร้น อยู่ใต้บารมี 7สค56 คิดอายโยมถ่อมน้อม วันทา อาตม์เอย เราบ่มีอรหา แต่น้อย บวชมาสี่เดือนหนา เกลศห่อ มีแต่สายศีลสร้อย แต่งไว้รักษา 7สค56 ดอยหลวงรัชแต่งแต้ม นักเรียน นำหนุ่มสาวมาเพียร เพิ่มรู้ คุณธรรมกี่โกฏิเกวียน ตามแต่ ละชั่วเขาคือผู้ ตื่นแล้วเบิกบาน 7 - 9 สค56 ภัตตาหารแม่เลี้ยง ทานถวาย เพลเอย ปางเมื่อวันเกิดกาย ใหญ่แล้ว มีเกิดย่อมมีตาย วันหนึ่ง แลนา ทานนี่เป็นทิพย์แก้ว อยู่ถ้าคนถวาย 7สค56 ทินาวงศ์ร่วมน้อม ถวายเพล ภิกษุชีเถรเณร อิ่มแท้ ปัจจัยเพิ่มเติมเปน บุญบ่อ ขอท่านปราศทุกข์แล้ อยู่ด้วยอรหา 11สค56 ทำบุญวันเกิดนางนิตยาท่านให้ ปัจจัย ทานเอย ถวายแด่ภิกษุใน พุทธเจ้า วงศ์เลขุกุลชัย ชุบช่วย ศาสน์นา จงอยู่สุขปราศเศร้า กว่าร้อยวัสสา 11สค56ทำบุญวันเกิด ไปเชียงแสนเพื่อซื้อ เภสัช ฝนใหญ่มาเป็นหวัด ค่ำเช้า เสลดอยู่คอขัด เสียงปร่า สิบเอ็ดสิงห์เดือนเก้า เพิ่งเข้าพรรษาถึงอยู่ไกลต่างฟ้า ฟากโขงมิตรแม่ยังมาโยง อยู่ด้วยเอาศีลเมื่อลาโรง จักสู่ สวรรค์เอ่ธาตุสี่แหลกลาญม้วย ช่วยได้คือบุญ
เป็นนายกร่ำไ้ห้ เสียใจคุณว่าชินวัตรไย อย่างนั้นคุณไทยแม่ฉันไทย และพ่อฉันย่อมยืนเดินดั้น อยู่้ได้ในไทย
***บุญทานที่ทำ กลายเป็นข้าวน้ำ เครื่องทิพย์นานา เป็นวิมานทองทองเรืองรองโสภา กับทั้งนางฟ้า พันหนึ่งบริวาร เครื่องทิพย์ทั้งนี้ส่งถึงชนนี บิดาอย่านาน ถึงญาติทุกหมู่ ครูบาอาจารย์พ้นทุกข์อย่านาน ได้วิมานทอง ฝูงเปรตทั้งหลาย นรกอสุรกายหมู่สัตว์ทั้งผอง เต่าปลาปูหอย กุ้งน้อยเนืองนอง จงตั้งใจปองรับเอาส่วนบุญ สัตว์น้อยสัตว์ใหญ่ ตัวเรานี้ไซร้ ได้ทำทารุณด้วยการน้ำใจ ฝากไว้เป็นทุน รับเอาส่วนบุญ อย่าเป็นเวรกรรมอินทราเทวา อีกทั้งพรหมมา ท้าวเวสสุวรรณ พระภูมิเจ้าที่พระอาทิตย์พระจันทร์ พระอังคารพุทธัญ พฤหัสบดี พระศุกร์พระเสาร์เทพเจ้าทั้งหลาย สิบสองราศี พระยมพระกาฬ จตุโลกบาลทั้งสี่ครุฑานาคี กินนรีกินนรา เทพเจ้าทั้งหลาย ทั้งหญิงและชายจงอนุโมทนา รับเอากุศล ผลบุญนี้หนา ทั้งพสุธา คงคาวารีชื่อว่าเข็ญใจ ขอจงอย่าได้ ไปบังเกิดมี ความยาอย่าได้เห็นขอให้เป็นเศรษฐี คฤหบดี มนตรีพระยา คนพาลอย่าได้พบขอให้ประสบ คนมีปัญญา เดชะกุศล ให้พ้นอสุรา ขอให้ตัวข้า พบพระศรีอารย์ ได้ฟังคำสอน จิตใจโอนอ่อนสำเร็จอย่านาน ลุถึงเมืองแก้ว กล่าวแล้วนิพพาน ดับชาติสังขารจากโลกโลกีย์ แม้เกิดชาติใด ถ้ายังเวียนว่าย อยู่ในโลกนี้ขอให้ผ่องอำไพ ทั่่วกายอินทรีย์ มีทาสทาสี เป็นบริวารทรัพย์สินเนืองนอง พี่น้องลูกหลาน อย่าดื้ออย่าด้าน เป็นการบัดสีว่านอนสอนง่าย ล้วนแต่ทำดี ผลบุญข้านี้ ช่วยดลบันดาลสำเร็จทุกสิ่ง อย่านิ่งเนิ่นนาน สมดังอธิษฐาน จริงแท้แน่เทอญ.......