18 พฤศจิกายน 2545 18:43 น.
ปลาทูสามเข่ง
---- หลังเที่ยงคืน ของคืน ๆ หนึ่ง ---
" เอียด ...!! ------------ " เสียงรถบรรทุกได้ดังขึ้นมา ราวกับเหมือนเป็นเสียงเตือนเหตุร้ายอย่างใดอย่างหนึ่ง ...มันช่างปวดร้าว และน่าตกใจจริงๆ ...
" นั่น !! เร็วๆหาคนมาช่วย !! ตอนนี้เลย ก่อนเธอจะตาย !!" เสียงชายร่างท้วมตระโกนลั่น หลังจากที่เค้าลงจากรถมอเตอร์ไซค์ เค้าตระโกนรีบหาคนมาช่วยหญิงสาวที่นอนจมกองเลือด รถได้ติดเป็นแนวยาว และเจ้าของรถหลายคันก็ลงจากรถ มาดูเหตุการณ์ว่าเกิดอะไรขึ้น
หวิ้วววววววว ------------
.... ลมที่มาจากไหนก็ไม่รู้พัด ..อยู่แนวๆ ข้างร่างหญิงสาวที่สลบอยู่ ...
" มาแล้ว !! เร็วเลยครับ รีบนำส่ง !!!!! " ชายร่างท้วมคนนั่นตระโกนบอกให้เจ้าหน้าที่โรงพยาบาลรีบนำเธอไปรักษาโดยเร็ว
หญิงสาวคนนั่นมีท่าทีรู้สึกตัว เธอสลืมๆ และพยายามลืมตาว่าเกิดอะไรขึ้น แต่กระนั่นดวงตาทั้งสองข้างก็จะดูเหมือนว่มีเทปใสปิดอยู่ไม่สามารถให้เธอลืมได้ และเธอก็หลับไป
" ฉัน ..................... ---- " เธอปวดหัวและพยายามลืมตาขึ้น ..
" เออ --- หลับตาซะนะ คุณยังเพลียอยู่คะ" เสียงนางพยาบาลข้างๆเตียงเอ่ยขึ้นมา ตอนนี้เธอได้นอนอยู่ในโรงพยาบาลแล้ว
" มีใคร ..มาเยี่ยมชั้นบ้าง ---- ไหม ..มคะ ..!! " เธอพยายามพูดขึ้น ..แต่นางพยาบาลก็ตอบกลับมาว่า .." เมื่อเช้า --- มีคนมาเยี่ยมคุณคะ ฝากช่อดอกไม้มาให้ด้วย อืมม ..มีการ์ดบอกว่า หายเร็วๆนะ " นางพยาบาลตอบกลับ และเดินออกจากห้องแต่ก่อนเธอออกจากห้องเธอพูดว่า " เค้าเป็นผู้ชายคะ " และนางพยาบาลก็เดินออกไป
หญิงสาวได้แต่ยิ้ม และพยายามนำมือ ลูบๆ หาช่อดอกไม้ เพื่อมาเชยชม
-------- คืนนั่น --------
" ดาเป็นยังไงบ้าง !!!!!" ชายคนหนึ่ง หน้าตาดี รีบเข้ามาในห้องผู้ป่วยของหญิงสาวที่ชื่อว่า ดา ชายคนนั่น รีบพวดเข้ามาและตรงไปเตียงเธอ และกุมมือเธอ มาไว้ที่หน้าอกหญิงสาวรู้สึกตัว และค่อยๆลืมตาขึ้น ....เธอยิ้มให้ชายคนนั่น
" คุณเป็นยังไงบ้างคะ ชั้น --------- ไม่ ...เป็นไรคะ !! ...สบาย ..ย ดี .."เธอพูดขึ้นอย่างลำบาก
" รู้ไหม !!?? มีคนเค้าเป็นห่วงคุณมาก !!" ชายคนนั่นพูดกับเธอพลางปลอบเธอ โดยการนำมือไปลูบศีรษะ
" คุณอย่าโกหกฉัน ....------------- เลยนะ !! ทั้งๆที่ ร ...รู้ !! อยู่แล้วว่า พ่อ ..แม่ ตัดเยื่อใยกัน แล้วว ---------" ดาพูดขึ้นอย่างลำบากพลางหลับตาและพูดต่อ .." ฉันไม่อยาก ...ล ...ลืมตา --- ทั้งๆที่ -----------"
" เงียบเถอะดา .." ชายคนนั่นส่งยิ้มให้เธอ " ผมจะไปถามอาการคุณนะ ว่าคุณเป็นยังไง รอแป๊บนึง ไปหาหมอก่อน ..." ชายคนนั่น ..ยิ้มให้ดาอีกครั้งและเค้าก็เดินจากห้อง
" อย่าเลยฟาก ...คุณถามหมอไปก็ไม่มีประโยชน์ทำให้ฉันหายจากการป่วยได้หรอก ..." เธอพูดลอยๆ คนเดียว...ยังไม่ลืมตา .................
"...........หลังจากนี้ มานับถอยหลังเวลาที่ชั้นยังอยู่บนโลกนี้ดีกว่านะ ..."
หน้าส่วนตัว
1454
