6 พฤษภาคม 2547 16:29 น.
ปีกนางฟ้า
ที่ตัดสินใจเดินจากมา
อย่าเข้าใจว่าเธอไม่มีค่าให้ใจหวั่นไหว
ที่ตัดสินใจ......ห่างไป
อย่าคิดว่าเพราะฉันไม่รู้สึกรู้สาอะไรระหว่างกัน
ที่ตัดสินใจไม่พูด
อย่าคิดว่าเพราะต้องการหยุดความรักเราไว้แค่นั้น
ที่ติดสินใจหยุดความผูกพัน
ก็ใช่ว่าฉันจะไม่เจ็บปวดที่ต้องทิ้งความฝัน..ของใจ
ที่ตัดสินใจ..นิ่งเฉย
ก็ใช่ว่าอยากจะละเลยความรู้สึกเธอซะที่ไหน
ที่ตัดสินใจ..ทำร้าย..ความรู้สึกของใคร
เธอคงไม่รู้ใช่ไหม.....ฉันก็เจ็บปวดหัวใจ..ไม่แพ้กัน..
6 พฤษภาคม 2547 16:21 น.
ปีกนางฟ้า
ในคืนแห่งความเปล่าเหงา
คนหนึ่งคนนั่งกอดเข่าจมอยู่กับความเศร้า..ตรงนี้
นึกถึงคนอีกคน ที่เคยมีความรู้สึกดีๆ
ถึงแม้ในวันนี้..สิ่งที่เคยมี..จางไป
แล้วคนนั้นจะคิดถึงกันบางหรือเปล่า
จะจดจำเรื่องราวระหว่างเรา..ได้อยู่ไหม
หรือลืมไปหมดแล้ว...ความรู้สึกรัก..ที่บอกว่าออกมาจากใจ
ลืมฉันไปแล้วใช่ไหม.....
แล้วน้ำตาก็รินไหล...อีกคืน
หน้าส่วนตัว
1261
