2 เมษายน 2548 22:35 น.
ปากกาดอกไม้(2)
จดหมาย....ถึงดวงจันทร์
กระต่าย :
กรุณาติดแสตมป์ 3บาท [รูปกระต่ายหมายจันทร์]
จ่าหน้าซองถึง : พระจันทร์
ที่อยู่ : สุดฝั่งของฟากฟ้า
อ.ดวงดาว
ลงลายมือชื่อผู้ส่ง : เท้าปุกปุยของนายกระต่าย ..ประทับตรา
ถึงดวงจันทร์อันเป็นที่รัก ตอนนี้พี่เฝ้าถักเฝ้าทอยอดไม้ใบหญ้าอันจะเป็นรังรักของเรา มันอาจจะไม่ใหญ่พอ สำหรับเราและลูก แต่พี่สัญญา ว่าพี่จะตั้งใจหาที่อยู่ที่ดีกว่านี้ให้เธอ ให้ราตรีนี้เป็นพยาน ให้ภูเขาขับขานเสียงก้อง
คำสาบานของพี่
ถึงพระจันทร์ผู้กระจ่างอยู่กลางฟ้า
นี่ตัวข้านายกระต่ายผู้ต้อยต่ำ
เมียงสายตามองฟ้าราตรีค่ำ
แล้วคอยย้ำพร่ำว่าฉันรักจันทรา
ตอนนี้ให้เธอรู้ไว้ว่า เท้าหน้าปุกปุยของพี่ ประทับลงปากนวลผ่องของเธอ ผ่านคำสัญญาของฟากฟ้า ว่าพี่ ยังรักเธอเสมอมา
ยามค่ำคืนฝืนมองกลางท้องฟ้า
แล้วจูบลาจันทราที่เลือนหาย
ทุกอรุณอ่นหล้าข้าเดียวดาย
เพราะกระต่ายอย่างข้าเที่ยวหมายจันทร์
เสียงข้าร้องน้องเอ๋ยเคยฟังไหม
หรือดวงใจไกลทางมาขวางกั้น
ใยฟ้าเอยเลยแสร้งมาแกล้งกัน
เปลี่ยนตะวันผันรอนมาจรแทน
ตอนนี้ก็ใกล้รุ่งสางแล้ว พี่คงต้องขอจบจดหมายฉบับนี้ก่อน พี่สัญญา จะมีจดหมายนับร้อยฉบับ ส่งถึงเธอทุกคืน จะมีถ้อยคำนับล้านพร่ำเพ้อถึงเธอทุกวัน แต่...จะมีเธออยู่ในใจพี่คนเดียว ตลอดไป..
ด้วยรักยิ่งนิรันดร
2 เมษายน 2548 21:52 น.
ปากกาดอกไม้(2)
อย่ากล่าวโทษเขา เพื่อพระเจ้าจะไม่ทรงกล่าวโทษท่าน
เพราะว่าท่านทั้งหลายจะกล่าวโทษเขาอย่างไร พระเจ้าจะทรงกล่าวโทษท่าน
อย่างนั้น และท่านจะตวงให้เขาด้วยทะนานใด พระเจ้าจะได้ทรงตวงให้ท่าน
ด้วยทะนานนั้น
เหตุไฉนท่านมองดูผงที่ในตาพี่น้องของท่าน แต่ไม้ทั้งท่อนที่อยู่ในตาของท่าน
ท่านก็ไม่รู้สึก
เหตุไฉนท่านจะกล่าวแก่พี่น้องท่านว่า ให้เราเขี่ยผงออกจากตาของเธอ
แต่ที่จริงไม้ทั้งท่อนมีอยู่ในตาท่านเอง
ท่านคนหน้าซื่อใจคด จงชักไม้ทั้งท่อนออกจากตาของท่านก่อน แล้วท่าน
จะได้เห็นถนัด จึงจะเขี่ยผงออกจากตาของพี่น้องท่านได้
อย่าให้ของประเสริฐแก่สุนัข อย่าโยนไข่มุกให้แก่สุกร เกลือกว่ามัน
จะเหยียบย่ำเสีย และจะหันกลับมากัดตัวท่านด้วย
หน้าส่วนตัว
979
