หรือจะเป็นเช่นหมองของหิ่งห้อย ค่อยบินลอย รอไกล ไม่เห็นฝัน แม้แสงน้อยค่อยระยิบพริบไหวหวั่น ก็หวังเพียงมีสักวัน จันทร์จะแล มองตัวเอง คราเดือนแรม ไม่แจ่มฟ้า ดวงดาราส่องประกายคล้ายแทนแข แสงน้อยนิดของหิ่งห้อยไม่อาจแปร เปลี่ยนดวงแด แห่งดวงจันทร์ ให้หันมอง จะอย่างไร ใจขอสู้ อยู่อย่างนั้น ครั้นถึงวันที่หิ่งห้อย ค่อยดับหมอง แสงน้อยนิด มิอาจเอื้อม ดังใจปอง ขอครอบครอง ในภพหน้า หากว่ามี
หน้าส่วนตัว
974