นิพพานนะปัจจะโยโหตุ
บาสิกาแม่แก้ว ศีลขันธ์ หายห่างไปเหิงวัน อยู่เร้น ทุกข์ใดแม่โศกศัลย์ เสพอยู่ โศกสู่ จงอย่าโดดโลดเต้น หมั่นเฟ้นสติตรอง 31สค56 มาสึกเสียเหนื่อยล้า อันใด ชีแม่ละศีลใส อย่ายั้ง ลูกผัวยุ่งโยงใย ยุดแย่ง ฤานา ไปหล่มโลกีย์รั้ง อย่าพลั้งผิดหนา โยมสุเทพเกี่ยวก้อย ดวงเดือน ปลูกก่อวิมานเรือน อยู่ฟ้า ถวายเพลแด่สงฆ์เหมือน เทพใหญ่ มานา จงอิ่มบุญกายกล้า อยู่ร้อยวัสสา 1กย56 โสภินันท์นี่เจ้า ปานะ และเพื่อนนำถวายพระ ค่ำนี้ อาตมาไม่เลยละ สวดสี่ พรนา เกิดกี่โกฏิชาติชี้ แม่นี้จงสนา สิกานางหนึ่งนี้ ขยันงาน ชูช่วยทายกทาน กล่องน้า ปานะชื่นเชยหวาน มีแด่ สงฆ์นา บุญใหญ่จงคูณค้ำ แม่ฟ้าใจสวรรค์ พลันนึกนางชื่อแป้ง อุปมา ปางก่อนเคยปรารถนา ร่วมบ้าน เราบวชฆ่าตัณหา ยากยิ่ง ทุกข์นา จิตบ่ใสสสะอ้าน แม่แป้งยังสิง คนิงคิงว่าแป้ง ปิงไผ จากแม่ยังอาลัย ล่ะห้อย อวยพรแม่มีจัย จุเมื่อ มีคู่ครองสมสร้อย เกี่ยวก้อยทานศีล
สองสีกาพี่น้อง กวาดวัด สองร่วมศีลธรรมวัตร ค่ำเช้า สองศรีสู่สมบัติ บุญยิ่ง สองมุ่งตัดโศกเศร้า โค่นเค้าตัณหา นางชีบอกไม่ต้อง ทำหรอก หลวงพี่เป็นเวรบอก แม่โล้น ภาชนะนี่ถูออก สิ่งชั่ว ดังว่าเราตัดต้น สี่ห้าตัณหา หอมรินรินกลิ่นแก้ว บุปผา ปลูกอยู่เทพกาญจนา ฝั่งหน้า สีกาดั่งกฤษณา งามกลิ่น ตัดบ่ขาดหลงบ้า ห่วงเจ้ามิจฉา ชมผกาช่อแก้ว สีขาว เปรียบแม่ชีสวยสาว ห่มผ้า กายขาวแต่ใจหนาว ฤาหน่าย ใดนา ไยไม่ผัดผิวหน้า เปล่งไว้หวังสวรรค์ 19สค56 ปางฏิโมกข์ที่นี้ ปางหมอ ปวงเอย สงฆ์หมู่รวมกันหนอ ทั่วห้อง ภัณเตแ่ก่หลังขอ มาร่วม งามนา พระทั่วเชียงแสนต้อง พรั่งพร้อมวินัย อุปัชฌาย์ท่านรู้ บุคคล แตกต่างปัญญายล แต่เค้า พระใดใคร่ฝึกตน ผุดผ่อง อีกอื่นนักเลงเล้า พ่อเฝ้าเมตตา จงมาบวชเพื่อให้ พุทธงาม ลาภอย่าคิดโลภความ ตื่นเต้น ศรัทธาท่านทานตาม มีอยู่ โยมไม่รวยพระเว้น หื่นห้าวเงินคำ มันระกำไม่น้อย นังหมา ลูกแม่ถูกลักพา เสี่ยงเสี้ยง อาตมาว่าดูรา ยายแก่ เขาช่วยเอาไปเลี้ยง ไม่ต้องอดตาย มหาเพลินหนุ่มนี้ เปรียญหก สึกช่วยธุระรก ใหญ่น้อย เสียงดีแห่งโฆษก พูดเก่ง ธรรมนา แปลแต่บาลีถ้อย กว่าร้อยคำฉันท์ บอกตาเจิมว่าให้ พุทโธ เป็นห่วงแกพาโล บ่นร้าย บุญกรรมช่วยอโห บาปเก่า แกนา แกว่าพุทธโธได้ บ่บ้าโมหา อุปัชฌาย์ท่านให้ นำมา กินอยู่ในวัดวา แห่งนี้ ตาเติมใช่ใครหนา มิตรเก่า เวียนว่ายสามภพกี้ เก่าเกื้อญาติกัน มดตัวดำหมื่นนี้ มากนัก มันแห่มาจักพัก ร่วมห้อง ถึงเตียงไต่ยึกยัก เราแย่ ดึกตื่นมาเห็นต้อง ไล่ด้วยปรานี มดกายขาวหนึ่งนี้ เป็นชี เธอเคร่งธรรมศีลดี เด่นได้ ภาระกี่มากมี มิบ่น บุญแม่ชีทำไว้ น่าได้ดาวดึงส์ อุปัชฌาาย์อยู่หน้า นำสวด พระใหม่อุทิศกรวจ แม่ผ้อ คิดคุณท่านจึงบวช บุญบ่ง สงฆ์หมู่สวดจิตจ้อ ส่องจ้องธัมโม
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟปติ ตันขุนทด
Lovings
ปติ ตันขุนทด เลิฟ 0 คน
หน้าส่วนตัว
1549
